The Middle Ways in Seattle

The Middle Ways  in Seattle

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูงยิ่งครับ

 

     กระผมชื่อ สตีฟ  พินนี  (Steve Pinney) อายุ 28 ปีครับ  ผมเกิดที่เยอรมนี  แต่ย้ายมาอยู่สหรัฐอเมริกาตั้งแต่อายุได้ 1 ขวบ  ตอนเด็กๆ  ผมอยู่กับคุณปู่คุณย่าและได้ตามทั้งสองท่านไปร่วมกิจกรรมที่โบสถ์คาทอลิก  แต่เมื่ออายุได้ 15 -16 ปี  ผมก็ไม่ได้ไปโบสถ์อีก  เพราะผมศึกษาพบว่าจุดกำเนิดหรือประวัติศาสตร์การเกิดศาสนานั้น เริ่มจากการทำสงครามและมีคนตายมากมายเพื่อการเผยแผ่ ซึ่งผมไม่เห็นด้วย 

 

     เมื่ออายุได้ 17 ปี ผมพยายามมองหาศาสนา หรือวิธีการที่ จะเป็นที่พึ่งทางใจ และพบว่าศาสนาพุทธมีเหตุผลมากกว่าศาสนาอื่นๆ ไม่มีการทำสงครามเพื่อเผยแผ่ศาสนา  ผมจึงชอบศาสนาพุทธมากกว่าศาสนาอื่น และได้ศึกษาเป็นจริงเป็นจังมากขึ้นตอนที่ได้รู้จักภรรยาชาวไทย  ซึ่งเธอชวนผมเข้าวัด นั่งสมาธิ(Meditation)ครับ   

 

 

สตีฟ  พินนี  และ ภรรยายอดกัลยาณมิตร ปาริฉัตร  พินนี

 

     จากนั้นผมก็ได้พบกับพระอาจารย์ที่วัดพระธรรมกายซีแอตเติ้ล  ผมได้เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการนั่งสมาธิและมาปฏิบัติธรรมโครงการ The Middle Way เดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2551 ณ สวนป่าหิมวันต์ จ.เลย    ผมประทับใจโครงการเป็นอย่างมาก  เพราะการทำสมาธิ ทำให้ ผมรู้สึกเหมือนอยู่ในฟองดวงแก้ว  รู้สึกอิ่มบุญมากครับ  การปฏิบัติธรรมในครั้งนั้น  ผมรู้สึกสงบขึ้นและเป็นคนที่มีคุณค่ามากขึ้น

 

 

สตีฟ  พินนี  ในท่า Peace Position

 

     แต่เมื่อผมกลับอเมริกา  ผมไม่ได้นั่งสมาธิอย่างต่อเนื่อง  ชีวิตมีแต่งานๆๆ ทำให้เครียดมาก เมื่อทราบว่ามีโครงการ The Middle Way มาจัดปฏิบัติธรรมสุดสัปดาห์ที่ซีแอตเติ้ลในปีนี้  แม้ผมจะมีภารกิจมากแต่ก็ตัดสินใจเข้าร่วมปฏิบัติธรรม  โดยตอนแรกคิดว่ามาเพื่อผ่อนคลายความเครียดเท่านั้น   

 

     แต่เมื่อเข้าร่วมจริงๆ สมาธิของผมพัฒนาขึ้นมาก  รู้สึกผ่อนคลาย มีพลัง และได้ย้ำเตือนความตั้งใจที่ผมเคยคิดไว้อยู่นานถึง 2-3 ปีว่า ยากลองบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา เพื่อศึกษาธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าครับ อันที่จริงตั้งแต่เด็กๆ เคยคิดไว้ว่า ทำอย่างไรจึงจะช่วยโลกให้ดีขึ้นได้  ผมนึกฝันไว้ว่า  เมื่อธุรกิจของผมลงตัว  ผมอยากจะทำงานด้านอาสาสมัครช่วยเหลือคนในสังคม  ในครั้งนี้พระอาจารย์ท่านเทศน์สอนว่าชีวิตของเราเหลือน้อยลงทุกวันๆ ควรทำประโยชน์ตนให้เกิดขึ้น  ผมไม่อาจรอช้าได้อีกแล้ว  จึงตัดสินใจเข้าร่วมโครงการบวชธรรมทายาทนานาชาติในปีนี้เลย ผมคิดว่าการบวชครั้งนี้จะเป็นโอกาสได้พัฒนาสมาธิและประสบการณ์ภายใน ซึ่งก็เป็นจริงดังนั้น เพราะในรอบหนึ่ง ขณะที่ ผมทำใจหยุดนิ่ง สบายๆ ผมก็ได้เห็นองค์พระครับ ท่านมาให้เห็นอยู่ไกลๆ แต่พอเอ๊ะอ๊ะสงสัย องค์พระก็แวบหายไป ตอนนี้ผมมีความสุขจากสมาธิ และตั้งใจว่า ถ้ากลับอเมริกาคราวนี้จะเปิดร้านแกลลอรี่ของผมให้คนมานั่งสมาธิสัปดาห์ละครั้งครับ และใช้ความเป็นศิลปินในตัวช่วยหลวงพ่อแต่งเพลงด้วยครับ

 

     ผมต้องกราบขอบพระคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ครูไม่ใหญ่ทำเพื่อสันติสุขของโลก  ผมปลาบปลื้มกับการมองการณ์ไกลของครูไม่ใหญ่เพราะสิ่งที่ครูไม่ใหญ่ทำอยู่นี้ นับเป็นหนึ่งในสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ผมเคยเห็นมาครับ

 

 

พระสตีฟ  ฐานคฺโค  ในโครงการอบรมธรรมทายาทนานาชาติรุ่นปัจจุบัน (พ.ศ.2552)

http://goo.gl/y0pKa