ความปลื้มจากใจกองพันเนื้อนาบุญ ตอน ต่อเวลาบวชแบบไม่มีวันสึก

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

ความปลื้มจากใจกองพันเนื้อนาบุญ
ตอน ต่อเวลาบวชแบบไม่มีวันสึก

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

 

    กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
    
    กระผมพระธรรมทายาทอรรถพันธ์  ธัญญะวะโร อายุ 63 ปี บวชในโครงการ 1 แสนรูป ภาคฤดูร้อน ปี พ.ศ. 2556 ครับ

 

พระธรรมทายาทอรรถพันธ์  ธญฺญวโร  (กองพันเนื้อนาบุญ)

 

     ก่อนมาบวชผมทำธุรกิจส่วนตัว ตอนแรกๆก็รุ่งดีอยู่ครับ แต่ทำไปทำมาก็ได้หนี้เพิ่มขึ้นมาพะรุงพะรังหลายล้านบาท ผมก็พยายามหาทางแก้แต่แก้ไม่ได้ สุดท้ายจึงตัดสินใจเอาปัจจัยที่ยังมีเหลืออยู่ มาทำบุญกฐินกับหลวงพ่อ แล้วก็เกิดเหตุอัศจรรย์ทันตาเลยครับ คือน้องสาวผมเกิดสงสาร เลยช่วยใช้หนี้บางส่วนให้ถึง 3 ล้านบาท ผมก็คิดอีกว่าเราต้องเติมบุญให้มากกว่านี้ จึงตัดสินใจบวชครับ เพราะต้องสู้ด้วยบุญ

     ตอนแรกผมกะว่าจะบวชเอาบุญแค่ครบโครงการ แต่พอใกล้จะจบโครงการหลวงพ่อก็ชวนให้อยู่ต่อ เพราะจะได้ไปช่วยเป็นพระพี่เลี้ยงรุ่นเข้าพรรษา ผมก็ถามตัวเองว่าเราจะตอบแทนหลวงพ่อได้ยังไง ที่ให้โอกาสเราได้บวชฟรีทำให้เราได้พบที่พึ่งในชีวิต ผมเลยตัดสินใจเลื่อนวันลาสิกขาออกไปเลย และไปเป็นพระพี่เลี้ยงช่วยโครงการบวชแสนที่ศูนย์อบรมสมุทรปราการ ช่วงเวลาที่ได้ทำหน้าที่เป็นพระพี่เลี้ยงเป็นอะไรที่ปลื้มมากเลยครับ ภาคภูมิใจมากที่ได้มีส่วนสร้างคนสร้างพระสืบทอดอายุพระพุทธศาสนา แล้วผมก็ต่อเวลาอีกจนได้เดินธุดงค์ธรรมชัย เส้นทางพระผู้ปราบมารปีที่ 3 (ปี 2557) พอได้เดินธุดงค์ก็ยิ่งทำให้ผมศรัทธาต่อความเป็นพระแท้มากขึ้น แล้วเพราะบุญจากการบวช บุญจากการนั่งสมาธิ(Meditation) ทำให้ปัญหาที่มีค่อยๆคลี่คลายลง โยมลูกสาวก็บอกกับผมว่า “พระพ่อไม่ต้องสึกนะคะ ให้บวชอยู่กับหลวงพ่อไปเรื่อยๆ จะได้มีบุญเยอะๆค่ะ” ซึ่งผมเองก็อยากตอบแทนในความเมตตาของหลวงพ่ออยู่แล้วครับ ประกอบกับเวลานั่งสมาธิได้เห็นองค์พระภายใน ทำให้ผมรู้สึกมีความสุขจนไม่อยากได้อะไรอีกแล้ว มันเป็นความสงบเป็นทางสว่าง ต่างจาก 60 ปีของชีวิตที่ผ่านมาเหมือนฟ้ากับเหวเลย ผมจึงไม่คิดที่จะลาสิกขาครับ

    หลวงพ่อครับ แล้วตอนเดินธุดงค์เส้นทางพระผู้ปราบมาร ปีที่ 4 (ปี 2558) ผมทำตามที่หลวงพ่อกำชับตลอด ว่าถ้าเรามีสมาธิดี ถ้าเราเห็นองค์พระทุกย่างก้าว โยมที่มาคอยต้อนรับจะได้บุญมากตัวพระธุดงค์เองก็จะได้บุญมากด้วย พอเท้าของผมเริ่มเหยียบกลีบดาวรวยผมก็ทำสมาธิทันทีเลย แต่ละย่างก้าวผมจะนึกถึงหลวงปู่หลวงพ่อตลอดไม่ให้หลุด มีหลุดบ้างก็จะดึงกลับมาอย่างไว เวลาที่ใจนิ่งดีผมจะเห็นองค์พระผุดขึ้นมาจากศูนย์กลางกายครับ ท่านใสมากเห็นชัดเจนและสว่างยิ่งกว่าพระอาทิตย์ตอนกลางวัน แล้วตอนก้าวเท้าถ้าใจนิ่งเข้าไปอีกองค์พระก็จะผุดตลอดเวลาและใหญ่คลุมตัวผมไว้ หลวงพ่อครับ แม้ผมจะเป็นพระสูงอายุแล้วแต่ใจผมสู้ไม่เคยคิดท้อถอยเลยแม้แต่ก้าวเดียว เพราะผมก็อยากให้พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายรุ่งเรืองตลอดไปครับ

    พอถึงวันฉลองชัยชิตังเมเห็นหลวงพ่อเมตตามาต้อนรับที่ลานเจดีย์ ผมนี่ร้องไห้เลยมันดีใจที่ได้เห็นหน้าหลวงพ่อ ผมก็รีบอธิษฐานให้บุญกุศลที่เกิดจากการเดินธุดงค์ขอให้หลวงพ่อหายป่วยไวๆครับ

   หลวงพ่อครับ ผมมุ่งมั่นทำธุรกิจส่วนตัวมาตั้ง 40 ปี แต่ที่ผ่านมาผมทำบุญได้แค่นิดเดียว แต่พอมาบวช มาเดินธุดงค์แม้จะเป็นระยะเวลาไม่นานแต่ผมรู้สึกว่าได้บุญมาก เป็นช่วงชีวิตที่มีคุณค่าที่สุด นึกถึงทีไรก็ปลื้มทุกทีครับ สำหรับวัยอย่างผมที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะแล้ว ขอยืนยันครับว่าการบวชเป็นชีวิตที่ดีที่สุด  ผมอยากเชิญชวนแมนแมนลูกๆหลานๆให้มาบวชไวๆ ไม่ต้องรอให้อายุเยอะก่อนแล้วค่อยบวชนะครับ เพราะชีวิตเรามันสั้นลงเหลือน้อยลงไปทุกวันแล้ว ส่วนตัวผมตอนนี้ก็ตั้งใจจะบวชให้ดีที่สุดไปวันต่อวัน และพร้อมลุยช่วยทุกโครงการของหลวงพ่อ...ไม่คิดมากครับ

 

http://goo.gl/V8rTGa