ต้นทุนแห่งความดี

บันทึกประวัติศาสตร์การทำหน้าที่ ณ ดินแดนโซโลมอน ตอนที่  8  ต้นทุนแห่งความดี

 

กราบคารวะแทบเท้าคุณครูไม่ใหญ่ด้วยความเคารพอย่างสูงครับ

 

     บรรยากาศที่เงียบสงัดทั้งกลางวันและกลางคืน ไร้เสียงเครื่องยนต์ จะมีก็แต่เสียงนกเสียงแมลง เสียงคลื่นทะเลที่คอยขับกล่อมในยามนั่งสมาธิ(Meditation)เท่านั้น ทำให้กระผมคิดถึงบรรยากาศที่สวนพนาวัฒน์  สวนลิ้นจี่  สุขสว่าง และศูนย์การศึกษาเขาแก้วเสด็จเลยทีเดียวครับ

 

     กุฏิสามฤดูที่คุณครูไม่ใหญ่เมตตาขนานนามนั้น ไม่ใช่เพียงแค่ชื่อเท่านั้น เพราะมีสามฤดูในวันเดียวจริงๆ จึงทำให้เส้นทางที่ครอบครัวทอมมี่เตรียมไว้ให้รถบุญเพิ่มผ่านนั้นเริ่มมีน้ำท่วมขัง รถบุญเพิ่มจึงไม่สามารถผ่านได้ครับ

 

 

ทางเข้าบ้านทอมมี่ก่อนน้ำท่วม

 

 

ทางเข้าบ้านทอมมี่หลังน้ำท่วม

 

     แต่ก็โชคดีที่คุณครูอลิสต้า ครูโรงเรียนมัธยมเฮ้าบาต้า จูเนีย ไฮสคูล ผู้เป็นเจ้าของกุฏิที่กระผมอยู่ตอนนี้ได้มีจิตเป็นกุศลรับฝากรถบุญเพิ่มไว้ที่บ้านของเขาครับ

 

 

ครอบครัวอลิสต้าเจ้าของบ้าน

 

     แม้เส้นทางจะเต็มไปด้วยน้ำและโคลนตม ต้องเดินอย่างยากลำบาก แต่ผู้ที่รักการฝึกตัวก็ไม่หวั่นไหว ต่างเดินลุยเท้าเข้ามาเพื่อแลกกับความสุขที่จะได้รับจากสมาธิ ณ กุฏิสามฤดูหลังนี้

 

 

ลุยน้ำลุยโคลนมานั่งสมาธิ

 

     เมื่อมาถึงบริเวณกุฏิ  บ่อน้ำใสสะอาดที่กระผมตักขึ้นมาสรงน้ำทุกวันจะเป็นจุดแรกที่พวกเขามาล้างทำความสะอาดร่างกายก่อนขึ้นไปนั่งสมาธิครับ

 

 

บ่อน้ำใสที่หลวงพี่เปเล่ใช้สรงน้ำ

 

     ใครก็ตามที่มาถึงที่แห่งนี้ กระผมจะบอกว่า ที่นี่ไม่มีเบียร์ ไม่มีบุหรี่ ไม่มีไพ่และไม่มีหมากสำหรับทุกท่าน จะมีก็แต่สิ่งที่ดีๆ มอบให้โดยเฉพาะวิธีการฝึกสมาธิที่มีความจำเป็นกับชีวิตทุกๆ ท่าน

 

     แล้วกระผมก็อธิบายต่อว่า “ขนาดรถยนต์ที่วิ่งบนท้องถนน มันไม่มีจิตใจยังต้องการให้คนขับจอดพักเครื่อง ถ้าวิ่งอย่างเดียวไม่พักเลยเครื่องมันจะร้อน  ทุกท่านในที่นี้ก็เช่นกัน เราควรจะมีเวลาพักด้วย  ทุกๆ คนในโลกนี้ไม่ว่าจะเชื้อชาติใด ศาสนาใด เผ่าพันธุ์ใด ต่างก็มีกายกับใจ ถ้ามีแต่ร่างกายไม่มีใจ เขาเรียกว่าคนตายแล้ว  ถ้ามีแต่ใจไม่มีร่างกายเขาเรียกว่าผี ”

 

