ตอน : ทางนี้...ต้องลอง

จดหมายจากอดีตพระธรรมทายาท   

 

ตอน : ทางนี้...ต้องลอง

กราบนมัสการพระเดชพระคุณคุณครูไม่ใหญ่ที่เคารพอย่างสูง

    กระผมชื่อ นายเปรมณัช  อินทพงษ์  ศิษย์เก่าธรรมทายาท ภาคฤดูร้อน รุ่นที่ 36  ครับ     ตัวผมนั้น เดิมทีไม่ชอบเข้าวัดเลย พอถึงวันสำคัญทางพุทธศาสนาทีไร  คุณพ่อคุณแม่ต้องบังคับให้ไปวัด เรียกได้ว่า ทำบุญนับครั้งได้ แต่ผมก็ยังมีข้อดีอยู่บ้างคือ ชอบทำกิจกรรมเพื่อส่วนรวมครับ ผมเคยเป็นกรรมการนักเรียนในสมัยมัธยม  พอเข้าเรียนต่อในคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร เพื่อนๆก็เลือกผมให้เป็น ประธานชั้นปีของสาขาวิชา และรองประธานนิสิตจังหวัดอุตรดิตถ์ ผมเป็นแกนนำทำกิจกรรมหลายๆอย่าง จนในที่สุด ก็ได้รับเลือกตั้งเป็นนายกองค์การนิสิต มหาวิทยาลัยนเรศวร ประจำปี 2548  ครับ

    ตลอดปีการศึกษา 2548 ผมได้จัดกิจกรรมมากมายหลายอย่าง แต่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือ กิจกรรมรับน้องของมหาวิทยาลัย 3 วัน 2 คืน หรือ Beginnig Camp,   ผมยังได้คิดจัดกิจกรรม “น้องใหม่ตักบาตรพระ 49 รูป” ขึ้น ให้กับนิสิตปี 1 ทั้งหมด 5,000 คน เป็นครั้งแรก โดยมีชมรมพุทธศาสตร์เป็นทีมดำเนินการ แต่ผมขอสารภาพว่า ตอนนั้นไม่ปลื้มชมรมพุทธศาสตร์สักเท่าไหร่ เพราะเห็นว่าได้รับการสนับสนุนจากวัดพระธรรมกาย ตอนนั้นผมมีอคติกับทางวัดมาก เพราะได้ฟังข่าวที่สื่อมวลชนนำเสนอภาพในเชิงลบมาตลอด

    จนกระทั่ง เมื่อผมใกล้จะเรียนจบ คุณพ่อคุณแม่ ก็อยากให้ผมบวชสักครั้งให้แก่ท่าน  ท่านให้เหตุผลว่า ถ้าไปทำงานแล้วจะปลีกเวลามาบวชนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ผมก็ตอบตกลงว่าจะบวชให้หลังเรียนจบครับ  ซึ่งตอนแรกผมอยากจะบวชที่วัดแถวบ้าน แต่คุณพ่อบอกให้ลองไปบวชที่วัดพระธรรมกายเพราะบวชฟรี ผมก็ตามใจ และได้ไปติดต่อชมรมพุทธศาสตร์เพื่อกรอกใบสมัคร ทั้งๆที่ตอนนั้น  หากผมพรีเซนต์โปรเจกส์ผ่านไม่ทัน  ก็อาจมาบวชไม่ได้

    แต่แล้วก็เกิดเหตุอัศจรรย์ขึ้น เพราะปกติอาจารย์ที่เป็นกรรมการสอบท่านหนึ่งจะไม่ค่อยให้ใครผ่านง่ายๆ แต่แล้วในวันสอบผมก็บอกอาจารย์ว่า ถ้าพรีเซนต์ไม่ผ่าน ผมจะไม่ได้ไปบวช อาจารย์เลยให้แก้งานนิดหน่อย แล้วก็ให้ผมผ่านทันทีครับ  ซึ่งเป็นที่ฮือฮามาก เพราะไม่เคยมีใครสอบผ่านได้ง่ายๆ อย่างนี้

    จากนั้น ผมก็ก้าวสู่การอบรมฯ อย่างเป็นทางการ   ผมทราบดีว่าการจะบวชเป็นพระนั้น สำหรับที่นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายแต่ก็ไม่ยากเกินความสามารถ หากตั้งใจฝึกฝนและปฏิบัติตามคำแนะนำของพระอาจารย์และพระพี่เลี้ยง ซึ่งก่อนบวช ก็จะต้องมีการเตรียมตัวที่ดี ต้องพร้อมในทุกด้านของการที่จะเป็นพระแท้ แม้แต่การท่องขานนาค ก็ต้องท่องให้ได้ ไม่มีการพูดตามพระอุปัชฌาย์เหมือนที่อื่นๆ

