Mobile Versionบันทึกการเดินทางของเจ้าหญิงมองโกล(ประเทศมองโกลเลีย)โดย พ.ญ.วราธิป โอทกานนท์ (หมอติ๊บ)ตอน...การค้นพบฮีทเตอร์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลกโลกนี้ยังคงหมุนไป ชีวิตคนเราก็ต้องหมุนตาม เมื่ออยู่ในเมืองหนาว เราต้องหาผ้าห่มอุ่นๆ หากอยู่ในเมืองร้อนก็ต้องหาพัดลมเย็นๆ จะมีที่แห่งใดในโลกที่จะปรับอุณหภูมิตามใจเราได้ ที่แห่งนั้นมีจริงไหม จะเข้าถึงสถานที่แห่งนั้นได้ด้วยวิธีการใด ค้นหาคำตอบได้ในบันทึกการเดินทางฉบับนี้ค่ะประเทศมองโกเลีย ในสภาพอากาศหนาวที่แม้แต่ม้ายังหายใจเป็นควัน สัตว์นานาชนิด ทั้งม้า แพะ แกะ อูฐ ปรับสภาพตัวเองให้มี Option พิเศษ คือ มีขนปุกปุยเต็มไปหมด และสิ่งที่น่าสนใจมาก คือ ในดินแดนที่แห้งแล้งนี้ ม้าและสัตว์ต่างๆแม้แต่คน จะขาดแคลนเกลือแร่ แต่บางพื้นที่ก็สามารถหาก้อนเกลือธรรมชาติได้ เราจึงเห็นภาพที่น่าฉงนฉงายยิ่งนัก คือ ม้าที่เลียเกลือกินกันอย่างเอร็ดอร่อย นอกเหนือจากหญ้า อาหารสุดโปรดของมันทุกชีวิตที่นี่ ต้องอาศัยการปรับตัว ไม่เว้นแม้แต่พวกเราค่ะ นอกจากอากาศแล้ว ต้องปรับตัวเรื่องอาหารด้วย มีอยู่วันหนึ่งเราเดินทางไปเยี่ยมกระโจมในทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ เพื่อถ่ายทำ สกู๊ปโมดูลที่มีเด็กๆขี่ม้ากันขณะนั่งสนทนาสักพักเราก็เห็นเจ้าของบ้าน อุ้มขาแกะที่ยังมีเลือดติดสดๆ เข้ามาในกระโจม เป็นขาแกะใหญ่ที่สุดที่เราเคยเห็นมา และเป็นมื้อกลางวันที่แปลกที่สุดในชีวิตวิธีปรุง คือ หั่นขาเป็นชิ้นเล็กๆให้เห็นจะจะ มาต้มในกระทะใหญ่ บนเตากลางกระโจม ใส่เครื่องปรุงเพียงเล็กน้อย นับเป็นอาหารที่ดีที่สุด สำหรับต้อนรับเราด้วยความยินดีปรีดา มีเพียงคนเดียวในหมู่คณะของเราที่บอกว่า “อร่อยมาก” นั่น คือ พี่ตั๋งค่ะ คนนี้อะไรๆก็อร่อย กินได้หมดเกลี้ยง ช่างไม่มีความยากลำบากในการดำรงชีวิตเลยจริงๆเมื่อมองจากภายนอก เราเคยรู้สึกว่า มองโกเลียยังไม่มีเทคโนโลยีอะไรที่หวือหวานัก แต่เราต้องเปลี่ยนความคิดทันที เมื่อได้ติดตาม หลวงพี่บุรินทร์ ไปสอนสมาธิ(Meditation) โครงการ The middle way สัญจร ที่สำนักงาน Open Society Forum ซึ่งเป็นองค์กรที่ทำประโยชน์ให้สังคม และเป็นที่ทำงานของ คุณไอยุช ซึ่งเป็นโยมของ พระมุงจากัลเมื่อไปถึงห้องประชุม ทำเอาพวกเราอึ้ง เพราะว่าห้องประชุมที่นี่ทันสมัยมาก มีเครื่องฉาย LCD อย่างดี พอต่อกับคอมพิวเตอร์ปุ๊บ ภาพก็ออกปั๊บ มีสาธุชนที่มาคอยกว่า 30คน ทั้งเด็ก 13-14ขวบ จนถึงส.