อานุภาพพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ

อานุภาพพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ

เล่าโดย กัลยาณมิตรเสงี่ยม กันหาลีคำ

 

    ลูกชื่อ กัลยาณมิตรเสงี่ยม กันหาลีคำ อายุ 62ปี เป็นชาวลาว มีอาชีพ ประกอบเลื่อยไฟฟ้าในบริษัทแห่งหนึ่งที่สหรัฐอเมริกาค่ะ ลูกเข้าวัดพระธรรมกาย เมื่อปี พ.ศ.2541 หลังจากลูกได้บวชอุบาสิกาแก้วรุ่นแรกของอะซูซ่า ก็ได้มาเป็นหลักในการบุกเบิกสร้างวัดภาวนาโอเรกอน ช่วงเปิดวัดใหม่ๆ ยังไม่มีเจ้าหน้าที่ ลูกก็มารับบุญดูแลเรื่องภัตตาหาร พอมีอุบาสิกามาประจำ ลูกก็อาสามานอนเป็นเพื่อน แม้ว่าหลังกลับมาจากที่ทำงานจะเหนื่อยเพียงไร ฝนและหิมะจะตกขนาดไหน ลูกก็มาวัดทุกวัน และภาคภูมิใจที่ได้มีโอกาสมาช่วยวัดค่ะ

 

    ครั้งแรก ที่ลูกได้เห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อใน DMC ลูกรู้สึกเหมือนมีพระมาโปรดในบ้าน มันอิ่มอก อิ่มใจ และปลาบปลื้ม พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอนได้ชัดแจ้งในทุกอย่าง ทำให้จิตใจเบิกบาน โดยลูกจะสวดมนต์ และนั่งสมาธิ(Meditation)เป็นประจำ ไม่ขาดแม้เพียงวันเดียว จากนั้นจึงเข้านอน ซึ่งถ้ามองไปที่หัวเตียง ก็จะเห็นรูปมหาปูชนียาจารย์ ลูกมองแล้วอบอุ่นเหมือนได้อยู่กับคุณพ่อคุณแม่ จากนั้นจึงหลับในอู่ทะเลบุญ ตอนเช้าก่อนออกจากบ้าน ก็จะเหลียวไปมองรูปตรงนั้นอีกครั้ง แล้วลูกก็จะรู้สึกมั่นใจ ไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น

 

    และแล้ว ช่วง 2-3วันก่อนเกิดเหตุ ลูกก็ไม่ทราบว่า ทำไมจึงรู้สึกไม่ดี ไม่ค่อยสบายใจ เหมือนตัวเองตาพร่าไปหมด มองอะไรไม่ค่อยชัด กระทั่งในวันเกิดเหตุ คือ วันศุกร์ที่ 14 มีนาคม พ.ศ.2551 ขึ้น 8ค่ำ เดือน4 ซึ่งเป็นวันพระ ลูกและเพื่อนสนิทชื่อ คำใส ได้มาจัดดอกไม้บูชาพระในวิหารพระประธานที่วัดภาวนาโอเรกอน เมื่อจัดเสร็จก็ไปสวดมนต์ ลูกเริ่มรู้สึกแปลกๆ สวดข้ามบทไปมา หลังจากนั่งสมาธิและอธิษฐานจิตแล้ว ลูกได้ขับรถไปส่งคำใสที่บ้านของเธอก่อน จากนั้นก็ขับรถออกมาคนเดียวเพื่อกลับบ้าน

 

 

    แต่หลังจากผ่านไปเพียง 1-2นาที ลูกก็ขับรถไปถึงสี่แยกซึ่งมีไฟแดงขึ้นพอดี จึงหยุดรถและเปิดไฟเลี้ยวเพื่อจะรอเลี้ยวขวา ขณะที่ทุกอย่างดูเหมือนจะสงบไม่มีอะไร ทันใดนั้นเอง เสียงกระสุนหลายนัดก็ดังปังๆๆ ออกมาจากบ้านซึ่งอยู่ตรงข้ามฝั่งถนนตรงนั้น แล้วเสียงก็ดังปังใหญ่ คล้ายใครเอาค้อนมาทุบกระจกหน้ารถของลูกค่ะ ลูกตกใจมาก คิดว่าเป็นกระสุนแน่ ที่ทะลุเข้ามา

 

    วินาทีนั้น ลูกคิดว่า ตัวเองคงตายไปแล้ว เพราะรู้สึกตัวหนาวๆ เบาๆ แต่อารมณ์ตายก็ต้องมาสะดุด กลายเป็นสะดุ้ง จากเสียงบีบแตรไล่ของรถด้านหลัง เพราะไฟเขียวแล้วแต่รถของลูกไม่ยอมไปสักที ลูกบอกกับตัวเองว่า จะตายก็ตายไป แต่อยากคุยกับรถคันหลังให้รู้เรื่องก่อน จึงออกมาจากรถ

 

    คนขับรถคันหลังนั้นก็มาถามลูกว่า “What’s happen (เกิดอะไรขึ้น) ทำไมไม่ไปสักที ไฟก็เขียวแล้ว” ลูกก็บอกว่า “I can’t drive (ฉันไม่อาจจะขับรถได้)”

 

    เขาเริ่มหัวเสีย ลูกเลยเดินไปจับมือภรรยาของเขา พามาดูที่รถ พอได้เห็นเธอก็ตกใจ รีบโทรศัพท์ไปแจ้งตำรวจเพื่อมาดูเหตุการณ์ ไม่นานตำรวจก็มาเต็มที่เกิดเหตุ ส่วนลูกก็โทรศัพท์ไปหาคำใส บอกว่า ลูกถูกยิง คำใสตกใจมาก รีบมายังจุดเกิดเหตุ

