Mobile Version
กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
กระผมพระธรรมทายาท กฤษฎา ธีรสนฺโต อายุ 44 ปี ว่าที่พระพี่เลี้ยง ประจำศูนย์ปฏิบัติธรรมธุดงคสถานปราจีนบุรี อ.เมือง จ.ปราจีนบุรีครับ
พระธรรมทายาท กฤษฎา ธีรสนฺโต
หลวงพ่อครับ ผมเป็นคนโชคดีอยู่อย่างหนึ่ง คือตั้งแต่เล็กจนโต ผมไม่เคยลำบากเรื่องทรัพย์สินเงินทอง ประมาณว่า ไม่ต้องทำงานอะไร ก็มีเงินมีทองให้ใช้แบบสบายมือครับ ฟังดูก็น่าจะดีใช่มั๊ยครับ แต่หลวงพ่อครับ ผมกลับทำตัวไม่เอาถ่าน หาสาระอะไรในชีวิตไม่เจอสักอย่าง แล้วไม่ว่าจะไปสมัครงานที่ไหน ทำๆไป เกิดนึกไม่อยากทำ ผมก็ขาดงานเอาดื้อๆ แล้วพอนึกจะลาออก ก็ออกเลย ไม่เคยสนใจใคร ขนาดแต่งงานมีครอบครัวมีลูก ผมก็ไม่เคยรับผิดชอบอะไรเลยครับ แถมยังเจ้าชู้สุดๆ จนครอบครัวต้องแตกแยก ผมใช้ชีวิตแบบเมาไปวันๆ เท่านั้นจริงๆ ครับ
วันหนึ่งผมไปเยี่ยมหลวงอา ซึ่งเป็นเจ้าอาวาสอยู่ที่วัดใกล้บ้าน ก็บังเอิญไปเจอทีมชวนบวชของวัดพระธรรมกาย มากราบขอให้หลวงอาช่วยหาคนบวชครับ ซึ่งผมก็อยู่แถวนั้นพอดี พี่คนหนึ่งก็เข้ามาเนียนๆชวนผมคุย คุยไปคุยมาก็ปรากฏว่าเป็นญาติห่างๆกัน เขาก็เลยชวนผมบวช แต่ไม่ว่าเขาจะบอกว่าบวชแล้วดียังไง จะยกแม่น้ำทั้ง 5 อย่างไร ผมก็ไม่มีความรู้สึกอยากบวชเลยครับ แล้วพอผมลุกหนี เขาก็ลุกตาม ไม่ว่าผมจะเดินไปทางไหน เขาก็เดินตาม พอผมขอกลับบ้าน เขาก็ขอตามไปที่บ้านด้วย เขาตื้อพูดเรื่องบวชอยู่เรื่องเดียว พูดตั้งแต่ 9 โมงเช้า ยัน 11 โมง ไม่ยอมละไปจากผมเลย แต่ท้ายที่สุดผมก็ต้องสะดุดหู เมื่อเขาพูดว่า การบวชจะทำให้แม่ได้ปลื้มใจ หลวงพ่อครับ ที่คำพูดประโยคนี้โดนใจผม เพราะตอนนั้นโยมแม่กำลังป่วยเป็นอัมพาต ผมก็เลยคิดอยากบวชอยากทำให้โยมแม่ปลื้มใจสักครั้ง แล้วอีกอย่างพี่คนนั้นจะได้เลิกตื้อ เลิกชวนผมบวชสักทีครับ