      เมื่อเข้าอบรมแล้ว พระอาจารย์และพระพี่เลี้ยง ก็จะหมั่นฝึกฝนให้ธรรมทายาท มีความละเอียดรอบคอบ รู้จักการวางตัวที่เหมาะสม กินอยู่อย่างสมถะ ไม่เรื่องมาก ปักกลดและนอนกับพื้นเสื่อ  ซึ่งบางคนอาจจะเห็นว่ามันลำบาก แต่ในความเป็นจริงแล้ว ชีวิตคนเราก็สามารถดำรงอยู่ได้ โดยไม่ต้องพึ่งพาสิ่งของฟุ่มเฟือยครับ

    ผมได้มีโอกาสนั่งสมาธิ(Meditation)ถึง 4 ช่วงต่อวัน และรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงในตัว ผมจะมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกและไม่เคยเบื่อหน่ายเมื่อถึงเวลาจะที่จะต้องนั่งสมาธิครับ

นอกจากนั้นในทุกๆวันพระอาจารย์ จะมาเทศน์ให้ความรู้ที่ถูกต้องเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา ซึ่งหลายเรื่อง เป็นเรื่องใกล้ตัว ที่ผมไม่เคยรู้มาก่อน และถ้าไม่ได้เข้ามาอบรมธรรมทายาท ผมก็คงไม่ได้ใส่ใจที่จะค้นคว้าและศึกษาธรรมมะเช่นนี้  ผมตั้งใจจดบันทึกและเก็บรายละเอียดที่พระอาจารย์ได้เทศน์สอน จนเพื่อนๆในกลุ่มต้องมาขอคัดลอกบ่อยๆ เพราะจดไม่ทันครับ  ทุกครั้งที่มีการสอบวัดผลความเข้าใจ ผมก็มักได้คะแนนเป็นอันดับต้นๆ ของกลุ่มเสมอครับ

    ตอนนี้ เมื่อมาคิดทบทวนดู ผมคงเสียดายมาก ถ้าไม่ได้มาอบรมธรรมทายาทในครั้งนั้น การอบรมธรรมทายาททำให้ผมศรัทธาในพระพุทธศาสนาและวัดพระธรรมกาย ผมและครอบครัวได้สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว 11 องค์  ตัวผมยังได้นำเงินจากการทำงานระหว่างเรียน กว่า 5 หมื่นบาท มาทำบุญทั้งหมด ในทุกๆบุญที่สามารถทำได้ ผมทราบภายหลังว่า คุณพ่อก็เคยมาบวชธรรมทายาทที่วัดพระธรรมกายเหมือนกันเมื่อปี พ.ศ. 2521 นั่นจึงเป็นเหตุให้ท่านอยากให้ผมบวชที่วัดพระธรรมกายแห่งนี้ครับ

ตอนนี้ผมรู้แล้วว่า มโนปณิธาณของคุณครูไม่ใหญ่นั้น ยิ่งใหญ่มากเพียงไร อีกทั้งวัดพระธรรมกาย ก็เป็นวัดต้นแบบที่ดีมากๆ ไม่ได้เป็นเหมือนอย่างที่สื่อมวลชนนำเสนอข่าวเลยสักนิด

ทุกวันนี้ ผมมีทัศนคติที่เปลี่ยนไป  หากเป็นแต่ก่อน ผมคงจะอยากทำงานในกรุงเทพฯ หาเงินให้ได้เยอะๆ และมีชีวิตที่หรูหรา แต่เมื่อผ่านการอบรมธรรมทายาทมาแล้ว ความคิดผมเปลี่ยนไป ตอนนี้ผมทำงานอยู่กับบ้านที่อุตรดิตถ์ รับพัฒนาเว็บไซต์และรับงานถ่ายภาพ ถึงแม้จะมีรายได้ไม่มาก แต่ถ้าไม่ฟุ่มเฟือย ก็อยู่ได้สบายๆ และที่สำคัญคือ ได้ดูแลคุณพ่อคุณแม่ยามท่านแก่ชราด้วยครับ

สำหรับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่ยังไม่รู้ว่า ช่วงปิดเทอมใหญ่นี้ จะไปเที่ยวไหน หรือจะทำอะไรดี ลองมาค้นหาความจริงของชีวิตดูนะครับ  ผมเชื่อว่าหลายๆคนจะเปลี่ยนทัศนคติในการดำรงชีวิตไปเลย  ทุกคนจะรู้จักการทำชีวิตให้มีคุณค่า มีความสุข และสำหรับคนที่ไม่เชื่อในกฎแห่งกรรม ผมขอท้าให้มาศึกษาความจริง และมาพิสูจน์หลักธรรมที่พระพุทธเจ้าท่านได้ทรงค้นพบและมอบให้แก่มนุษยชาติครับ

 

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

อดีตธรรมทายาท  เปรมณัช  อินทพงษ์ 

 

http://goo.gl/B4sHF