Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 2 มีนาคม พ.ศ.2553 ช่วงที่ 1.1ผลการปฏิบัติ พระธรรมทายาทสมบูรณ์ กิตฺติญาโณกราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพรักอย่างสูงกระผม พระธรรมทายาทสมบูรณ์ กิตฺติญาโณ (หมืนเผือ) อายุ 57ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทวัดดาวโด่ง อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรสงคราม ก่อนมาบวชนั้นผมเป็นนายช่างใหญ่ เป็นหัวหน้าแผนกซ่อมบำรุงของบริษัทแห่งหนึ่ง ผมมาบวชด้วยความตั้งใจเกินล้าน คือ เมื่อคิดว่าจะบวชแล้ว ก็อยากจะบวชแบบไม่มีกังวล จึงตัดสินใจยื่นใบลาออกจากงานมาเลยครับ ผมเคยบวชเป็นสามเณรอยู่เก้าพรรษา แต่ต้องลาสิกขาออกมาด้วยความจำเป็นบางประการ ซึ่งผมก็มักจะหวนคิดถึงแต่ภาพที่ตัวเองห่มผ้าเหลืองอยู่เสมอ หลวงพ่อครับ การบวชเป็นพระเป็นความฝันของผมมานานกว่าสามสิบปี และแปลกมากที่แม้ยามนอนหลับฝันผมก็จะฝันเห็นภาพตัวเองห่มผ้าเหลืองทุกครั้ง ดังนั้น เมื่อมาบวชในครั้งนี้ ผมจึงตั้งใจประพฤติปฏิบัติและฝึกฝนตนเองทุกอย่าง เพื่อจะได้เป็นพระแท้ ให้ทุกวินาทีมีคุณค่าและคุ้มค่าที่สุดเลยครับ และสิ่งหนึ่งที่ผมชอบมาก คือ การฝึกนั่งสมาธิ(Meditation) ในเวลาที่ผมนั่งสมาธินั้น ผมก็จะนั่งตามที่หลวงพ่อสอน คือ นั่งแบบสบายๆ และสมมุติว่าในท้องของเราไม่มีตับไตไส้พุง ผมจะคิดว่าเราเป็นเหมือนตุ๊กตาที่ในท้องจะโล่งๆว่างๆ หลังจากนั้นก็จะนึกถึงดวงแก้วหรือองค์พระเอาไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด พร้อมๆกับภาวนาสัมมาอะระหัง ผมภาวนาอยู่อย่างนี้มาประมาณเกือบครึ่งเดือน วันนั้น ใจของผมสงบมาก รู้สึกได้ว่าไม่มีอารมณ์ใดๆเกิดขึ้นในใจเลย พอภาวนาสัมมาอะระหังไปเรื่อยๆ ตัวก็เริ่มเบาและโล่งไปเลยครับ แล้วผมก็เห็นองค์พระสีขาวสูงประมาณหนึ่งคืบ ปรากฏอยู่ตรงหน้าผม พอวางใจนิ่งๆและค่อยๆน้อมท่านมาไว้ที่ศูนย์กลางกาย ก็เห็นท่านค่อยๆย่อขนาดจนเล็กลง และเข้ามาอยู่ในศูนย์กลางกายของผมแบบพอดีพอดี ในช่วงแรกๆนั้น ผมจะเห็นแบบลางๆเหมือนมีอะไรมาบังไว้ แต่พอนั่งนิ่งๆไปเรื่อยๆ องค์พระก็จะชัดขึ้น ใสขึ้นจนกลายเป็นแก้ว ผมสามารถมองท่านได้รอบทิศทาง และอยากดูส่วนไหนให้ชัดๆก็ทำได้ ขยายให้เล็กหรือใหญ่ก็ได้ด้วยนะครับ ตอนนี้ ในขณะหลับตา ผมจะเห็นองค์พระได้ชัดถึง 90เปอร์เซ็นต์ แล้วบางครั้งถ้าใจนิ่งมากๆ ผมก็จะเห็นท่านขยายใหญ่จนเท่ากับตัวผมและหุ้มตัวผมไว้ ตอนนั้นผมจะรู้สึกอุ่นสบายและอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อมองดูก็จะเห็นผิวกายขององค์พระละเอียดใส สวยงามมากๆ ตอนนี้ ผมมีความสุขมาก เป็นความสุขแบบไม่เคยมีมาก่อนเลยในชีวิต มันเหมือนกับว่าเรากำลังมีความรัก และได้พบกับคนที่เรารักในระดับที่บริสุทธิ์ใจ มีความอาลัยอาวรณ์ และคิดถึงศูนย์กลางกายอยู่เสมอตลอดเวลา มันเป็นความปีติใจ สบายใจ จนผมบรรยายไม่ถูกหรอกครับ ถ้าใครอยากรู้ก็ต้องนั่งสมาธิและเข้าถึงเอาเองนะครับ แล้วถึงจะรู้ว่าความสุขแบบนี้มันเป็นอย่างไร สุดท้ายนี้ ผมขอกราบลงแทบเท้าของหลวงพ่อ ด้วยความเคารพรักบูชาอย่างสูงสุด ที่ดำริให้มีโครงการดีๆอย่างนี้เกิดขึ้น ขอให้หลวงพ่อมีอายุขัยยืนยาวอยู่คู่กับพระพุทธศาสนาตลอดไป สำหรับผมนั้นก็ได้ต่อเวลาจนถึงพรรษานี้ และถ้าบุญส่งผลก็ยืดเวลาออกไปโดยไม่มีกำหนด เพราะในส่วนลึกของหัวใจของผมนั้น ก็อยากจะบวชตลอดไป ผมอยากใช้กำลังแรงกายแรงใจที่มีอยู่ ช่วยงานพระพุทธศาสนาให้เต็มที่ครับ กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงพระธรรมทายาทสมบูรณ์ กิตฺติญาโณ
http://goo.gl/9paOh
พิมพ์บทความนี้
