Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 12 มีนาคม พ.ศ.2553 ช่วงที่ 1.1อุบาสิกาแก้ว ยุพวรรณ ประสาน(วัดหลวงเมืองปาน จังหวัดลำปาง)กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูงลูก อุบาสิกาแก้ว ยุพวรรณ ประสาน หรือ สจ.มุก อายุ 42ปี ตัวแทนอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน จากวัดหลวงเมืองปาน อำเภอเมืองปาน จังหวัดลำปางค่ะ ลูกเป็น Working-women ที่นอกจากจะทำธุรกิจส่วนตัวแล้ว ก็ยังรับตำแหน่งเป็น ส.อบจ.หรือ สมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัด เขตอำเภอเมืองปาน จังหวัดลำปางด้วยค่ะ ซึ่งลูกก็จะทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจเพื่อพัฒนาท้องถิ่นให้เจริญก้าวหน้าและน่าอยู่ ลูกเคยมาวัดพระธรรมกายหนึ่งครั้งเมื่อหลายปีก่อน และได้สร้างพระธรรมกายประจำตัวด้วยหนึ่งองค์ แต่หลังจากนั้นก็ไม่ได้มาอีกเลยวันหนึ่ง ลูกไปถวายภัตตาหารเพลที่วัดผาแดงหลวง ซึ่งเป็นศูนย์ของโครงการบวชพระหนึ่งแสนรูป ลูกจึงได้รู้ข่าวว่าจะมีโครงการบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน หนึ่งแสนคน ก็สนใจ และคิดว่า “ใน 365วัน เราอยู่กับเรื่องราวทางโลกมาตลอด น่าจะถึงเวลาแล้วที่เราจะได้มาศึกษาทางธรรมบ้าง มาเอาบุญใหญ่ด้วยการรักษาศีลแปด และจะได้เป็นส่วนหนึ่งในการสร้างความร่มเย็นให้กับผืนแผ่นดินไทย”คิดได้ดังนั้น จึงปล่อยวางทุกสิ่งและมาบวชทันทีค่ะ เมื่อเข้าโครงการมาแล้ว ก็ประทับใจในความมีระบบระเบียบ และการดูแลเอาใจใส่ของพระอาจารย์ และพี่เลี้ยงอุบาสิกาแก้วที่หน้าอ่อนและใจดีทุกคน ยิ่งได้นั่งสมาธิ(Meditation)ก็ยิ่งทำให้ใจของลูกสงบลง และก็ได้พบกับความสว่างตั้งแต่ในวันแรกที่ได้นั่งเลยค่ะโดยลูกจะทำตามเสียงการนำนั่งของหลวงพ่อ เอาความรู้สึกมาไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด และไม่คิดอะไรเลย วางใจนิ่งไปเรื่อยๆ ไม่นานลูกก็เห็นดวงกลมๆสีขาว ลอยอยู่ในกลางท้อง พอมองไปที่ดวงนั้นอย่างสบายๆ สักพักดวงสีขาวก็ใหญ่ขึ้นจนเต็มท้อง และเริ่มใสขึ้น สว่างขึ้น ตอนนั้นใจนิ่งมาก สัมผัสได้ถึงความสงบอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แล้วอยู่ๆก็เห็นองค์พระสีทองลอยออกมาจากกลางดวงแก้ว ซ้อนๆกันออกมาอย่างต่อเนื่อง ตอนนั้นลูกมีแต่ความปีติใจและก็แปลกใจมาก เพราะไม่เคยรู้มาก่อนว่าในตัวเราจะมีอะไรที่ซับซ้อนและมหัศจรรย์ซ่อนอยู่ทีแรกก็คิดว่า เราอาจจะคิดปรุงแต่งไปเอง แต่ในวันต่อมา เมื่อได้นั่งสมาธิอีก เพียงแค่หลับตาลงเท่านั้น ลูกก็รวมใจให้หยุดนิ่งได้อย่างรวดเร็ว และประมาณห้านาที ก็เห็นดวงแก้วกลมใสลอยอยู่ในกลางท้อง แต่คราวนี้ดวงแก้วมีขนาดใหญ่ประมาณลูกแตงโม และใสมากจนมองทะลุได้ พอมองเข้าไปในดวงแก้วนิ่งๆ ก็เห็นองค์พระสีทองปรากฏขึ้นมาอีก องค์พระมีขนาดใหญ่มากคลุมดวงแก้วไว้ และมีรัศมีสีทองเจิดจ้า สว่างไสวตอนนั้น ลูกรู้สึกแต่เพียงว่า อยากหยุดใจไว้ในกลางอย่างเดียว ไม่ยากลืมตาเลย อยากนั่งสมาธิไปเรื่อยๆ ลูกรู้แล้วว่า ความสุขที่เกิดจากใจที่สงบนั้นช่างยิ่งใหญ่ มันให้ความอิ่มใจ ปีติใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเลยในชีวิต หลังจากนั้นไม่ว่าจะทำอะไร เช่นตอนออกกำลังกาย ขณะกำลังแกว่งแขนอยู่ ถ้าเอาใจเข้าไปไว้ในศูนย์กลางกายก็จะเห็นดวงใสๆส่องแสงแวววาวอยู่ข้างใน เหมือนกับว่าดวงแก้วนั้นอยู่ในตัวลูกตลอดเวลา และกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของลูกไปแล้วค่ะและในช่วงของการประกอบพิธีรับผ้าสไบแก้ว ลูกก็ได้นั่งหลับตา เมื่อจรดใจนิ่งๆไปที่ศูนย์กลางกาย ก็เห็นดวงแก้วกลมใสอยู่ข้างใน และในขณะรับผ้าสไบแก้วก็รู้สึกว่าในศูนย์กลางกายมีแต่ความสว่างไสวเต็มไปหมด ตอนนั้นใจของลูกชุ่มเย็น มีแต่ความปีติใจ วันนั้นลูกยิ้มได้ทั้งวัน ไม่มีความขุ่นมัวเลย และรู้สึกว่ากายสังขารนี้ไม่ใช่ของแท้ แต่ข้างในกายของเราต่างห่างที่เป็นของแท้และมีความหมายต่อชีวิตของเราอย่างแท้จริงลูกขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่ทำให้มีโครงการดีๆอย่างนี้เกิดขึ้น ทำให้ลูกผู้หญิงทั่วประเทศได้มีโอกาสมาสร้างความบริสุทธิ์ให้เกิดขึ้นกับตัวเอง ลูกขอให้หลวงพ่ออยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทร เป็นที่พึ่งของชาวโลกตลอดไปนะเจ้าคะ แล้วถ้าหลวงพ่อมีโครงการอะไรลูกก็พร้อมที่จะเป็นกำลัง เป็นแรงใจ ช่วยงานหลวงพ่ออย่างเต็มที่เลยค่ะกราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงอุบาสิกาแก้ว ยุพวรรณ ประสานชม Video Scoop ผลการปฏิบัติธรรม อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน
http://goo.gl/8Uarj
พิมพ์บทความนี้
