Mobile Versionเมื่อว่าที่พระพี่เลี้ยงกองพลแสนรูป เดินธุดงค์ธรรมชัยทุกหมู่บ้านทั่วไทยก็ปลื้มใจไปทั้งแผ่นดินธุดงค์ธรรมชัย อีกบทฝึกของการเป็นพระแท้ ที่พระกองพันกองพลสถาปนา แม้ว่าจะบวชมาได้ไม่นาน ต่างก็ซาบซึ้งกับชีวิตสมณะ ก่อให้เกิดแรงบันดาลใจในการฝึกฝนอบรมตนเองให้เป็นพระแท้ เพื่อเป็นแหล่งเนื้อนาบุญให้กับชาวโลกบรรยากาศการเดินธุดงค์ธรรมชัยที่จังหวัดจันทบุรี เมืองแห่งผลไม้แสนอร่อย ก็อร่อยเหาะไม่แพ้ที่ไหนๆ พระทนุ ชยารกฺโข พระรุ่นกองพลสถาปนาเล่าว่า ตอนที่จะออกมาเดินธุดงค์ก็มีเพื่อนมาทักท้วงว่าพระอายุเยอะแล้วจะเดินไหวหรือ แต่ท่านก็คิดว่ามาบวชเป็นพระ ก็ควรใช้ชีวิตของความเป็นพระให้คุ้มค่า ก็เลยตั้งใจว่าจะอดทน ลองสู้ดูสักตั้ง พอได้มาจริงๆแล้วประทับใจมาก ระหว่างเดินธุดงค์ก็มีเรื่องให้ปีติใจในศรัทธาปสาทะของญาติโยมตลอดทาง...มีคนขับรถซาเล้งบรรทุกขนุนมาถวายน้ำเต้าหู้มาสองถุงใหญ่ พอเดินมาถึงร้านค้าเขาก็ถวายเครื่องดื่มสปอนเซอร์ แถมเจ้าของร้านรีบบอกว่านิมนต์ฉันองค์ละสองขวดเลย พอออกเดินทางมาได้อีกประมาณสองกิโลเมตร มีผู้หญิงท่านหนึ่งตะโกนข้ามถนนมานิมนต์พระ ทั้งๆที่ขี่รถเลยแถวพระธุดงค์ไปแล้ว ได้ขี่รถย้อนกลับมาแล้วมาดักพระ เพื่อถวายน้ำปานะด้วยความดีใจมากเมื่อพุทธบุตรได้เดินธุดงค์มาถึงที่วัดเขาตะพงแล้ว ก็ได้รับการต้อนรับที่แสนอบอุ่นและประทับใจจากท่านเจ้าอาวาส ทำให้พุทธบุตรที่เดินธุดงค์มาถึงกับหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง ระหว่างที่ปัดกวาดทำความสะอาดเสนาสนะ เตรียมพื้นที่ปักกลด ก็มีเด็กน้อยบ้านอยู่ข้างวัดมาคอยด้อมๆมองๆพระอยู่ สักพักก็อดรนทนไม่ไหว เดินเข้ามาหยิบไม้กวาดมาช่วยหลวงพี่กวาดวัด แล้วก็เข้ามารายงานตัว บอกว่า “ผมชื่อน้องดรีม อายุเจ็ดขวบ ขอสมัครเป็นอารามบอยคอยช่วยหลวงพี่ครับ”พอตอนเช้าตรู่ก่อนออกไปบิณฑบาต พุทธบุตรก็จะเห็นเงาตะคุ่มๆอยู่ที่ม้านั่ง พิจารณาไปสักพักก็รู้ว่าคือน้องดรีม น้องดรีมบอกว่าตื่นตั้งแต่ได้ยินเสียงพระตีระฆังตอนตีสี่ครึ่งแล้ว ก็เตรียมตัวมาดักรอพระ อยากไปเดินตามคอยถือย่ามให้หลวงพี่ เพราะเป็นหน้าที่ของอารามบอยพฤติกรรมของน้องดรีม ทำให้ผู้คนที่บ้านสงสัยว่าน้องดรีมหายไปไหน ทำไมไม่ค่อยเล่นอยู่ที่บ้านเหมือนแต่ก่อน พี่ชายของน้องดรีมชื่อน้องไอซ์ อายุสิบสามขวบ จึงสะกดรอยตามน้องดรีมมาที่วัด เมื่อรู้ว่าน้องชายมาคอยช่วยหลวงพี่อยู่ที่วัดดูสนุกสนานเบิกบานดี