เกราะกำบังใสๆ ที่ปลอดภัย

ผลการปฏิบัติธรรม

กัลยาณมิตรชนิดา คล้าก  (แคนาดา)  

ลูกชื่อ กัลยาณมิตร ชนิดา คล้าก  อายุ  38 ปี   ปัจจุบันทำงานอยู่ที่ร้านอาหารไทย ที่เมืองวิคตอเรีย ประเทศแคนาดาค่ะ หลายคนคงจะคุ้นกับชื่อเมืองนี้ เพราะเป็นที่รู้จักกันดีในนาม เมืองแห่งสวนสวย เต็มไปด้วยตึกสมัยศตวรรษที่ 19 และมีการล่องเรือดูฝูงปลาวาฬที่ได้รับความนิยมอย่างสูง

 

    ลูก ได้เข้าวัดพระธรรมกาย ครั้งแรกตั้งแต่ ปี พ.ศ.2529 โดยการชักชวนของเจ้านาย ตอนนั้นลูกอายุเพียง 18 ปี เท่านั้น พอมาวัดบ่อยๆก็รู้สึกรักวัดมากขึ้น เห็นคุณยาย เห็นหลวงพ่อและหลวงพี่ตั้งใจทำงาน ตั้งแต่หน้าวัด จนถึงในโรงครัว ก็รู้สึกศรัทธา

 

    เนื่องจาก ลูกเป็นช่างทำเล็บ จึงมีโอกาสได้บุญพิเศษอย่างคาดไม่ถึง คือสมัยหนึ่ง คุณยายอาจารย์ท่านเป็นเล็บขบ พี่อารีพันธ์หาคนที่จะตัดเล็บให้ ลูกจึงมีโอกาสได้เข้าไปตัดเล็บขบให้คุณยายหลายครั้ง ช่วยไม่ให้เล็บจิกเนื้อ แล้วท่านก็อวยพร ให้ลูกนั่งธรรมะใจใส ให้มาเป็นลูกยายนะ  ลูกประทับใจมากคะ ตอนนั้นลูกยังไม่มีครอบครัว ไม่มีภาระ จึงเข้าวัดได้ทุกอาทิตย์ ค่ะ

 

    จนปี พ.ศ.2538 ลูกก็ได้พบรักเจอสามีชาวแคนาดา จึงย้ายถิ่นฐานมาอยู่ที่นี่ เวลาอากาศหนาว หิมะตก ก็อดคิดถึงบ้าน คิดถึงวัดไม่ได้ คิดอย่างเดียวว่า เราห่างวัดเสียแล้ว คอยโทรศัพท์ถามเพื่อนที่เมืองไทยเสมอว่า มีบุญใหญ่อะไรบ้าง และส่งเงินมาทำบุญตลอด กระทั่งได้มีโอกาสกลับมาเยี่ยมญาติที่เมืองไทย จึงทราบว่าทางวัดมี DMC จึงได้ติดจานเป็นบ้านแรกๆ ในแคนาดาค่ะ

 

    ตั้งแต่นั้นมา ลูกก็ตื่นตั้งแต่ตี  5 ครึ่ง เพื่อดู DMC ทุกวัน ซึ่งตรงกับเวลาถ่ายทอดสดรายการ “โรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา” ที่เมืองไทยพอดี ลูกประทับใจ Case study ทุกเรื่อง ส่วนสามีซึ่งเป็นชาวแคนาดา จะชอบดูตอนที่มี Subtitle ภาษาอังกฤษค่ะ

 

