Mobile Versionผลการปฏิบัติธรรม
กัลยาณมิตร ทาซาน ลอว์ (ประเทศสิงคโปร์)
ผมชื่อ ทาซาน ลอว์ เป็นชาวสิงคโปร์ อายุ 39 ปี จบการศึกษาปริญญาโทด้าน IT จาก University of London ปัจจุบันทำงานเป็นผู้จัดการโครงการด้าน IT ของบริษัท VTEC Computer ผมเป็นชาวพุทธ แต่ที่ผ่านมา ผมศึกษาพระพุทธศาสนาจากการอ่านเพียงแค่ผ่านตาเท่านั้น ไม่ได้เข้าไปอยู่ในใจ และไม่สามารถนำไปปฏิบัติได้ ผมเคยศึกษาทั้งมหายาน วัชรยาน ส่วนเถรวาทผมมีความรู้น้อยมากกิจกรรมที่ผมเคยเข้าร่วม สมัยที่ผมศึกษามหายานนั้น ก็เป็นเพียงการสวดมนต์ สัมมนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในพุทธศาสนา การเข้าร่วมกิจกรรมในวันวิสาขบูชา ซึ่งผมจะเข้าร่วมก็ต่อเมื่อผมมีเวลาว่างเท่านั้น แต่ก็ได้ทำอย่างนี้มามากกว่า 15 ปีแล้วครับตอนที่มาวัดในประเทศไทยในช่วงแรกๆนั้น ผมรู้สึกสับสนบางอย่าง มีคนบอกว่า “ให้ไหว้พระองค์นี้ ถ้าเกี่ยวกับโชคลาง และให้ไหว้อีกองค์ เพื่อขอพรสำหรับการต่อสู้” แต่อย่างไรก็ตาม ผมก็ยังเชื่อว่า การเรียนรู้พระพุทธศาสนา ต้องเริ่มจากการทำสมาธิ(Meditation)ก่อน และเราควรแสวงหาสมาธิการพบหมู่คณะครั้งแรกของผม เริ่มเมื่อ 5 ปีที่แล้ว มีผู้หญิงคนหนึ่ง ชวนให้ผมสร้างองค์พระธรรมกายประดิษฐานในมหาธรรมกายเจดีย์ ซึ่งผมเห็นว่า “เป็นบุญใหญ่” เพราะอยู่ได้ถึง 1,000 ปี ผมจึงตัดสินใจสร้างองค์พระทันที หลังจากนั้นผมก็ได้รับแผ่นพับโครงการปฏิบัติธรรม The Middle Way ผมจึงได้มาร่วมในรุ่นที่ 6 และรุ่นที่ 7เหตุผลที่ผมตัดสินใจอยู่ต่อในรุ่นที่ 7 ก็เพราะว่า ผมติดใจในบรรยากาศ และอากาศที่เหมาะแก่การปฏิบัติธรรมของที่นี่มากๆ ผมสามารถนั่งสมาธิได้มากขึ้นและดีขึ้น ผมได้รับคำแนะนำจนทำให้ผมสนใจที่จะนั่งสมาธิต่อในระดับที่สูงขึ้น และผมได้รับการแนะนำให้เข้าร่วมโครงการบวชนานาชาติรุ่นที่ 5 ซึ่งในครั้งนี้ ทำให้ผมได้รับประสบการณ์ที่ดีๆหลายอย่าง ทั้งจากหมู่บ้านปฏิบัติธรรม และที่สวนสุขสันโดษ ผมสนุกกับการนั่งสมาธิมากตอนที่ผมเริ่มนั่งสมาธิ ผมจะยังไม่ปิดเปลือกตา แต่ผมจะมองแล้วก็ให้ความสนใจไปที่สิ่งของบางอย่าง เช่น เก้าอี้ เพื่อรวมใจ จากนั้นจึงค่อยๆหลับตา ณ ตอนนั้น ใจก็จะไปอยู่ที่ศูนย์กลางกายโดยอัตโนมัติ แล้วผมก็จะภาวนา “สัมมา อะระหัง” แล้วผมก็จะกราบพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ พระเดชพระคุณหลวงพ่อ คุณยายอาจารย์ โดยกราบจากภายใน และถ้ามีเวลานั่งมากๆ ผมก็จะแผ่เมตตา แล้วผมก็จะรู้สึกสงบนิ่งลงอย่างรวดเร็ว ร่างกายจะปรับนั่งหลังตรงได้โดยอัตโนมัติ จากนั้น ผมก็เพียงแต่เฝ้ามองสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป โดยนิมิตที่ผมนึกจะเป็น Crystal ball หรือของกลมๆ แต่ถ้ารู้สึกเบื่อก็จะนึกถึง “ตัวยิ้ม”(Smiley) สัญลักษณ์ที่ใช้กันในภาษาคอมพิวเตอร์ ซึ่ง “ตัวยิ้ม” นี้ก็จะใหญ่ขึ้นในบางครั้ง เมื่อนึกถึงแล้วก็จะยิ้มออก และรู้สึกมีความสุข
