ทบทวนพระธรรมเทศนาหลวงพ่อธัมมชโย วันคุ้มครองโลก

 

ทบทวนพระธรรมเทศนาหลวงพ่อธัมมชโย

"วันคุ้มครองโลก"

 

ทบทวนพระธรรมเทศนาหลวงพ่อธัมมชโย วันคุ้มครองโลก

ทบทวนพระธรรมเทศนาหลวงพ่อธัมมชโย

เกี่ยวกับวันคุ้มครองโลก (Earth day)

ในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

     "วันคุ้มครองโลก" แต่โลกจะคุ้มครองได้ก็ต่อเมื่อทุกคนเป็นคนดี มีหิริ มีโอตตัปปะ มีความละอายต่อความทำบาป และเกรงกลัวต่อผลบาป ที่ละอายต่อการทำบาป เพราะความคิด เราเป็นสัตว์ประเสริฐเป็นมนุษย์ ผู้มีใจสูงมีศักดิ์ศรี จะต้องทำดีเพียงอย่างเดียว จะต้องเว้นจากสิ่งไม่ดี เว้นจากการฆ่า เว้นจากการลักทรัพย์ เว้นจากการประพฤติผิดในกาม เว้นจากการพูดเท็จ และเว้นจากการดื่มน้ำเมา เครื่องดื่มของเมา อย่างน้อยก็อย่างนี้แหละ เพราะคนอย่างเรา ต้องไม่ทำสิ่งที่ไม่ดี แล้วเกรงกลัวต่อผลของบาป ที่จะเกิดขึ้นในปัจจุบัน และในอนาคต

     ในปัจจุบันคือ ความเร่าร้อนอยู่ในใจของเรา เมื่อเราทำสิ่งที่ไม่ดี จะทำให้เกิดความไม่สบายใจ แม้ทำไปนานๆ จนชินแล้ว แต่นึกทีไรก็ไม่สบายใจ กลัวคนอื่นเขารู้ว่าเราทำไม่ดี และถ้ายิ่งเป็นสิ่งผิดกฎหมายก็ยิ่งกลัวใหญ่ กลัวจะติดคุก ติดตาราง อะไรต่างๆ แบบนั้นเป็นต้น ส่วนกลัวในอนาคตคือกลัวชีวิตหลังความตายแล้ว จะมีผลมีบาปกรรมทำให้ไปอบาย อาจไปมหานรก ยมโลก เป็นเปรตอสุรกาย เป็นสัตว์เดรัจฉาน แล้ววนกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ ตอนที่วิบาปกรรม อาจบางก็เกิดเป็นมนุษย์ชั้นล่างที่มีแต่ความทุกข์ทรมานของชีวิตอุปสรรคของชีวิต ต้องเกรงกลัวต่อผลบาปอย่างนี้ จะอยู่ในสิ่งแวดล้อมมาเป็นมนุษย์หรือจะต้องอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ทำให้เรา ตกไปในวงจรเดิมก็มี มันอันตราย ถ้ามีหิริ มีโอตตัปปะ อย่างนี้ได้ทุกๆ คน โลกก็จะถูกคุ้มครองให้อยู่เย็นมีสุข จริงๆ โลกก็ดีอยู่แล้ว แต่คนอยู่บนโลกมันมีกิเลสอาสวะ

ทบทวนพระธรรมเทศนาหลวงพ่อธัมมชโย วันคุ้มครองโลก

 

     มีคนเขาชอบถามเรื่อง "ใครสร้างโลก" เกิดไม่ทัน คนถามยังไม่รู้เลยมันเกิดไม่ทัน แล้วก็ใครไปบอกก็อย่าพึ่งไปเชื่อเพราะ มีสุภาษิตอยู่ประโยคหนึ่งที่ต้องจำไว้ สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น ยิ่งคนคนเดียวมาบอกอย่าไปเชื่อ หกเจ็ดพันล้านคนบอกก็อย่าพึ่งไปเชื่อ เพราะเรายังไม่เห็น มันต้องเห็นเอง

     คำถามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเจอ เจอบ่อยๆ แต่ถึงก็ไม่ตอบ ไม่ใช่แปลว่าท่านตอบไม่ได้ เพราะท่านมี สัพพัญญุตญาณ รอบรู้ รู้แจ้ง เห็นแจ้ง แทงตลอด ในสรรพสัตว์และสรรพสิ่งทั้งหลาย เกิดขึ้น อยู่ และสลายอย่างไร แม้แต่โลกใบนี้ท่านเห็นแล้วเกิดมานับครั้งไม่ถ้วน เกิดมานับครั้งไม่ถ้วน เกิดมาครั้ง เขาเรียกว่า "1 กัป" ซึ่งมี 256 อันตรกัป แบ่งออกเป็น 4 ส่วน ส่วนละ 64 อันตรกัป เราอยู่ในส่วนที่ 4 อีก 3 ส่วนมนุษย์ไปอยู่ไม่ได้ ไม่ใช่ท่านไม่รู้ แต่ตอบไป มันก็อย่างงั้นมันไม่ค่อยจะรู้เรื่อง เอาว่าอย่าพึ่งถามเลย อย่าพึ่งสนใจเลยคำถามนี้ เอาว่าเรามาดับทุกข์กันก่อน ทำใจหยุดนิ่งๆ กระทั่งเข้าไปถึงพระรัตนตรัยในตัว มีธัมมจักขุ มีญาณทัศนะ มีดวงตาเห็นธรรมแล้ว ตอนนั้นเราไปดูเอาเลย ไปศึกษาเอา ว่าใคร โลกนี้เกิดขึ้นมาได้อย่างไร อย่าพึ่งไปตั้งคำถามว่าใครสร้างโลก เอาเป็นว่าโลกนี้เกิดขึ้นมาได้อย่างไร แล้วแค่เราป้อนข้อมูลนิดเดียวก็แค่นั้นเอง เสิร์ชหาภาพได้ในคลิกเดียว เห็นเป็นเรื่องเป็นราวกันไปเลย

     เพราะโลกนี้เกิดมานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว เป็นเรื่องที่ต้องศึกษากันให้ดีคำ ฉะนั้นคำถามนี้เอาเก็บไว้ก่อนเถอะ อย่าพึ่งเอามาถามกันเลยเพราะว่าเป็นเพียงสมมุตติฐาน ในใจเราเกิดมาเป็นมนุษย์เราก็ไม่รู้เรามีทุกข์ พอชีวิตเราเป็นทุกข์ก็อยากจะหาที่พึ่งที่จะช่วยให้เราอบอุ่นใจปลอดภัย เพราะฉะนั้นเราไปแสวงหาที่พึ่ง แต่ว่าเรามีความรู้อย่างจำกัด ต้องตั้งสมมุติฐานว่า สิ่งที่จะเป็นที่พึ่งของเราได้นั้น จะต้องเป็นผู้สรรพสัตว์และสรรพสิ่งทั้งหลาย ถ้าอยู่ในป่าก็ว่าเป็นผีฟ้า แต่จะเรียกชื่ออะไรถ้าอยู่ในเมืองก็เรียกกันอีกอย่างหนึ่ง แล้วแต่ว่าจะอยู่ในถิ่นไหน เพราะสิ่งนั้นเป็นผู้สร้างทุกสิ่งทุกอย่าง คือสมมุติฐานขึ้นมา

