Mobile Version
กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
กระผม พระธรรมทายาท สุพจน์ ถิรสกฺโก อายุ 20 ปี ผมบวชในโครงการ 1 แสนรูป ภาคฤดูร้อน ที่ผ่านมาครับ ปัจจุบันรับบุญเป็นพระพี่เลี้ยง อยู่ที่ศูนย์อบรมวัดคอกอ้ายเผือก อ.บางสะพานน้อย จ.ประจวบคีรีขันธ์ครับ
พระธรรมทายาท สุพจน์ ถิรสกฺโก
พระพี่เลี้ยงประจำศูนย์อบรมวัดคอกอ้ายเผือก จ.ประจวบคีรีขันธ์
หลวงพ่อครับ โยมพ่อ-โยมแม่ของผมเป็นคนพลัดถิ่น ย้ายมาจากด่านสิงขร เขตติดชายแดนระหว่างไทยกับประเทศพม่า ผมจึงได้เกิดและเติบโตที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ แต่พ่อกับแม่ก็แยกทางกันตั้งแต่ผมยังเป็นเด็กครับ, ตอนอายุ 9 ขวบ ผมเคยเข้าไปใช้ชีวิตอยู่ในวัดด้วยนะครับ คอยช่วยหลวงพ่อหิ้วปิ่นโตเดินตามสายบิณฑบาต ช่วยล้างจาน-ล้างชาม กวาดลานวัด แล้วก็ได้เรียนหนังสือด้วยครับ ผมเป็นเด็กวัดที่นิสัยดี จนหลวงพ่อเจ้าอาวาสเอ็นดูผมเป็นพิเศษ ตอนที่อยู่ในวัดผมมีความสุขมาก เห็นพระแล้วรู้สึกดี ผมเลยฝันเอาไว้ว่าสักวันหนึ่ง ผมจะต้องบวชเป็นพระให้ได้ครับ ผมเป็นเด็กวัดได้ 1 ปี ก็กลับไปอยู่กับพ่อ แล้วก็เรียนหนังสือไปด้วย ช่วยพ่อทำงานเลี้ยงน้องๆไปด้วยครับ พอน้องทุกคนเรียนจบ ป.6 ผมก็ขอไปทำงานที่อื่น ช่วงเดือนแรกๆ ก็ยังส่งเงินให้พ่อดีอยู่ครับ แต่พอนานๆไป ก็ส่งให้น้อยลง แล้วก็เริ่มส่งบ้าง-ไม่ส่งบ้าง จนพ่อสงสัย ในที่สุดท่านก็รู้จนได้ว่าผมติดเที่ยว ไม่เพียงเท่านั้นนะครับ ผมยังติดเหล้า ติดบุหรี่ และเสพยาอีกด้วย แล้วไม่ว่าพ่อจะพยายามเตือนและขอร้องให้ผมเลิก มันก็ไม่ทันซะแล้วครับ เพราะผมเลิกไม่ได้ แล้วถ้าเตือนกันมากๆ ไม่ใช่แค่ไม่ยอมฟังเท่านั้นนะครับ แต่ผมจะเสียงดังใส่ท่านอีก ท่านก็เลยช้ำใจตั้งแต่นั้นมาเลยครับ
พออายุครบ 20 ปี ผมกลับไปเยี่ยมบ้าน พ่อก็ถามว่า “จะบวชไหม” ผมก็ตอบว่า “ไม่รู้” ที่ตอบแบบนั้น เพราะผมเอาเงินไปเสพยาจนหมด แล้วจะเอาเงินที่ไหนไปบวช ก็พอดีพี่สาวต่างพ่อ เป็นผู้นำบุญของวัดพระธรรมกาย มาชวนผมบวชอีก ผมเลยยิ่งหงุดหงิด คราวนี้ตะคอกใส่พี่สาวไปเลย ว่าไม่มีเงินสักบาท จะบวชได้ยังไง พี่เค้าก็รีบบอกว่าเป็นโครงการบวชฟรีไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย พอผมได้ยินว่าบวชฟรี ผมก็รีบตกลงทันทีครับ
