Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2557เล่าเรื่องคุณยาย
ตอน ถามคุณยายในใจ ท่านตอบโดนใจใช้ได้ทั้งชาติเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยากราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ
ลูกชื่อ ภาวดี ผลาเกตุ หรือ แมว อุบาสิการุ่น 1 ค่ะ
กัลฯ ภาวดี ผลาเกตุ
หลวงพ่อคะ..ลูกเป็นเจ้าหน้าที่วัดมา 29 ปีแล้วค่ะ ซึ่งสามารถอยู่วัดรอดมาจนป่านนี้ได้ ก็เพราะคำสอนคุณยายจริงๆค่ะ ซึ่งเรื่องมีอยู่ว่าในปี พ.ศ.2528 ช่วงลูกเข้าวัดมาเป็นเจ้าหน้าที่ใหม่ๆ ตอนนั้นสร้างบารมีด้วยความยากลำบากมาก ซึ่งลำบากกายก็ไม่เท่าไรหรอกค่ะ แต่ลำบากใจเพราะเรื่องกระทบกระทั่งนี่สิคะ ถือเป็นเรื่องใหญ่ทีเดียว ทั้งๆ ที่ลูกก็เคยฟังคุณครูไม่เล็กท่านเล่าให้ฟังว่า ก่อนจะลงมือสร้างวัดคุณยายท่านสอนว่า “ทะเลาะกันได้ แต่อย่าโกรธกัน” เพราะแต่ละคนก็มาจากร้อยพ่อพันแม่ อุปนิสัยก็ต่างกัน กิเลสก็ยังไม่หมด และต่างมาฝึกตัวด้วยกันทั้งนั้น แต่พอทำงานมีเรื่องกระทบกระทั่งกันทีไร ลูกก็อดไม่ได้ค่ะ เพราะต้องเจอหน้ากันตลอดเวลา เนื่องจากกินนอนอยู่วัดเดียวกัน ซึ่งพอลูกกระทบกระทั่งมากๆ ลูกก็หาทางออกโดยทุกวันเสาร์-อาทิตย์ ลูกจะไปทำใจสบายๆ ช่วยงานหลวงพี่หมูที่ครัว ตอนนั้นท่านยังเป็นอุบาสกค่ะ ซึ่งลูกก็ไปช่วยแพ็คข้าวบ้าง ปลอกไข่ต้มบ้าง ซึ่งปอกไปก็บ่นในใจไปค่ะว่า.. “ทำไมคนโน้นเป็นอย่างนั้น คนนั้นเป็นอย่างนี้..ทำไมมาทำกับลูกแบบนี้ ทำไมนะ ทำไม หรือเราจะลุย..บุกไปคุยให้รู้เรื่องกันไปเลย”และพอในใจลูก คุกรุ่นอย่างนี้นี่เองค่ะ คุณยายท่านก็เดินมาตรวจครัว และก็มาคุยงานกับหลวงพี่หมูอย่างเป็นปกติของท่าน ซึ่งพอลูกเจอคุณยาย ลูกก็อยากจะเข้าไปถามท่านใจจะขาด เพราะตอนนั้นลูกทุกข์ใจมาก แต่ก็ไม่กล้า เพราะรู้สึกเรายังเป็นเด็กกะโปโลคนหนึ่ง และเมื่อเป็นดังนี้ ลูกจึงเรียนถามคุณยายโดยคิดในใจ ขณะที่ท่านยืนคุยกับหลวงพี่หมูว่า.. “คุณยายคะ..ทำไมเรามาสร้างบารมีแล้วยังต้องมีเรื่องกระทบกระทั่งกันด้วยคะ”และหลังจากถามเสร็จปรากฏว่า.. อยู่ๆ คุณยายก็พูดกับหลวงพี่หมูขึ้นมาเพื่อให้ลูกได้ยินว่า.. “มารเอาเรามากระทบกันให้ใจขุ่น แล้วก็เอาวิบากมาปรับ ของใครก็ของใคร ระวังจะติดลบ อายุธาตุบารมี” ตอนนั้นลูกแป๊บขึ้นในใจเลยว่า..ทำไมคุณยายพูดกับหลวงพี่หมู เหมือนกับตอบให้ลูกแบบตรงเผง จากนั้นคุณยายก็กลับ แต่หลวงพ่อคะ..การที่ลูกได้คำตอบจากคุณยายแบบนี้ ลูกชักติดใจแล้วค่ะ ดังนั้นพอวันเสาร์ต่อมา ลูกจึงมาช่วยงานครัวและมาถามคุณยายในใจต่อว่า.. “คุณยายเจ้าคะ..อายุธาตุบารมีคืออะไรคะ” ซึ่งคุณยายท่านก็พูดให้หลวงพี่หมูฟังต่ออีกว่า..