     บ้างก็ว่าพระเจ้าสร้าง มีคำถามไปเรื่อยๆ เดี่ยวก็ทะเลาะกัน ถ้าใครสร้างพระเจ้าวันนี้ก็ทะเลาะกัน ทะเลาะกันไปทะเลาะกันมา อย่าไปสนใจคำถามนี้เลย ไม่ใช่ตอบไม่ได้ ตอบไปก็ไม่เข้าใจ ต้องไปถามคนนั้นดับทุกข์กันก่อน เพราะตอนนี้ชีวิตเรายังมีทุกข์อยู่ทั้งนั้น เรายกปัญหานี้เอาไว้ก่อน เพราะว่ามนุษย์มีทุกข์จึงตั้งสมมุติฐานอย่างนั้น แล้วก็ไม่เห็น คนบอกเราก็บอกต่อๆ กันมา แค่ไม่กี่พันปีแต่โลกนี้ไปถามนักวิทยาศาสตร์ดูเกิดมาเมื่อไหร่ อายุมันยาวนานมาก ฉะนั้นผู้ที่จะตอบคำถามนี้ได้ต้องอายุเท่าโลกหรืออย่างน้อยต้องอายุมากกว่าโลก เพราะว่าถ้าอายุเท่าโลกยังเป็นอินโนเซนอยู่ เหมือนเด็กเกิดใหม่ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง จะรู้เรื่องต้องเรียนภาษาแล้ว ต้องอายุมากกว่าโลกอย่างน้อยก็หน่อยหนึ่ง ถึงจะรู้ว่าใครสร้างต้องอายุเท่านั้น เพราะฉะนั้นให้ไปหาคนแบบนั้นมา ที่อายุมากกว่าโลกนิดหนึ่ง ถ้าคนนั้นมาบอก ถึงจะเชื่อพอว่าเขาเห็นจริง

ทบทวนพระธรรมเทศนาหลวงพ่อธัมมชโย วันคุ้มครองโลก

 

     แต่คนไม่มาเห็นแล้วมาเมาอย่างนี้ เดี๋ยวจะถกเถียงกัน ไม่เป็นเหตุแห่งความพาสุข จะเป็นเหตุแห่งความทุกข์ เพราะฉะนั้นเราดับทุกข์กันตอนนี้ดีกว่า ลองทำเฉยๆ ใจหยุดใจนิ่งก่อน และเมื่อไหร่เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวผู้รู้ภายในแล้ว สิ่งที่เป็นความลับของชีวิตที่ถูกปกปิดมานานก็จะถูกเปิดเผยออกมาเลย เมื่อเราหลับตามองผ่านความมืดก็ไม่เห็นแสงสว่างภายใน และไปเห็นแหล่งกำเนิดแสงสว่าง เป็นประดุจดวงตะวัน ที่ใสเย็นเหมือนดวงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ แล้วก็มองต่อไปเรื่อยๆ จนเข้าไปถึงท่านผู้รู้ภายในที่ปากท่านปิดสนิท นั่งสงบนิ่งไม่เอ่ยพูดเหมือนมนุษย์อย่างนี้ ลองไปถามท่านนั้นแหละ และเดี๋ยวความรู้ก็จะเกิดขึ้น ท่านจะพูดด้วยภาพ จะเป็นภาพเป็นเรื่องเป็นราวเลยเหมือนเราดูภาพยนตร์ จองตั๋วหนังใครสร้างโลก จะเกิดขึ้นเป็นภาพออกมาเลย เมื่อเราเข้าไปถึงท่านผู้รู้ภายใน ที่อยู่ในตัวเรานั่นแหละ ผู้นั้นจะตอบเราได้ อย่าไปถามมนุษย์ด้วยกันคำถามนี้นะ จงมองเข้าไปสู่ภายในก่อน หยุดคิด หยุดพูด หยุดทำอะไรทั้งสิ้นไปทำอย่างนี้ก่อน ให้ความสุขเกิดขึ้นก่อน แล้วเราจะได้คุยกันได้ภาษาแห่งความสุข เพราะแตกต่างจากภาษาความทุกข์อย่างไร นี่เป็นสิ่งที่เราควรจะหันมาสนใจกันตรงนี้ดีกว่า