Mobile Version
กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
กระผม พระธีรพันธ์ ธมฺมสรโณ อายุ 46 ปี ขณะนี้รับหน้าที่เป็นพระอาจารย์หัวหน้าศูนย์ ประจำศูนย์ปฏิบัติธรรม อ.เมือง จ.ลำปางครับ
พระธีรพันธ์ ธมฺมสรโณ
ก่อนมาบวช ผมมีชีวิตที่ระเหเร่ร่อน อยู่ไม่เป็นที่เป็นทาง ทำงานไม่เป็นหลักเป็นแหล่ง บางครั้งในกระเป๋าไม่มีเงินสักบาท ต้องเดินย่ำต๊อกออกหางานทำเป็นวันๆ ลำบากมากครับ แล้วในบรรดาพี่ๆ น้องๆ ผมเป็นคนเดียวที่ทำอะไรก็ไม่ประสบความสำเร็จ ทำให้รู้สึกอยู่เสมอว่าเรามันคนไร้ค่า ผมก็เลยใช้ชีวิตแบบคิดว่า ขอแค่มีเงินซื้อข้าวกิน มีเงินใช้ แค่นี้แหละคือความสุข ดังนั้นไม่ว่าจะหาเงินได้เท่าไหร่ เป็นต้องเทใช้จนหมดกระเป๋า มีความสุขอยู่กับการกิน ดื่ม เที่ยว ไม่มีหลักอะไรในชีวิตเลยครับ
แต่หลวงพ่อครับ ก่อนที่ชีวิตผมจะตกต่ำมากไปกว่านี้ ก็พอดีอดีตโยมสีกา ได้ไปบวชเป็นอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนรุ่น 5 แสนคนครับ พอจบโครงการกลับมาก็เอาบุญมาฝากผม เอาธรรมะมาเล่าให้ผมฟัง แล้วก็ขอให้ผมเลิกดื่มเหล้าครับ ซึ่งผมก็เลิกดื่มเหล้าได้ แต่ยังดื่มเบียร์อยู่บ้างครับ แล้วอดีตโยมสีกาก็เริ่มมาทำบุญที่วัดพระธรรมกายเป็นประจำ ทำให้อะไรๆ ในชีวิตขยับดีขึ้น เพราะอยู่ดีๆ เถ้าแก่ของผม เกิดมีอารมณ์อยากเลื่อนขั้นให้ผม จากเด็กแบกเหล็ก ให้ไปเป็นหัวหน้า คุมงานก่อสร้างโกดังเหล็ก เสร็จแล้วก็ยกให้ผมเป็นหัวหน้าคนงานอยู่ที่โกดังนั้นเลยครับ
แล้วในระยะนั้น ก็มีโครงการบวชแสนรูปพอดี อดีตโยมสีกาก็มาทำหน้าที่อุบาสิกาแก้ว ด้วยการชวนผมบวชครับ แล้วหลานสาวก็เอาซีดีเพลงจากวัดพระธรรมกาย ที่ร้องว่า “พ่อบวชได้ พ่อบวชได้” เปิดให้ผมฟังทุกวันเลย พอได้ยินเรื่องบวช ก็ทำให้ผมคิดถึงโยมแม่ครับ เพราะตอนอายุ 21 ปี โยมแม่เคยวิงวอนขอให้ผมบวช แต่ตอนนั้นชีวิตมีอุปสรรคมาก เลยยังไม่บวช จนโยมแม่เสียชีวิตไปแล้ว ผมก็ยังไม่ได้บวชให้ท่านเลย ผมจึงคิดว่า แม้จะดูสายไปสักหน่อย แต่ผมก็อยากทำความฝันของโยมแม่ให้เป็นจริง ผมเลยตัดสินใจลาออกจากงานที่กำลังรุ่ง แล้วก็มุ่งมาบวชในรุ่นเข้าพรรษา ปี พ.ศ. 2553 ครับ
ตอนนั้น ผมตั้งใจมาบวชนะครับ แต่ก็อดขัดเคืองใจต่อพระอาจารย์-พระพี่เลี้ยงไม่ได้ เพราะคิดไปเองว่ากฎระเบียบต่างๆ ที่ท่านให้ มันเคร่งเกินไป โดยไม่ได้ดูตัวเองเลยครับ ว่าเคยเป็นคนเหลวไหลมาขนาดไหน ซึ่งผมก็ดื้อกับพระพี่เลี้ยงพอสมควร จนผ่านการบวชไประยะหนึ่ง ผมถึงจะเริ่มรู้สึกว่าที่พระอาจารย์-พระพี่เลี้ยงสอน มันคือความปรารถนาดี มันคือสิ่งที่จะทำให้ชีวิตของเราดีขึ้นครับ ยิ่งพอได้ฟังธรรมะจากหลวงพ่อ ผมก็สัมผัสได้ถึงความอุ่นใจ ผมรู้สึกว่าผมอยู่ในสายตาของหลวงพ่อ แล้วแต่ก่อนที่ผมชอบคิดว่าตัวเองไม่มีค่า พอได้ยินหลวงพ่อสอนว่า เราเกิดมาเพื่อสร้างบารมี คำๆ นี้ ได้ชุบชีวิตผมครับ เพราะทำให้ผมมองเห็นความจริง ว่าชีวิตเรามีค่า เพราะเราเกิดมาเพื่อสร้างบารมี ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ผมก็เร่งฝึกฝนอบรมตนเอง เลิกดื้อกับพระพี่เลี้ยง และขยันนั่งสมาธิมากๆ พอจบโครงการแล้ว ผมก็ไม่ลาสิกขา เพราะผมอยากบวชแบบวันต่อวัน เพื่อลุยสร้างบารมีกับหลวงพ่อ ซึ่งผมก็สุขใจทุกวัน ที่ได้บวชเป็นพระลูกชายของหลวงพ่อครับ
หลวงพ่อครับ ตอนนี้แมนแมนประจำศูนย์อบรม อ.เมือง จ.ลำปาง ก็เริ่มทะยอยเข้าโครงการกันแล้วนะครับ ซึ่งพระอาจารย์-พระพี่เลี้ยงทุกรูป ก็พร้อมแล้วครับ ที่จะนำธรรมะดีๆ ข้อคิดดีๆ ด้วยใจที่ปรารถนาดี มอบให้กับธรรมทายาททุกคน ผมอยากบอกธรรมทายาททุกคนว่า ทุกคนโชคดีมากนะครับ ที่จะได้มาบวชในโครงการแสนรูปนี้ ขอให้ทุกคนตั้งใจ ให้ลองเปิดตา เปิดใจ ยอมรับสิ่งใหม่ๆ ที่จะได้จากโครงการ ให้ลองทำตามกฎระเบียบดู แล้วจะรู้ว่ามันดีจริงๆ โดยเฉพาะขอให้ทุกคนตั้งใจนั่งสมาธิให้มากๆนะครับ ในฐานะพระอาจารย์ที่เคยผ่านการอบรมในโครงการนี้มาแล้ว ขอคอนเฟิร์มว่า ทุกท่านจะได้อะไรดีๆเยอะมากจนคาดไม่ถึง แล้วชีวิตก็จะดีขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์อีกด้วยครับ
สุดท้ายนี้ ผมขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่ทำให้ผมมองเห็นคุณค่าในชีวิต ผมขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทร เป็นผู้นำในการสร้างบารมีอย่างนี้ตลอดไปครับ
http://goo.gl/q1Xpw
พิมพ์บทความนี้