    ตอนนี้ แม้จะทำงานหนัก แต่ก็จะเปิด DMC นั่งสมาธิตามเสียงหลวงพ่อทุกวัน คือหลับตาผ่อนคลายสบาย ปล่อยวางทุกอย่างทั้งคนสัตว์ สิ่งของ แล้วก็รู้สึกเพลินๆ เรื่อยๆ มีความสุข แบบเย็นๆ จากภายใน ลูกมีประสบการณ์ที่ดีมากในครั้งหนึ่ง ขณะที่นั่งสมาธิอยู่ดีๆลูกก็เห็นองค์พระลอยขึ้นมา องค์พระท่านใสมาก ใสอย่างแก้ว ใสจริงๆเจ้าค่ะ ขณะเห็น ลูกมีความสุขมากเย็นไปทั้งตัวเลย และบางทีขณะที่หยุดใจนิ่งๆ ลูกก็รู้สึกว่ามีองค์พระใสๆมาสวมกับตัวลูก ตัวเราเป็นองค์พระ องค์พระเป็นตัวเรา เป็นองค์พระแก้วใสครอบทั้งตัว เหมือนถูกคุ้มกันด้วยเกราะกำบังใสๆที่ปลอดภัยค่ะ

 

    ลูกรู้สึกรักการนั่งสมาธิมาก เพราะการนั่งสมาธิ เป็นการคุ้มภัยให้กับชีวิตอย่างแท้จริง แม้บางคราวจะนั่งหลับ นั่งเมื่อย ลูกก็นั่งค่ะ หยุดใจซัก 1 นาที แค่นี้ก็ชื่นใจแล้วค่ะ

    เมื่อก่อน ลูกเป็นคนทำอะไรช้า ตอนทำงาน เป็นแม่ครัวสำรอง ต้องช่วยเตรียมวัตถุดิบทั้งผัก หมู ปลา เห็ด สารพัด มีทั้งของเผ็ด ของหวาน  โอ๊ย ไม่รู้จะทำอะไรก่อน อะไรหลัง แต่พอนั่งธรรมะความจำดีขึ้นจัดของเข้าล็อค จับอะไรได้คล่องขึ้น ไม่สะเปะสะปะ ไม่มีใครหาว่างุ่มง่ามกะโปโลอีกแล้ว เวลาไปไหนลูกก็มีสติ เรียบเรียงการทำงานได้ดีขึ้น จนถูกชมว่า ตอนนี้เธอทำอะไรดีขึ้นนะ ไม่ต้องเตือนบ่อยๆ ลูกอยากให้ทุกคนได้นั่งสมาธิ จะได้มีความสุขจากภายในกันทุกคนค่ะ

 

    ปัจจุบันนี้ ลูกก็ตั้งใจที่ทำหน้าที่กัลยาณมิตร ให้กับชาวไทย และชาวแคนาดา ได้ทำหน้าที่ชักชวนคนติด  DMC อยากให้ทุกคนได้นั่งสมาธิ และตอนนี้ลูกก็พยายามที่จะรวมกลุ่มนั่งสมาธิกันอยู่ค่ะ กลุ่มของลูกมีประมาณ 5-10 คน ในเมืองแวนคูเวอร์มีทั้งคนไทย ฟิลิปปินส์ เวียดนาม และฝรั่งเศส เขาบอกว่าชอบนั่งสมาธิแบบที่หลวงพ่อสอน เพราะนั่งได้ง่าย สบาย Follow ตามเสียงที่นำได้ง่ายมาก นั่งแล้วมีความสุขกว่าที่เคยจริงๆ  

 

    ตอนนี้ ที่วิคตอเรียมีคนไทย 50 คน และไม่มีวัดพุทธเลย ทุกคนจึงอยากมีวัดที่แคนาดา จะได้ชวนคนมานั่งสมาธิมากๆ แม้ลูกยังพูดภาษาอังกฤษไม่เก่ง แต่จะพยายามทำหน้าที่อย่างสุดหัวใจค่ะ กราบขอพรพระเดชพระคุณหลวงพ่อให้ลูกทำได้สำเร็จด้วยนะคะ

 

    ลูกดีใจมาก ที่ได้เจอหลวงพ่อ เวลาทำงานเหนื่อยๆกลับมา พอเห็นหน้าหลวงพ่อยิ้มที่หน้าจอ ก็มีความสุขหายเหนื่อยทุกครั้งเลยค่ะ

 

    สุดท้ายนี้ ลูกขอให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ สุขภาพแข็งแรง เป็นแสงสว่างให้กับทุกคนทั่วโลกค่ะ

http://goo.gl/GcnVa