หลวงพ่อครับ ผมคิดมาตลอด ว่าการบวชพระ บวชแค่ 7 วัน 15 วัน เอาแค่พอได้ห่มผ้าเหลือง..ให้พ่อแม่ได้เห็นว่าบวชเป็นใช้ได้แล้ว ผมเลยกะว่าจะบวชแค่สั้นๆ ก็พอ แต่พอได้มาฝึกตัวเป็นธรรมทายาท พระอาจารย์ก็เปิดสื่อนรกให้ดู แล้วก็สอนให้รู้ว่าการเสพยา ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ มีโทษอย่างไร ตายแล้วไปไหน และต้องชดใช้กรรมอะไรบ้าง เห็นแล้วน่ากลัวมากครับ ผมเลยหักดิบเลิกทุกอย่างแบบไม่ต้องบังคับกันเลยครับ ผมว่าโครงการของหลวงพ่อมหัศจรรย์มาก ผมยังไม่อยากจะเชื่อตัวเองเลยครับ ว่าไม่กี่วัน ผมจะสามารถเลิกเหล้า เลิกบุหรี่ เลิกเสพยาได้ แถมยังทำให้ผมเป็นคนมีระเบียบวินัยมากขึ้นด้วย ไม่ว่าจะเป็นการกิน การนอน การรับบุญ ผมสามารถทำตามระเบียบได้อย่างไม่น่าเชื่อ แม้ตอนแรกๆจะรู้สึกยาก แต่พอฝึกไปเรื่อยๆก็ทำได้จริงๆครับ ยิ่งบวชผมยิ่งมีความสุข พอจบโครงการเพื่อนๆส่วนหนึ่งก็ทะยอยสึก ซึ่งผมก็จะศึกเหมือนกัน แต่ขอศึกษาวิชชาธรรมกายกับหลวงพ่อครับ เพราะแต่ก่อนผมใช้ชีวิตได้แย่ ยิ่งกว่าแย่ ถ้าไม่มีโครงการบวชฟรี ผมคงไม่ได้บวช ไม่ได้มาพลิกชีวิตแบบนี้ ดังนั้นเรื่องบวชจึงเป็นเรื่องยากสำหรับผม แล้วถ้าลาสิกขาไป ก็ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้กลับมาบวชอีก หรืออาจจะตายก่อนก็ได้นะครับ ยิ่งพอนึกถึงวันที่โยมพ่อมอบผ้าไตรให้ วันนั้นดูท่านปลื้มอกปลื้มใจ ผมเลยนึกเสียดายผ้าเหลืองครับ จึงคิดที่จะบวชไปแบบวันต่อวัน จะขอนำประสบการณ์ดีๆจากการบวชมาถ่ายทอดให้ธรรมทายาทรุ่นน้องก่อนครับ
ผมอยากฝากไปถึงธรรมทายาทรุ่นน้อง ขอให้ทุกท่านตั้งใจฝึกฝนอบรมตัวเองให้ดี ไม่ว่าจะเป็นเรื่องระเบียบวินัยอะไรก็ตาม ถ้าคนอื่นทำได้ แล้วทำไมเราจะทำไม่ได้ มันอยู่ที่เราจะทำมั๊ย ถ้าเราตั้งใจจะเอาดี ไม่ว่ายากแค่ไหน ถ้าสวมหัวใจนักสู้ ลูกผู้ชายซะอย่างทำได้อยู่แล้วครับ
สุดท้ายนี้ ผมขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง หายป่วยไวๆ เพื่อจะได้อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกๆทุกคนตลอดไป หลวงพ่อครับ ส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมมีกำลังใจในการบวชและฝึกฝนตัวเองมาจนถึงวันนี้ ก็คือรอยยิ้มของหลวงพ่อ ความยิ้มแย้มของหลวงพ่อประทับอยู่ในดวงใจของผม แล้วผมก็รักและเคารพหลวงพ่อสุดหัวใจด้วยครับ
http://goo.gl/Bh7AT
พิมพ์บทความนี้
