จดหมายจากพระลูกชายบวชอุทิศชีวิต
ตอน...สุขสุดๆ เลย
กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
กระผม พระมหาอโนชา อาทิตฺตชโย แปลว่า..ผู้ชนะอันรุ่งโรจน์โชติช่วง เปรียญธรรม 5 ประโยคครับพระมหาอโนชา อาทิตฺตชโย
เปรียญธรรม 5 ประโยค
ตอนที่ผมยังเป็นเด็ก พอปิดเทอมภาคเรียนใหญ่ทีไร ผมจะต้องตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ ด้วยการบวชเป็นสามเณรแก้ว ตามวัดสาขาของวัดพระธรรมกายครับ ผมมีความรู้สึกว่าการได้มาบวชอยู่ในผ้าสีเพลิงนี้ เป็นสิ่งที่คุ้นเคย เป็นสิ่งที่หัวใจเรียกร้อง ผมเคยบรรพชาเป็นสามเณรถึง 6 ครั้ง โดยครั้งที่ 6 โยมแม่บอกว่า..อยากให้ผมบวชศึกษาพระธรรมวินัยที่วัดพระธรรมกายสัก 2 ปี ครับ ซึ่งผมก็ไม่ขัดข้อง และพอได้เข้ามาเป็นสามเณรวัดพระธรรมกายปีแรก ก็ได้ยินคำว่า บวชอุทิศชีวิต ผมรู้สึกขนลุกและได้ตั้งปณิธานว่าจะบวชอุทิศชีวิตให้ได้ ผมบวชเป็นสามเณรวัดพระธรรมกาย ย่างปีที่ 9 แล้วครับ แต่เป้าหมายไม่เคยสั่นคลอน เพราะผมมีพระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นต้นบุญต้นแบบ ซึ่งก่อนจะถึงวันอุปสมบท ผมได้ฝึกฝนอบรมตนเองอยู่ที่อาศรมพุทธบุตรแก้ว ทำให้มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีขึ้น โดยผมพยายามฝึกใจตัวเอง ด้วยการหมั่นนึกถึงองค์พระเอาไว้ที่ศูนย์กลางกลาย นึกตลอดเวลาทั้งนั่งนอนยืนเดิน พอถึงเวลานั่งสมาธิ(Meditation)ก็จะทำตาปรือๆ ภาวนาสัมมาอะระหังไปเรื่อยๆครับ ผ่านไปเกือบ 2 อาทิตย์ในช่วงขณะที่กำลังมองความมืด จู่ๆ ก็รู้สึกว่าความมืดมันดูดผมเข้าไป ขณะเดียวกันก็เห็นว่าความมืดนั้นกำลังขยายออกเรื่อยๆ ขยายออกไปเร็วมากๆ สักพักก็มีแสงนวลๆ เกิดขึ้น แล้วก็มีดวงกลมๆที่สว่างกว่าออกมาจากแสงนวลๆ นั้นครับ แล้วดวงนั้นก็ดูดผมเข้าไปเรื่อยๆ สว่างเรื่อยๆ ดวงก็ขยายใหญ่เรื่อยๆ เหมือนมีประตูอยู่ในประตู มีความสว่างอยู่ในความสว่าง ยิ่งรู้สึกว่าดวงขยายใจก็ยิ่งนิ่งมากขึ้น มันโล่งสุดๆ มีความสุขมากๆเลยครับ ตั้งแต่นั้นมา เวลาทำสมาธิ เพียงหลับตาหยุดใจ ไม่นานก็จะเห็นดวงสว่างอย่างง่ายๆ ครับภาพวาดจากประสบการณ์ภายในของ
พระมหาอโนชา อาทิตฺตชโย
หลวงพ่อครับ ในวันอุปสมบท ตอนที่ผมกำลังก้าวเข้าไปในอุโบสถ ผมมีความรู้สึกว่าใกล้จะได้เป็นพระสมความปรารถนาแล้ว เป็นเวลา 8 ปีที่รอคอย แม้ผมจะตื่นเต้น แต่พอปรับใจได้จึงนั่งรวมใจไปเรื่อย ก็มีความรู้สึกเหมือนนั่งอยู่ในอุโบสถเพียงรูปเดียว พอพิธีกรรมเริ่มขึ้น ผมบอกกับตัวเองว่า “การบวชครั้งนี้จะเป็นการบวชครั้งสุดท้ายในชาตินี้ เพื่อถวายชีวิตนี้ให้พระพุทธศาสนาและวิชชาธรรมกาย” แล้วผมก็รวมใจสักพักก็รู้สึกหวิวๆที่หน้าท้อง แต่ไม่สนใจ แล้วก็เห็นแสงสว่างขึ้นมา เหมือนมีคนเอาไฟฉายมาส่องหน้าครับ แต่ผมก็ทำใจนิ่งๆเฉยๆ สักพักก็เห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ทองคำ อยู่ในท้องของผม ตอนนั้นผมรู้สึกโล่งมาก แล้วก็มองเห็นท่านชัดขึ้นเรื่อยๆ มีความสุขมากๆครับ เป็นสุขแบบทูอินวัน คือสุขที่เกิดจากใจหยุดนิ่ง และสุขที่เกิดจากความตั้งใจที่จะบวชอุทิศชีวิตครับพระมหาอโนชา อาทิตฺตชโย ในท่า Peace Position
หลวงพ่อครับ นับจากนี้ไปผมจะตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเอง จะบวชให้ได้ 2 ชั้น, 3 ชั้น, 4 ชั้น ไปเรื่อยๆ เพื่อบูชาธรรมหลวงพ่อ เพื่อทดแทนบุญคุณโยมพ่อโยมแม่ และเพื่อเป็นเกียรติประวัติชีวิตอันงดงามของตัวเอง และเพื่อเป็นทนายแก้ต่างให้พระพุทธศาสนา ผมจะช่วยหลวงพ่อสืบต่อพระพุทธศาสนาและวิชชาธรรมกายโดยเอาชีวิตเป็นเดิมพันครับ สุดท้ายนี้ ผมมีกลอน 8 มาถวายหลวงพ่อด้วยครับ ถึงสัมผัสนอกสัมผัสในอาจไม่เป๊ะ แต่ขอเพียงสัมผัสใจก็ปลื้มแล้วครับ
http://goo.gl/5Faz7