ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 16 ตุลาคม พ.ศ.2555ตอน...รื้อผังจน แม่ค้าก๋วยเตี๋ยว หัวใจเกินล้านเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยากราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะลูกชื่อ อรพิน นาคบวรวิจิตร อายุ 53 ปีค่ะ ปัจจุบันเป็นแม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยว โดยมีชื่อร้านว่า “หมวย” ตั้งอยู่ในโรงอาหารของ บริษัท สหพัฒนพิบูล จำกัดค่ะกัลฯ อรพิน นาคบวรวิจิตร แม่ค้าก๋วยเตี๋ยวหัวใจเกินล้านมีชื่อร้านว่า “หมวย” เป็นร้านขายก๋วยเตี๋ยวเล็กๆ แต่หัวใจเกินล้านหลวงพ่อคะ ลูกเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านการทำก๋วยเตี๋ยวเป็นอย่างมากค่ะ เพราะก๋วยเตี๋ยวที่ลูกทำล้วนอร่อยทั้งนั้น คือ มีทั้งก๋วยเตี๋ยวแคระ ก๋วยเตี๋ยวเป็ด ก๋วยเตี๋ยวหมู บะหมี่หมูแดง เย็นตาโฟ และเกี้ยมอี๋ ค่ะบะหมี่หมูแดงรสเด็ดของลูกค่ะหลวงพ่อคะ แต่กว่าลูกจะเชี่ยวชาญและชำชองในการทำก๋วยเตี๋ยวได้ถึงขนาดนี้ ลูกก็ต้องแลกมาด้วยความยากลำบากเกือบทั้งชีวิต เพราะเตี่ยกับแม่มีลูกมากถึง 8 คน ดังนั้นพอลูกอายุได้ 10 กว่าขวบ ก็ต้องช่วยเตี่ยเข็นรถไปขายหมูแดงกับเป็ดย่างที่ตลาดแถวปากทางลาดพร้าว ซึ่งลูกต้องทำงานอย่างนี้ทั้ง 365 วัน โดยไม่มีวันหยุดพักเลย หนำซ้ำยังต้องเหนื่อยขายเรื่อยมาจนกระทั่งอายุได้ 32 ปี จึงแยกตัวจากครอบครัวมาขายก๋วยเตี๋ยวเอง แต่เนื่องจากลูกเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวไม่ได้แต่งงาน ไม่มีบุตร อีกทั้งยังไม่มีเงินทุนอะไรมาก ลูกจึงไม่ได้จ้างใครมาช่วยเลย ด้วยเหตุนี้ ลูกต้องพยายามยืนด้วยลำแข้งตัวเองให้ได้ แม้ต้องกระเสือกกระสนสู้ชีวิตแต่เพียงลำพัง โดยตื่นตั้งแต่ตี 3 นั่งรถเมล์ไปจ่ายตลาด แม้บางวันฝนตกหนัก ลูกก็ต้องยอมเปียกฝ่าฝนหอบของด้วยความทุลักทุเลจำนวนมาก โหนรถเมล์กลับมาเตรียมเครื่องก๋วยเตี๋ยว และยืนขายทั้งวันจนกระทั่งปี 2539 ลูกก็ได้เข้าวัดพระธรรมกาย จึงเข้าใจว่า ที่ชีวิตเราลำบากขนาดนี้ เป็นเพราะเราบุญน้อย ดังนั้นลูกจึงตัดสินใจมาวัดพระธรรมกายทุกวันอาทิตย์ เพื่อมาเติมบุญให้กับตัวเอง แต่พอมาแล้ว ลูกก็เห็นคนเขาตั้งกองเป็นประธานกฐินกันเป็น M นับจากนั้นลูกจึงคิดตลอดเวลาว่า สักวันแม่ค้าอย่างเราต้องเป็นประธานกฐินให้ได้สักครั้งก่อนตาย จากนั้นลูกก็ขยันทำงาน ประหยัด อดออม มัธยัสถ์ ไม่ฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือย ไม่ซื้ออะไรที่ไม่จำเป็นเลย แม้สิ่งที่ใครเขาว่าเป็นเครื่องให้ความสะดวกสบายกับชีวิต เช่น โทรศัพท์มือถือ หรือรถยนต์ไว้ขับไปไหนมาไหน ทั้งๆ ที่ฐานะอย่างลูกก็พอซื้อได้ แต่ด้วยความที่ลูกอยากออมเงินไว้ทำบุญทอดกฐินทุกปีให้ได้มากที่สุดและแล้วในที่สุด นับตั้งแต่ปี 2543 ลูกก็มีเงินตั้งกองกฐินเป็นประจำทุกปีๆ ละ 1 S เป็นอย่างน้อย และด้วยเงินที่ลูกหามาทำบุญด้วยความยากลำบากนี่เอง ทำให้ลูกไม่เคยลืมที่จะอธิษฐานเลยว่า ขอให้ลูกเป็นประธาน M ให้ได้สักครั้ง โดยเฉพาะปีที่ผ่านมา ลูกจดจ่อกับการอธิษฐานมาก จนอยู่ๆ ก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นคือ ลูกได้รับเงินค่าเวนคืนบ้านและที่ดิน เพราะเขาจะเอาไปสร้างรถไฟฟ้าจำนวน 1 M ซึ่งลูกดีใจมากค่ะ จากนั้นก็ไม่รอช้า รีบนำปัจจัยมาเป็นประธานกองกฐิน 1 M แรกของชีวิตทันทีหลวงพ่อคะ ตอนนั้นลูกปลื้มสุดจะบรรยาย ที่คนหาเช้ากินค่ำอย่างลูกสามารถทำบุญ M กับเขาได้สำเร็จเป็นอัศจรรย์ จนกระทั่งมาถึงปีนี้ แม้ลูกจะไม่มีเงินถึง M แต่ในใจลึกๆ ของลูกอยากทำบุญให้ถึง 2 M เพราะอยากได้พระผงฐานบัวเอาไว้คุ้มครอง เพราะรู้มาว่า เป็นพระของขวัญที่คุณยายฯ ท่านซ้อนวิชชาธรรมกายจนท่านละสังขาร และที่สำคัญยังมีแค่ไม่กี่องค์ แต่พอลูกย้อนมาดูกำลังทรัพย์ที่ตัวเองมี ก็เหมือนคนไม่เจียมตัวเลยค่ะ แต่ด้วยความมุ่งมั่นอธิษฐานอย่างแรงกล้านี้เองค่ะ ก็เกิดเหตุอัศจรรย์กับลูกอีก คือ น้องชายเอาเงินที่เขายืมไปสร้างบ้านมาคืนลูก และลูกก็นำมารวมกับเงินเก็บที่มีทั้งหมดในชีวิต ซึ่งได้ประมาณ M กว่าๆ โดยตั้งใจว่า ช่วงนี้จะเร่งขายก๋วยเตี๋ยว เพื่อเอาเงินมาสมทบให้ครบ 2 M ให้ได้ และนำมาทำบุญทอดกฐินปีนี้ค่ะหลวงพ่อคะ ตอนนี้ลูกปลื้มเหลือเกินค่ะ พูดทีไรก็น้ำตาไหลทุกที ซึ่งลูกอยากจะบอกทุกคนบนโลกว่า ลูกพบชัยชนะแล้วค่ะ เพราะเงินก้อนนี้มันคือชีวิตลูกทั้งหมดที่เหลืออยู่ คือเงินที่ลูกเก็บไว้ดูแลตัวเองยามเจ็บป่วย แต่ในที่สุด ลูกก็มีดวงปัญญาในการนำมาสร้างผังใหม่ให้กับชีวิตตัวเอง โดยอธิษฐานว่า ขอเป็นชาติสุดท้ายที่ต้องลำบากแบบนี้ ลูกขอรื้อผังจนถาวรให้หมดไปจากชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไร ลูกก็จะมุ่งมั่นที่จะทำบุญ เพราะหลายคนมาทักลูกว่า ไม่เสียดายหรือ? ซึ่งลูกก็อยากจะบอกว่า แม้ว่าเงินก้อนที่สำคัญที่สุดเราจะหมดไป แต่เงินก้อนนี้จะทำให้ลูกปลื้มไปจนวันสุดท้ายของชีวิต และนับจากชาตินี้ไปลูกจะไม่ลำบากอีกแล้ว ตอนนี้ลูกรู้สึกภูมิใจมาก ที่แม้ชาตินี้ลูกไม่ได้เป็นเศรษฐี แต่ลูกมีหัวใจที่เศรษฐีหลายคนทำอย่างลูกไม่ได้ ตอนนี้ลูกเข้าใจถึงความรู้สึกของมหาทุคตะแล้วค่ะว่า ทำไมเขาถึงพูดคำว่า ชิตัง เม ได้อย่างเต็มปากหลวงพ่อคะ ตอนนี้ลูกได้สิ่งที่เงินซื้อไม่ได้ เพราะลูกกำลังได้สิ่งมีค่ามากกว่าเงิน เพราะการจะรื้อผังจนถาวรและผังความลำบาก ไม่ใช่จะรื้อกันง่ายๆ ไม่ใช่ว่าค่อยๆ ทำบุญทีละนิด แล้วจะตัดความตระหนี่ที่หนาแน่นออกไปได้หมด อุปมาเหมือนกับเราจะขุดต้นไม้ใหญ่ออกจากดิน ถ้าเราใช้ไม้จิ้มฟันไปขุด มันจะออกได้อย่างไรคะ เราต้องใช้รถขุดคันใหญ่ๆ ถึงจะถอนรากถอนโคนได้สำเร็จหลวงพ่อคะ ทุกวันนี้ลูกยังเก็บหอมรอมริบประหยัดทุกอย่าง เพื่อเก็บเงินทุกบาททุกสตางค์ไว้ทำบุญ โดยยังขึ้นรถเมล์ ยังไม่มีโทรศัพท์มือถือใช้ ซึ่งลูกเคยได้ยินเด็กวัยรุ่นที่เขามีโทรศัพท์รุ่นนั้นรุ่นนี้ เขาพูดแซวกันเล่นๆ ว่า ตอนนี้เขามีรถขับ มีทั้งไอแพด ไอโฟน คือ ชีวิตมีทุกอย่าง ยกเว้นอนาคต ซึ่งลูกฟังแล้วก็ขำค่ะ จึงนึกในใจว่า ผิดกับชีวิตลูก ที่ไม่มีรถขับ ไม่มีไอแพด ไอโฟน แต่มีอนาคตอันสดใสค่ะ ซึ่งอนาคตที่ว่านั้นก็คือ อนาคตอภิมหาเศรษฐี ค่ะสุดท้ายนี้ ลูกกราบขอพรจากหลวงพ่อ ให้ลูกเป็นประธาน 2 M สำเร็จเป็นอัศจรรย์ และขอให้ลูกรวยไปทุกชาติค่ะ
![](https://www.dmc.tv/qrcode/cache/qr-code-200-14464.png)
http://goo.gl/xbZDF