จดหมายจากใจ พระมหาเปรียญธรรม 9 ประโยค พระมหาอาคม สันติชโย

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ.2555

จดหมายจากใจ พระมหาเปรียญธรรม 9 ประโยค 

 

จดหมายจากใจ พระมหาเปรียญธรรม 9 ประโยค

พระมหาอาคม  สันติชโย

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา  

 

กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

          กระผม พระมหาอาคม สันติชโย อายุ 24 ปี เปรียญธรรม 9 ประโยค รูปที่ 63 ของวัดพระธรรมกายครับ ภูมิลำเนาเดิมของผมเป็นคนเมืองปราสาทหิน ถิ่นภูเขาไฟ ผ้าไหมสวย รวยวัฒนธรรม จังหวัดบุรีรัมย์ครับ โยมยายของผม เข้าวัดพระธรรมกายตั้งแต่ปลายปี พ.ศ. 2541 โดยทุกๆเดือนโยมยายจะนั่งรถจากบุรีรัมย์ เพื่อมาทำบุญที่วัดพระธรรมกายแล้วก็พาผมมาด้วยครับ ตอนนั้นผมรู้สึกสนุกสนานมากที่ได้มาวัด เพราะจะได้มากินขนมปังตอนขากลับครับ ผมบรรพชาเป็นสามเณร ตั้งแต่อายุ 13 ขวบ โดยการชักชวนของโยมอาจารย์สุภาพ กลมกูล ผมรู้สึกซาบซึ้งใจและต้องขอบคุณโยมอาจารย์ที่ชักชวนให้ผมเข้ามาสู่เส้นทางสีขาวครับ

 

 

 

พระมหาอาคม  สนฺติชโย (เปรียญธรรม 9 ประโยค)

         พอบวชเป็นสามเณรปีแรกก็ได้เรียนบาลีเลยครับ ผมเรียนพระบาลีด้วยความมุ่งมั่น โดยมีความตั้งใจเป็นอย่างมากที่จะต้องจบประโยค 9 ให้ได้ และต้องจบเพื่อให้โยมยายได้เห็น ในขณะที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ครับ  พอดีผมกลับไปเยี่ยมบ้าน จึงได้ฟังประกาศผลสอบผ่านทาง DMC ทันทีที่ได้ยินชื่อตัวเอง ผมตื่นเต้นมากรีบพุ่งออกจากประตูด้วยความเร็วสูง พร้อมตะโกนบอกโยมยายว่า “ยายๆ หม่อมสอบผ่านแล้ว” ตอนนั้นน้ำตาแห่งความปีติไหลออกมาโดยไม่รู้ตัวเลยครับ รู้สึกโล่ง โปร่ง เบาสบาย อย่างบอกไม่ถูก เพราะไม่เพียงผมได้นำความภาคภูมิใจถวายแด่หลวงพ่อแล้ว ผมยังได้นำความปลื้มใจมาให้โยมยาย  ให้โยมแม่ที่นอนป่วยอยู่ด้วยครับ พอท่านรู้ว่าลูกพระสอบผ่าน โยมแม่ก็ดูสดชื่นและลุกขึ้นเดินได้ทันทีเลยครับ ท่านยังสั่งน้ำแข็งใสมาเลี้ยงทุกคนด้วยนะครับ วันที่สอบผ่านช่างเป็นวันที่โลกดูสดใสสวยงามมากๆ เพราะกว่าจะมาถึงวันนี้ได้ ผมใช้เวลาเรียนบาลีถึง 12 ปี ต้องพากเพียรแบบสุดๆ ถึงอย่างนั้นก็ยังสอบไม่ผ่านประโยค 9 ครับ พอมาปีนี้ผมจึงเริ่มสำรวจตัวเอง “ขยันเราก็ขยัน ตื่นมาอ่านหนังสือตั้งแต่ตีสี่ แต่ทำไมเรายังสอบไม่ผ่าน”  แล้วผมก็พบว่าการสอบผ่านประโยค 9 นั้น นอกจากความพากเพียรแล้ว ต้องบุญถึงด้วยครับ เพราะภาษาบาลีเป็นภาษาสวรรค์  ผู้มีบุญเท่านั้นจึงจะเรียนได้ครับ พอได้เทคนิค ผมเลยทั้งขยันเรียน และขยันสร้างปัญญาบารมีไปพร้อมๆกันด้วยครับ ผมชอบหนังสืออยู่เล่มหนึ่ง ชื่อ ความสุข ณ จุด ที่ยืนอยู่ ผมใช้ปัจจัยส่วนตัวเหมาซื้อมา 40 กว่าเล่มถวายแด่เพื่อนสหธรรมิก แล้วผมยังชอบแจกหนังสือธรรมะและแผ่นซีดีธรรมะของวัด มอบเป็นของขวัญให้โยมที่มาทำบุญเป็นประจำด้วยครับ ผมยังมีความชอบอีกอย่างหนึ่ง คือชอบเห็นพระภิกษุ-สามเณรเรียนบาลีครับ  พอเห็นพระหรือสามเณรกำลังท่องบาลีไวยากรณ์ ผมเป็นต้องรีบตรงเข้าไปถวายน้ำปานะ ถวายลูกอม ถวายกำลังใจทุกครั้งไปครับ แล้วเมื่อบุญส่งผล ประกอบกับความเพียรที่ไม่เคยย่อท้อ ก็ทำให้ปีนี้ ชิตังเมสอบผ่านประโยค 9 ครับ

บรรพชาเป็นสามเณรตั้งแต่อายุ 13 ขวบ

        หลังจากที่ผมเรียนจบแล้ว ผมจะได้ช่วยสอนภาษาบาลีให้กับรุ่นน้องอยู่ที่วัดพระธรรมกายครับ แล้วตอนนี้ผมก็กำลังเรียนภาษาต่างประเทศเพิ่มเติมด้วยครับ เพราะผมตั้งใจจะเป็นพระ 3 ปอ ของหลวงพ่อ คือ ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ เทศนาภาษาที่ 3 และศึกษาวิชชาธรรมกายครับ

        ผมกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่เป็นแรงบันดาลใจให้ผมในทุกสิ่ง ซึ่งสิ่งหนึ่งที่เป็นแรงจูงใจให้พระภิกษุ-สามเณรวัดพระธรรมกาย ศึกษาจนจบประโยค 9 เพราะทุกรูป อยากจะขึ้นไปรับดวงแก้วจากหลวงพ่อครับ เพราะดวงแก้วนี้มีคุณค่ามาก มีความหมายที่จะได้นำไปเป็นนิมิตในการเรียนต่อประโยค 10 ครับ ประเทศญี่ปุ่น ขาดซูชิ ไม่ได้ฉันใด,  นักเรียนบาลี ก็ขาดกำลังใจ จากพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ไม่ได้ฉันนั้นครับ

สุดท้ายนี้ ผมมีคำขอบคุณเป็นบทกลอนแทนใจ ฝากไปถึงญาติโยมทุกคนครับ

ขอขอบคุณ  ในทุกความดี   ที่มีให้
ขอขอบคุณ  กำลังใจ   ที่ช่วยเสริม
ขอขอบคุณ  ปัจจัย  ที่ช่วยเติม
ขอบุญเสริม  นำส่ง  รวยฉับพลัน

 

  กราบนมัสการหลวงพ่อด้วยความเคารพเป็นอย่างสูง   
         พระลูกชาย มหาอาคม สันติชโย ป.ธ.9 

 

http://goo.gl/EEuPw