 

    พอเธอมาถึง ลูกก็รีบถามว่า “คำใส ป้าตายแล้วบ่” (เพราะลูกยังคิดว่าตัวเองถูกยิง และตัวเองก็หนาวๆเบาๆด้วย) คำใสจับมือลูกและบอกว่า “ป้ายังไม่ตาย” คำใสยังเห็นเศษแก้วเต็มใบหน้า จึงบอกว่า “ป้าระวังนะอย่าไปจับหน้า”

 

    เพื่อความแน่ใจ ลูกโทรศัพท์หาอุบาสกที่วัด แล้วถามคำถามเดิมว่า “ป้าตายแล้วบ่” อุบาสกบอกว่า “ป้ายังไม่ตาย” แล้วก็บอกว่า “ป้าน่ะ บุญเยอะไม่เป็นอะไรง่ายๆ หรอก ถึงอย่างไรหลวงปู่ก็ไม่ทิ้งหรอกครับ หลวงปู่จะคุ้มครอง” ซึ่งที่คอของลูกจะแขวนรูป พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปาน้ำภาษีเจริญ พระมงคลเทพมุนี สด จนฺทสโร ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย ที่พระอาจารย์ให้มาเมื่อหลายเดือนก่อน อยู่ตลอดเวลาค่ะ

 

 

 

    หลังจากเจ้าหน้าที่มาช่วยพยาบาลลูก เจ้าหน้าที่ก็ตกใจอีกรอบ เพราะเป็นงงว่า ทำไมลูกไม่เป็นอะไรเลยสักนิด เพราะคิดว่ากระสุนตรงเข้ามาในรถขนาดนี้ อย่างไรก็ต้องเจาะเข้ามาในร่างกายอย่างแน่นอน หรือไม่ก็ต้องมีรอยกระจกแตกเข้ามาบาดตามหน้าและตัวแล้ว แต่สุดท้ายไม่พบรอยบาดอะไรเลย แม้ที่ใบหน้าและผมจะมีเศษแก้วประดับประดาเต็มไปหมด แต่ไม่สามารถบาดลูกได้เลย เหมือนว่ากระสุนมีอารมณ์ทะลุเข้ามาแต่ไม่มีอารมณ์โดนผู้มีบุญ แม้แก้วจะมีอารมณ์แตกและกระเด็นออกมา แต่ไม่มีอารมณ์บาดค่ะ

 

 

    ลูกรู้สึกว่า ช่วงที่กระสุนทะลุเข้ามา เหมือนมีน้ำเย็นกระเด็นมาพรมหน้าอย่างรวดเร็ว ไม่นานเจ้าหน้าที่พยาบาลก็เช็คร่างกายอย่างละเอียด แล้วเจ้าหน้าที่ก็ถอดใจ เพราะไม่เป็นอะไรเลยจริงๆ และตำรวจท่านหนึ่งเข้ามาบอกกับลูกว่า ไม่เคยเห็นกรณีอย่างนี้เลย ใครที่เจอแบบนี้ บางรายก็เจ็บ บางรายต้องผ่าตัดและอาจจะเสียชีวิตไป จากนั้น ก็มีนักข่าวมาสัมภาษณ์ลูกไปออกข่าวท้องถิ่นด้วยค่ะ

 

 

    วันนั้น ลูกชายของลูกเข้าไปทำความสะอาดรถ พอมาถึงเบาะหลัง ก็ตกตะลึง เพราะเจอลูกกระสุนตกอยู่ ตรงที่วางเท้าของเบาะหลังนั่นเอง ไม่น่าเชื่อว่าจะมาตกตรงนี้ได้ เพราะจริงๆแล้วมันน่าจะเจาะเบาะหลังจนทะลุ หรือพุ่งทะลุกระจกหลังไปเลย เมื่อถามผู้ชำนาญการเรื่องปืนแล้ว ระยะแค่ประมาณ 30เมตรนั้น ความแรงของกระสุนสามารถเจาะบ้านที่อยู่ชิดกัน ทะลุได้อย่างง่ายดาย แต่ทำไมกรณีนี้ กระสุนถึงได้มีอารมณ์หมดแรงแล้วตกอยู่ด้านหลัง

 

 

    เช้าของวันใหม่ ลูกมาวัดแต่เช้า มาสวดมนต์ นั่งสมาธิ และถวายภัตตาหารเพล ลูกบอกทุกคนว่า ตอนนี้ ตัวเองเหมือนได้เกิดใหม่ด้วยพระธรรมกาย อาการที่มึนๆงงๆ ก็หายไป จากที่มองอะไรไม่ชัดเจนก็สว่างขึ้น ทุกวันนี้ลูกเชื่อมั่นในคุณของพระรัตนตรัย คุณของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯว่า มีอานุภาพอันไม่มีประมาณ จะคอยปกปักรักษาผู้ที่มั่นคงในคุณนั้น ให้มีแต่ความสุข ความเจริญ และในบุญหล่อรูปเหมือนทองคำพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯครั้งนี้ ลูกไม่พลาดและขอปวารณาทำทองหล่อรูปเหมือนพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯอย่างเต็มที่แน่นอนค่ะ

 

    สุดท้ายนี้ ลูกจะตั้งใจสร้างบารมีตามติดมหาปูชนียาจารย์ไปสู่ที่สุดแห่งธรรม และขอให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อมีสุขภาพร่างกาย แข็งแรง อายุยืนยาวสองร้อยซาวปี๋เป็นที่พึ่งแก่ลูกหลานตลอดไปนะคะ

 

กัลยาณมิตรเสงี่ยม กันหาลีคำ

http://goo.gl/gp91O