     กระผมพูดถึงความแตกต่างระหว่างร่างกายกับจิตใจว่า “ร่างกายเมื่อต้องการพลังงานก็ต้องกินอาหารที่เป็นประโยชน์จึงจะมีแรง  ร่างกายเมื่อต้องการความสะอาดก็ต้องอาบน้ำชำระล้าง แต่ใจนี่มันมีความพิเศษกว่าร่างกายเยอะ”    แล้วกระผมก็ได้นำคำสอนของคุณครูไม่ใหญ่ที่พระอาจารย์สุธัมโมประธานภาคพื้นโอเชียเนีย เมตตาโทรมาทบทวนคำสอนจากออสเตรเลียถ่ายทอดไปยังทุกๆท่านที่มาว่า “ใจจะต้องหยุดให้เป็น เย็นให้พอ รอให้ได้ แล้วก็จะง่ายนิดเดียว เพียงแค่ทุกท่านนั่งสมาธิ ก็เท่ากับได้ให้อาหารแก่ใจ เมื่อหยุดใจได้นิ่งมากเข้าๆที่กลางกายความสุขก็จะเพิ่มทวีมากขึ้น”

 

     หลังจากนั้น กระผมก็ให้ทุกคนลองนั่งสมาธิครับ

 

 

นั่งสมาธิช่วงแรก

 

     แต่เพื่อให้ง่ายในการทำความเข้าใจว่าการผ่อนคลายร่างกายเป็นอย่างไร กระผมจึงให้ทุกคนนอนหงายกับพื้นสักครู่ 

 

 

หัดผ่อนคลายร่างกายด้วยท่านี้

 

     ก่อนให้ทุกคนลุกขึ้นมานั่งสมาธิใหม่อีกครั้ง ทำให้พวกเขาเข้าใจมากขึ้นว่า การผ่อนคลายร่างกายเป็นอย่างไรครับ

 

 

กลับมานั่งสมาธิใหม่อีกครั้ง

 

 

ทุกคนนั่งสมาธิอย่างพร้อมเพรียง

 

     หลังจากกระผมแนะนำสมาธิให้ชาวโซโลมอน  ตอนนี้ก็มีหลายคนติดใจครับ อย่างเช่นคุณอะเล๊ก เทลวี่  อายุ 28 ปี ทำงานหล่อท่อซีเมนต์ หลังจากเลิกงาน เขาจะมานั่งสมาธิทุกวัน เวลาสี่ถึงห้าโมงเย็น เขาให้สัมภาษณ์ว่า “ช่วงเวลาทำสมาธิ กระผมมีความสุขมาก ร่างกายของกระผมผ่อนคลาย เบาสบาย และใจก็โปร่งโล่ง รู้สึกสดชื่นตลอดหนึ่งชั่วโมง และหลังจากนั่งสมาธิแล้ว กระผมจะมีพลังกาย พลังใจเพิ่มมากขึ้น ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองที่กระผมมาฝึกสมาธิครับ ครั้งต่อไปกระผมจะมาฝึกสมาธิอีกและจะชวนเพื่อนๆ มาด้วยครับ”

 

 

อะเล๊ก เทลวี่

 

     ในช่วงพระอาจารย์สุธัมโมมาเยี่ยมทีมงานในโซโลมอน ท่านเคยบอกว่าอยากให้มีอาคาร “ต้นทุนแห่งความดี” สักหลังหนึ่ง ดังนั้นกระผมจึงขออนุญาตคุณครูไม่ใหญ่เพิ่มชื่อกุฏิว่า “กุฏิสามฤดู ต้นทุนแห่งความดี” นะครับ หวังว่าคุณครูไม่ใหญ่คงจะเมตตานะครับ

 

     กุฏิสามฤดู ต้นทุนแห่งความดีหลังนี้ จึงเป็นจุดเริ่มต้นในการทำความดีของคนในหมู่บ้านครับ  คงไม่ต้องรอความพร้อมใด ๆ หรือรอการสร้างอาคารหลังใหม่ เพียงแค่กายและใจของทุกคนพร้อม ก็สามารถทำความดีได้ สามารถนั่งสมาธิได้ทุก ๆ เวลาครับ

 

     เวลาต้นทุนแห่งความดีมีทั้งหมด 7 ชั่วโมงต่อวันครับ คือ

 

   ภาคเช้า     04:00 - 06:00 น. (2 ชั่วโมง)

   ภาคสาย    09:00 - 11:00 น. (2 ชั่วโมง)

   ภาคเย็น     16:00 - 17:00 น. (1 ชั่วโมง) และ

   ภาคค่ำ      20:00 - 22:00 น. (2 ชั่วโมง)   

 

     เรื่องราวดี ๆ ในหมู่เกาะอดีตมนุษย์กินยังมีอีกมากมาย  กระผมจะทยอยมาเล่าในตอนต่อไปนะครับ 

 

กราบแทบเท้าด้วยความเคารพอย่างสูงครับ

พระสังเวียน  อตฺตทโม

 

 

http://goo.gl/PWmPo