พอได้มาบวชในโครงการของหลวงพ่อ ผมรู้สึกเหมือนตัวเองได้เกิดใหม่ และมีมุมมองใหม่ๆ ต่อพระสงฆ์ ขอบอกตามตรงนะครับว่า แต่ก่อนผมไม่เคยศรัทธาในพระสงฆ์เลย เพราะผมไม่เคยเห็นพระทำอะไร นอกจากบิณฑบาต เสร็จแล้วก็ขึ้นไปอยู่บนกุฏิใครกุฏิท่าน แต่พอมาเห็นพระสงฆ์แบบในโครงการของหลวงพ่อ ภาพในใจก็เปลี่ยนไปครับ เพราะไม่เคยคิดเลย ว่าจะมีพระแบบนี้อยู่บนโลกด้วย คือไม่ว่าจะเป็นพระอาจารย์-พระพี่เลี้ยง รวมไปถึงพระธรรมทายาท ต่างอยู่ในกฎระเบียบดีมากๆ ทุกรูปดูสงบเสงี่ยม ไม่ว่าจะยืน เดิน นั่ง นอน สำรวมกันมากๆ ขนาดตัวผมเป็นพระ ยังเลื่อมใสในพระด้วยกันเองเลยครับ ผมรู้สึกอยากให้พระทั้งประเทศไทยเป็นอย่างนี้จังเลย ผมคิดว่าถึงเวลาที่ต้องเปลี่ยนแปลงได้แล้วครับ
โครงการของหลวงพ่อ พลิกชีวิตผมให้สว่างได้อย่างไม่น่าเชื่อ จากคนที่ไม่เคยเชื่อเรื่องนรก-สวรรค์ ไม่เคยเชื่อกฎแห่งกรรม ไม่เคยสนใจศาสนา วันๆ เอาแต่เมา หรือไม่ก็เอาแต่เดินรอบโต๊ะสนุ๊ก ให้หันกลับมาเป็นคนที่มีความคิด มีความรับผิดชอบ และมีเป้าหมายชีวิตได้ ซึ่งผมต้องขออนุโมทนาบุญกับคุณโยมที่วันนั้นยอมเปลืองน้ำลาย ตื้อจนผมบวช “ขอให้คุณโยมได้บุญกับพระทุกบุญเลยนะ”
แล้วการตั้งใจบวชเป็นพระแท้ ก็ทำให้โยมแม่ได้ชื่นใจจริงๆนะครับ เพราะว่าพอผมบวชได้ระยะหนึ่ง ผมได้ไปเยี่ยมท่าน ตอนนั้นโยมแม่เริ่มจำลูกๆ ไม่ได้แล้วนะครับ แต่แปลกมาก ทั้งที่ท่านไม่ได้เห็นหน้าผมมาเป็นปี พอเห็นผม ท่านกลับจำผมได้ ว่านี่เป็นพระลูกชายของท่าน พอสบตากัน ท่านก็น้ำตาไหล นอนยิ้ม จนโยมพี่ชายบอกว่า พอพระมาเยี่ยม รู้สึกว่าโยมแม่จะดูผ่องใสสดชื่นขึ้นมาก พอได้เห็นว่าโยมแม่ท่านชื่นใจแบบนี้ ผมก็เกิดแรงบันดาลใจที่อยากจะบวชไปนานๆครับ ผมจะให้ท่านได้เห็นชายผ้าเหลืองของพระลูกชาย ไปจนสิ้นลมเลยครับ
หลวงพ่อครับ ตอนนี้ผมและพระอาจารย์ธุดงคสถานปราจีนบุรี นอกจากจะเตรียมงานอบรมอย่างเต็มที่แล้ว ยังฟิตเก็บชั่วโมงนั่งสมาธิอย่างเต็มที่อีกด้วยนะครับ เพราะทุกรูปตั้งใจจะนำดวงใจที่ใสสว่าง ถวายเป็นของขวัญแด่หลวงพ่อเนื่องในวันเกิดปีนี้ครับ ผมอยากให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง อยู่เป็นหลักชัยของทุกคนไปนานๆ และขอให้หลวงพ่อ มาสอนในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันตลอดไปนะครับ เพราะเวลาได้ฟังหลวงพ่อ ได้เห็นหลวงพ่อทีไร เป็นปลื้มใจ ทำให้สร้างบารมีได้ แบบไม่รู้จักเหนื่อยเลยครับ
http://goo.gl/uKMQY
พิมพ์บทความนี้
