Mobile Versionผลการปฏิบัติธรรมพระธรรมทายาท สุรพล คุณเตโชเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงกระผม พระธรรมทายาท สุรพล คุณเตโช อายุ 29 ปี เป็นคนจังหวัดชุมพรครับ ผมบวชในโครงการ 1 แสนรูป ภาคฤดูร้อน และตอนนี้ก็พร้อมแล้วที่จะอุทิศตนเพื่อพระพุทธศาสนาครับพระธรรมทายาท สุรพล คุณเตโชว่าที่พระพี่เลี้ยงผู้เป็นแสงสว่างของโลกและจักรวาลตอนอายุ 15 ปี โยมพ่อของผมโดนรถชนเสียชีวิต ผมจึงเป็นคนที่ต้องดูแลโยมแม่ ทำงานเลี้ยงดูโยมแม่ ทำทุกอย่างเพื่อโยมแม่ จนอายุ 23 ปี โยมแม่ก็มาเสียชีวิตจากผมไปอีกคน แล้วพี่ๆต่างก็แยกย้ายไปมีครอบครัว ผมก็เลยเหมือนตัวคนเดียวครับ พอสิ้นโยมแม่ ชีวิตของผมก็ขาดกำลังใจ ตอนนั้นผมอยากบวชมาก แต่พี่ๆไม่มีใครว่างเป็นธุระจัดการเรื่องบวชให้ผมสักคน มีแต่บอกว่า “ให้รอไปก่อน ปีหน้าค่อยบวช” ผมก็เลยเคว้งคว้าง ชีวิตมันว่างเปล่าไม่มีที่ยึดเหนี่ยว แล้วก็ไม่รู้ว่าจะทำงานหาเงินไปเพื่ออะไร เพราะโยมแม่ก็ไม่อยู่แล้ว ผมเลยเอาเงินไปเทลงขวดเหล้าจนหมด แถมผมยังสูบบุหรี่และเสพยา ขยันก่อเรื่องชกต่อยเป็นประจำเลยครับ พออายุ 29 ปี ผมก็ไปทำงานเป็นหัวหน้าคุมงานผลิตเสาเข็ม วันๆได้แต่นั่งถือปากกาเซ็นต์ใบเสร็จอย่างเดียว ชีวิตก็เลยเบื่อๆเซ็งๆ จึงลาออกกลับไปทำสวนปาล์มอยู่ที่บ้าน แต่ไม่นานพี่ชายของผมก็ถูกรถชนตายไปอีกคนครับ ตอนนั้นผมเศร้ามาก คิดว่าสักวันหนึ่ง คงต้องเป็นวันของเรา ที่ต้องตายเหมือนกัน แล้วบุญก็บันดาลให้ผมได้เห็นป้ายชวนบวชโครงการ 1 แสนรูป ติดอยู่ที่ริมถนนครับ ทำให้ความตั้งใจเดิมที่เคยอยากบวช พรั่งพรูขึ้นมาอีกครั้ง จิตใจก็ไขว่คว้าอยากจะบวชอย่างเดียวเลย หลังจากนั้นไม่นานก็มีพระอาจารย์เข้าไปชวนคนในหมู่บ้านบวช แล้วท่านก็มาชวนบวชที่บ้านผมด้วย แต่ท่านยังไม่ทันต้องพูดอะไรมาก ผมก็เขียนใบสมัครเลยครับหลวงพ่อครับ ทีแรกผมกะว่าจะบวชสัก 5 ปี แต่พอได้บวชเข้าจริงๆ ได้กำลังใจจากพระอาจารย์พระพี่เลี้ยง ทำให้ผมเริ่มฝึกตัวเป็น ไม่ว่าจะเจอระเบียบอะไรก็ไม่เคยถอดใจย่อท้อเลย แล้วผมก็เลิกสูบบุหรี่ได้ และเริ่มนั่งสมาธิได้ ทำให้ผมมีความภาคภูมิใจในตัวเองเพิ่มขึ้นทีละนิด ผมรู้สึกว่าเราจะได้เป็นคนดีสักที ซึ่งผมก็อยากบวชตลอดไป อยากดีให้ได้ไปตลอดชีวิตเลยครับตอนอยู่ที่ศูนย์อบรมจังหวัดชุมพร ผมนั่งสมาธิไปแป๊บเดียว ก็มีแสงเข้ามาวูบหนึ่ง ผมเลยลืมตาดู แล้วก็ไปถามพระอาจารย์ว่ามันเป็นแสงอะไร พระอาจารย์ท่านก็บอกว่าอย่าไปสนใจ ผมก็เรียนท่านว่า “ผมไม่อยากสนใจหรอกครับ แต่ผมเป็นคนอยากรู้อยากเห็นครับ” หลังจากนั้นก็ไม่เห็นอะไรอีกเลย วันหนึ่งผมนั่งสมาธิอยู่ดีๆ ก็เผลอหลับไปแล้วก็เหมือนว่าจะฝันเห็นคุณยายอาจารย์ นั่งสมาธิอยู่บนโขดหินหน้าปากถ้ำครับ พอรู้สึกตัว ก็ไม่รู้เป็นไง ผมรู้สึกมีแรงจูงใจอยากนั่งสมาธิขึ้นมาเลย เหมือนกับคุณยายอาจารย์ฯ จะมาบอกให้ผมประพฤติตัวดีๆ ให้ทำให้ดีกว่านี้ แล้วผมก็ตั้งใจนั่งสมาธิ ทำให้เริ่มเห็นองค์พระได้บ้างบางเวลา แต่ที่นั่งได้ดีมากๆ ก็ตอนที่ได้ขึ้นมาปฏิบัติธรรมที่จังหวัดเชียงใหม่ครับภาพวาดจากประสบการณ์ภายในของ พระธรรมทายาท สุรพล คุณเตโชวันหนึ่ง ผมนั่งสมาธิไปตามปกติ คือเอาขาขวาทับขาซ้าย และทำใจโล่งๆไม่ยุ่งเกี่ยวกับทางโลก และภาวนาสัมมาอะระหัง ซึ่งหลวงพ่อจะสอนให้ภาวนาสัมมาอะระหัง แบบนิ่มๆ แต่ทีแรกผมทำไม่ได้ เพราะผมเป็นคนใจร้อนมาก ก็เลยภาวนาสัมมาอะระหังถี่ๆไวๆ ไปก่อน แล้วตอนหลังมา ถึงค่อยปรับให้นิ่มได้ครับ พอสัมมาอะระหังแบบนิ่มๆเป็นแล้ว ผมก็เริ่มจำลูกแก้ว โดยฝึกจำด้วยใจ ไม่ใช้สมอง ผมนึกเอาลูกแก้วมาวางไว้ที่มือซ้าย ย้ายไปมือขวา เลื่อนไปไว้ข้างหน้า แล้วก็เอาขึ้นไปไว้ที่กลางศีรษะ พอทำได้ก็ปล่อยให้ลูกแก้วหล่นลงมาที่กลางท้อง ทีนี้ผมก็นั่งเฉยๆ ดูลูกแก้วไปแบบปกติ ใจของผมก็สงบนิ่งไปเรื่อยๆ ไม่คิดอะไรมากเลย ลูกแก้วที่อยู่ในกลางท้องก็ใส มีแสงสว่างอยู่ตรงกลางดวงด้วย ผมก็ดูอย่างเดียว แล้วแสงที่อยู่ตรงกลางลูกแก้ว ก็กลายเป็นองค์พระขึ้นมาเลย ตอนนั้นผมยังไม่เห็นอะไรมากนะครับ เห็นแต่องค์พระที่ใสเหมือนหยดน้ำ สว่างเหมือนแสงเทียนในที่มืด ค่อยๆขยายต่อๆกันขึ้นมาเป็นสาย จากองค์เล็กเท่าหัวหมัด กำปั้นมือ ก็ใหญ่ขึ้น จนใหญ่กว่าตัวผมครับ ตอนนั้นผมมีความสุขอยู่ในใจ ผมเคยนอน กอดพ่อ กอดแม่ก็ว่าสุขมากๆแล้ว แต่สุขไม่เหมือนกับที่ได้เห็นองค์พระครับ เพราะมีความเย็นสบาย เย็นใจ พอวันต่อมานั่งอีก ก็เห็นองค์พระแบบเดิมอีก พระอาจารย์ก็สอนให้เอาใจไปผูกไว้กับองค์พระ ให้เชื่อมใจไว้กับองค์พระ ผมก็ทำตามด้วยการรักษาใจสบายๆ คิดถึงแต่องค์พระ จะเดิน จะก้าว หรือทำอะไร ก็จะนึกถึงท่านตลอดเวลา แล้วเพราะใจของผมที่ผูกพันกับองค์พระ ทำให้ผมเห็นองค์พระอยู่ในกลางท้องได้ตลอด ทั้งหลับตาและลืมตาครับพระธรรมทายาท สุรพล คุณเตโช ในท่า Peace Positionโครงการบวชของหลวงพ่อ เปลี่ยนผมให้เป็นคนใหม่ จากคนที่ไม่ค่อยฟังใคร ใจร้อนหุนหัน เพราะคิดว่าอะไรๆเราก็รู้หมด แต่พอมาบวช ถึงได้รู้ตัวว่าที่จริงเรายังไม่รู้อะไรอีกเยอะ โดยเฉพาะเรื่องกฎแห่งกรรม แล้วแค่ขนาดเรื่องขัดห้องน้ำ ก็เพิ่งจะรู้ครับ ว่ามีวิธีที่ละเอียด ที่จะทำให้ห้องน้ำสะอาดมากกว่าที่เคยทำผ่านมา ผมกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูงครับ ที่ให้โอกาสผมได้บวช ผมชอบรอยยิ้มของหลวงพ่อที่สุดเลยครับ เพราะเป็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความเมตตา รอยยิ้มของหลวงพ่อเป็นแหล่งรวมกำลังใจครับ ผมอยากบอกหลวงพ่อว่า ผมตั้งใจจะเป็นพระนักเทศน์ที่ดีรูปหนึ่งให้ได้ ซึ่งผมก็จะขอบวชแบบวันต่อวัน ขอมอบกายถวายชีวิตให้กับพระพุทธศาสนา และพร้อมแล้วที่จะแบ่งเบาทุกภารกิจของหลวงพ่อ แบบเต็มแรง สุดความสามารถตลอดไปครับ
http://goo.gl/JTsE2
พิมพ์บทความนี้