ว. (ผู้สูงวัย) โดยมีท่านมุงจากัล และ ท่านจากาลามะ มาร่วมฟังบรรยายและร่วมปฏิบัติธรรมด้วย ทุกคน Alert ไม่มีใครหลับเลย แม้แต่เด็กๆ ก็ตั้งใจฟังและจดด้วย ซึ่งก็ไม่ทราบว่าคุณครูสอนมาแบบนี้หรือเปล่าหลวงพี่บุรินทร์ นำปฏิบัติธรรมแบบสบายๆในห้องอันอบอุ่น โดยอุณหภูมิภายนอก ช่วงบ่ายขณะนั้นประมาณ –5องศาเซลเซียส ดังนั้น สิ่งสำคัญที่ต้องเปลี่ยนในทันทีเลย คือ วิธีการแนะนำสมาธิเบื้องต้นค่ะ ปกติแล้วก่อนจะนั่งสมาธิ หลวงพี่จะยกตัวอย่างว่า ร่างกายคนเราต้องการการชำระล้าง ด้วยการอาบน้ำทุกวันฉันใด จิตใจเราก็ต้องการการชำระให้สะอาดผ่องใสทุกวัน ฉันนั้น แต่ท่านก็ฉุกคิดได้ทันเวลาว่า คนที่นี่จะอาบน้ำกัน 3-4วันครั้ง จึงต้องยกตัวอย่างเป็นอย่างอื่นไปแทน (แต่ถึงกระนั้นลูกติ๊บก็ยังอาบน้ำทุกวันนะเจ้าคะ)หลังจากนั่งสมาธิกัน ครึ่งชั่วโมง โดยทั่วไป เรามักได้ยินว่า เมื่อใจเริ่มหยุดนิ่ง สงบ รวมใจได้ เข้าไปสู่ภายใน ผู้นั้นจะรู้สึก ชุ่มเย็น อยู่ข้างใน แต่คนมองโกเลีย กลับบอกว่า “นั่งแล้วรู้สึกอุ่นจากภายใน” จึงทำให้เห็นถึงความมหัศจรรย์ของศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ดว่า เป็นฮีทเตอร์ เครื่องปรับอุณหภูมิชั้นเยี่ยมของมนุษย์ ให้ความชุ่มเย็นแก่ผู้ที่อยู่ในภูมิอากาศร้อนก็ได้ ให้ความอบอุ่นในดินแดนอันเหน็บหนาวก็ได้หลายๆท่านมีประสบการณ์ภายในที่ดีมาก บ้างก็รู้สึกว่าตัวเบาๆ บางท่านรู้สึกว่ามีความสว่างจากภายใน และมีจำนวนมากเลย ที่รู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็ว นั่งไปครึ่งชั่วโมงแต่เหมือนนั่งแค่ 10นาที หลายคนมีคำถามมากมายอยากถามพระอาจารย์ ซึ่งถ้าให้ถามกันต่อไป ก็คงถามกันได้ทั้งคืน แต่เนื่องจากมีภารกิจ จึงค่อยๆทยอยกันกลับค่ะโปรแกรมที่สำคัญของเราอีกโปรแกรม คือ การเปิดกระโจมบ้านกัลยาณมิตรกระโจมแรกของโลก ส่วนใหญ่แล้วในใจกลางเมืองหลวง ชาวมองโกเลีย จะอาศัยอยู่ในตึก เป็นแบบอพาร์ทเมนท์หรือคอนโดมิเนียม แต่ถ้าห่างออกไปจากใจกลางเมืองเพียงเล็กน้อย เราจะเริ่มเห็นกระโจมเรียงติดๆกันเหมือนหมู่บ้าน