“อายุธาตุบารมี ก็ดูว่าใครมาเกิดก่อน ประกอบกายหยาบได้ก่อน แล้วก็ดูว่าใครมาถึงวัดได้ก่อน ใครบวชได้ก่อน เพราะบารมีแก่ๆ มารมันกันไม่ได้ คือ บารมีเขาจะแก่กว่าตามจำนวนปีที่เขามาก่อน ถ้าไปกระทบกับเขา เราก็ขาดทุน” และนับจากนั้นมาทุกวันเสาร์-อาทิตย์ คุณยายท่านก็มาให้โอวาทเรื่องการกระทบกระทั่งติดๆ กัน ทุกสัปดาห์เลยค่ะ รวมแล้วนานถึงเดือนกว่า ซึ่งลูกก็รวบรวมและจดบันทึกสิ่งที่ท่านสอนเอาไว้ว่า “อยู่วัดอย่าคิดว่าได้บุญอย่างเดียว มาอยู่วัดอย่าออกฤทธิ์ออกเดช ทำไม่ดีก็แบกบาปไป บุญเท่าตะกร้า บาปเท่ากระบุง กิเลสท่วมตัว ตายจะไปไม่รอด เวลามีเรื่องกระทบ พอใจขุ่นก็จะไปดูดบาปเก่าเรามา ของเก่าเราทั้งนั้น ไม่ต้องไปดูคนอื่น ให้ถามตัวเองว่า..จะเอาอีกไหม จะให้เรื่องนี้ตามไปภพชาติหน้าอีกไหม ถ้าไม่อยากให้ตามไป ชาตินี้ก็หยุดซะ ให้สิ้นวาสนากันไป จะได้ไม่มีศัตรูในวัฏฏะ ให้ดับที่เหตุ คือ ใจของเรา ถ้าเหตุไม่มี ผลก็ไม่มี ใครทำใจใสได้ก่อน คนนั้นชนะ ดูอย่างยาย ยายไม่ติดใครเลย ชาติหน้ามารตามยายไม่ได้แล้ว”
หลวงพ่อคะ..ทุกครั้งที่คุณยายท่านตอบคำถาม ที่ลูกเรียนถามท่านในใจ แม้ท่านจะพูดด้วยน้ำเสียงธรรมดา แต่คำพูดของคุณยาย เหมือนดังก้องกังวานอยู่ในใจลูก ประดุจพูดให้ลูกฟังเพียงคนเดียว แล้วคำพูดนั้นติดอยู่ในใจลูกมาตลอด ซึ่งลูกรู้สึกคำตอบของคุณยายช่างโดนใจ ตรงใจจริงๆ จนทำให้ลูกเคลียร์ทุกประเด็น เหมือนกับเราได้เก็บขยะในใจของเราทิ้งออกไปค่ะ เก็บขยะในใจ 1.20 และลูกสามารถเปลี่ยนพฤติกรรมตัวเองไปอย่างสิ้นเชิง และด้วยคำสอนคุณยายตรงนี้เองค่ะ ลูกจึงจดไว้อ่านทบทวนสอนตัวเองบ่อยๆ จนลูกสามารถอยู่วัดได้มาถึง 29 ปี ดังเช่นทุกวันนี้
สุดท้ายนี้..ลูกก็อยากจะชวนทุกคนมาหล่อทองกับคุณยายกันเยอะๆ นะคะ เพราะถือเป็นโอกาสดีที่เราจะได้เชื่อมสายบุญกับคุณยายแล้ว ซึ่งเมื่อเรามีสายบุญกับท่าน เราก็จะสามารถตามติดท่านไปสร้างบารมีได้อย่างตลอดรอดฝั่งค่ะ
http://goo.gl/YbreRm
พิมพ์บทความนี้