ก็เลยอยากลองบ้าง วันรุ่งขึ้นน้องไอซ์ก็เลยตามน้องดรีมมาคอยช่วยถ่ายบาตรแต่มีหน้าที่อยู่บนรถ เพราะญาติโยมมาตักบาตรกันล้นหลามจนต้องเอามาใส่ท้ายรถกันเลยทีเดียวหลังจากทำหน้าที่อารามบอยได้สองสัปดาห์ เมื่อถึงวันที่พระธุดงค์ต้องจากวัดนี้ไป ญาติโยมต่างก็มารอส่งพระ น้องดรีมก็มาด้วย แรกๆก็เบิกบานดี แต่เมื่อพระธุดงค์ขึ้นรถเท่านั้น น้องดรีมก็ไม่สามารถสกัดกั้นความรู้สึกได้ ความรักและผูกผันกับพระธุดงค์อย่างแรงได้ระบายออกมาเหมือนเขื่อนแตก น้องดรีมร้องห่มร้องไห้ อยู่ท่ามกลางความเอ็นดูของญาติโยมที่ต่างหัวเราะชอบใจพระกัมปนาท ถิรกิตฺติโก พระรุ่นกองพันสถาปนาเล่าว่า “ประทับใจการเดินธุดงค์ธรรมชัยมากครับ ทำให้เข้าใจสถานการณ์อะไรๆมากขึ้น รู้เลยว่าศาสนาพุทธถึงยุคต้องช่วยกันฟื้นฟูแล้ว เพราะทุกๆวัดมีเนื้อที่มากทุกวัด แต่มีเจ้าอาวาสเพียงรูปเดียว ไม่มีพระลูกวัดเลย ในขณะที่ศรัทธาของชาวบ้านยังล้นหลาม สังเกตจากตอนเช้าไปบิณฑบาต ชาวบ้านมาตักบาตรกันเยอะแยะเลย หลวงพ่อเจ้าอาวาสบอกว่ามากผิดปกติ จนวันต่อมาต้องให้รถมาช่วยถ่ายบาตร ตอนกระผมยืนรับบาตรอยู่ได้ยินชาวบ้านพูดว่า โอ๊ย...มันปลื้ม ไม่เคยเห็นพระเยอะอย่างนี้มาก่อน ทำให้กระผมประทับใจและภูมิใจในเพศสมณะที่เป็นอยู่มากครับ...
วันต่อมา กระผมได้ไปจำวัดที่วัดแก่งน้อย ห่างจากจุดเริ่มเดินธุดงค์สิบกิโลเมตร ประมาณสี่กิโลเมตรสุดท้าย กระผมปวดเท้ามาก ทั้งๆที่สำรวมอินทรีย์ ตรึกองค์พระตลอดทาง แล้วสักพักองค์พระก็เริ่มผุดขึ้น รู้สึกตัวเบาและเหมือนตัวกับองค์พระอยู่คนละส่วนกันครับ คือ ปล่อยให้ร่างกายเดินไป แต่ใจอยู่กับองค์พระตลอด ความเจ็บปวดก็เริ่มหายไป ทำให้รู้วิธีการเอาชนะความเจ็บปวดได้ครับ ยิ่งเดินก็ยิ่งมีความสุขครับ กราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆ ที่ทำให้กระผมมีความสุขในเพศสมณะเช่นนี้”ความสุขและความปลื้มปีติใจที่ได้รับ จากการเดินธุดงค์ธรรมชัยของพระกองพันกองพลสถาปนาทุกรูปในครั้งนี้ ก่อให้เกิดพลังที่ยิ่งใหญ่ พร้อมลุยไปข้างหน้าเพื่อให้เป้าหมายแสนรูปสำเร็จเป็นอัศจรรย์ เพราะตอนนี้ทุกรูปต่างตระหนักดีว่า พระแท้เพียงหนึ่งรูป ยังสามารถสร้างความสว่างได้ทั้งหมู่บ้าน แต่ถ้าหากเรามีพระแท้อย่างน้อยหนึ่งรูปทุกๆหมู่บ้าน ความสว่างไสวทั่วทั้งแผ่นดินก็จะบังเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
http://goo.gl/DHjaD
พิมพ์บทความนี้