แต่ละบ้านมีรั้วแยกจากกัน ในกระโจมจะมีเตาตรงกลาง แล้วใส่มูลวัวเป็นตัวทำความร้อนให้ทั้งกระโจมอุ่น โดยไม่ต้องใช้ฮีทเตอร์ เป็นภูมิปัญญาของชาวมองโกลค่ะกระโจมที่เราไปเปิดเป็นบ้านกัลยาณมิตรนั้น อยู่ห่างจากใจกลางเมืองหลวงไปเล็กน้อย เจ้าของบ้าน ชื่อว่า คุณนารา (Nara) ซึ่งแปลว่า พระอาทิตย์ และภรรยาชื่อ คุณอัลต้า (Alta) แปลว่า ทองคำ ทั้งสองมีลูก 2คน ที่บ้านนี้เลี้ยงสุนัขด้วยท่าทางจะดุมาก ก่อนทางเข้ากระโจม จะสร้างเป็นเหมือนห้องเล็กๆ เอาไว้ทั้งเก็บของและกันอากาศหนาวเย็นเข้ากระโจมค่ะภายในกระโจม ก็ดูราว Single room apartment (ห้องเดี่ยว) มีเตียงนอน โต๊ะเครื่องแป้ง เตาทำครัว ทีวี คอมพิวเตอร์ ชุดรับแขก อ่างล้างหน้า โต๊ะ เก้าอี้ มีระบบไฟฟ้า ส่วนห้องน้ำอยู่นอกกระโจม แต่อยู่ภายในบริเวณของรั้วบ้านค่ะคุณนารา และคุณอัลต้า ได้ต้อนรับคณะของเราเป็นอย่างดี เราได้อัญเชิญ พระธรรมกายที่สุดแห่งธรรม ไปตั้งบนหิ้ง มีฉากหลังเป็นธงชาติมองโกเลียพอดี แล้วก็จัดปฏิบัติธรรม โดยมีผู้เข้าร่วมด้วยกว่า 10คน ทุกคนตั้งใจฟังธรรมะจากพระอาจารย์มาก เป็นบรรยากาศที่น่าประทับใจ เงียบสงบ ภายนอกหิมะเริ่มตกปรอยๆ เป็นละอองเล็กๆสีขาว เรานั่งสมาธิล้อมเตาไฟ ที่ให้ความอบอุ่น ไปจนถึงกลางท้องไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า จะได้มานั่งสมาธิในสถานที่แบบนี้ มีพระเถรวาท และวัชรยาน ปฏิบัติธรรมร่วมกัน เด็กน้อยก็หลับในเปลอย่างมีความสุข ไม่ร้องรบกวนเลย คุณอัลต้า นั่งสมาธิแล้ว รู้สึกตัวเบา สบาย มีความสุขมากค่ะจากนั้นพระอาจารย์ ก็ได้มอบป้ายบ้านกัลยาณมิตร ให้กับเจ้าของบ้าน อธิบายความหมายของคำว่า “กัลยาณมิตร” ซึ่งคุณนารา ก็รีบไปคว้าค้อนกับตะปู มาตอกติดหน้าประตูบ้านทันที ซึ่งถือเป็นบ้านกัลยาณมิตรหลังแรกของโลก ที่เป็นกระโจมมองโกเลีย จากนั้นเราก็ถ่ายรูปร่วมกันท่ามกลางหิมะโปรยปรายค่ะบันทึกฉบับนี้ เป็นอีกบทหนึ่งที่ลูกมีความสุข และมีความอบอุ่นจากสุดยอดฮีทเตอร์ที่ศูนย์กลางกายฐานที่7 ส่วนบันทึกฉบับหน้า ลูกจะพาไปพบกับนักร้องซูเปอร์สตาร์แห่งมองโกเลีย ในตอนที่มีชื่อว่า “เมื่อดวงธรรมภายใน สว่างไสวในบ้านของซูเปอร์สตาร์” โปรดติดตามรายละเอียดในบันทึกของเจ้าหญิงมองโกล ฉบับต่อไป เจ้าค่ะ
http://goo.gl/nOnko
พิมพ์บทความนี้