ผลการปฏิบัติธรรมของผมในช่วงแรกจะรู้สึกเฉย ๆ แต่เมื่อใจอยู่ที่ศูนย์กลางกาย จะรู้สึกว่าไม่มีร่างกาย รู้สึกว่าตัวเองนั่งอยู่คนเดียวท่ามกลางจักรวาล สักพักผมก็เห็นความสว่าง ที่สว่างมากๆ แสงนี้ทำให้รู้สึกว่าใจบริสุทธิ์มากขึ้น และผมก็มีความสุขกับความสว่างนี้อย่างมากๆ ต่อจากนั้น ผมก็เห็นดวงแก้วผุดขึ้นมา และมีความสว่างและชัดเจนมากเหมือนในภาพ บางครั้ง ดวงแก้วนี้จะมีความสว่างนวลๆ และคลุมตัว มองเห็นดวงแก้วเป็น 3 มิติ ซึ่งตอนนั้นท่านั่งของผมจะตั้งตรงมากๆ เป็นอัตโนมัติเลยครับ บางครั้งผมจะเห็นตัวผมเองอยู่ที่ศูนย์กลางกายในท่านั่งสมาธิ แล้วหลังจากนั้นผมก็จะเห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำฯสีทอง ปรากฏอยู่กลางกายครับในช่วงที่ผมมาบวชพระนานาชาติ ผมอธิษฐานจิตกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ อาราธนาท่านให้มาที่ศูนย์กลางกายแทนวัตถุต่างๆ และเมื่อผมไปซ้อมพิธีบรรพชาที่โบสถ์วัดพระธรรมกาย ผมก็เห็นองค์พระสีทองเข้ามาแทนที่ ณ ศูนย์กลางกายครับ
ความเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัด หลังจากนั่งสมาธิ ผมพบว่า ผมคิดได้รอบคอบมากขึ้น ตัดสินใจได้ดีขึ้น มีวิธีการพูดที่ฉลาดมากขึ้น เพราะต้องคิด 2 ครั้งคือ คิดที่สมองก่อน และคิดอีกครั้งที่ศูนย์กลางกาย และผมพบว่า ตัวผมเองมีวินัยมากขึ้น ได้สร้างบารมี 10 ทัศในชีวิตประจำวัน เข้าใจเรื่องการทำบุญ และกฎแห่งกรรม ผมพบว่า การนั่งสมาธิไม่ใช่แค่ในห้องปฏิบัติธรรม แต่ต้องทำตลอดเวลา แล้วจะทำให้ใจอยู่ที่ศูนย์กลางกายได้ง่ายตอนนั่งสมาธิผมชอบคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆ ครับ ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอกว่า ให้ทำสมาธิ 2 เวลา คือ ตอนปิดตาและเปิดตา ผมคิดว่าการปฏิบัติธรรมจะไม่มีวันจบ เพราะเป็นการเตรียมตัวเพื่อการปฏิบัติธรรมในรอบต่อๆไปประสบการณ์ของผม ที่เมืองไทยในครั้งนี้ ผมประทับใจมากๆ เป็นประสบการณ์ที่เหนือความคาดหวังของผมมากๆ เพราะในเวลาอันสั้นที่ทำให้ผมเรียนรู้ชีวิตที่แตกต่างจากเดิมออกไป เช่น การรักษาศีล8 จากนั้นก็ได้บวชมาเป็นพระ และตลอด 1 เดือนที่ผ่านมานี้ ผมสัมผัสได้ถึงความเคารพ ความใส่ใจ การสนับสนุนในพระภิกษุของพุทธศาสนิกชนได้โดยไม่ต้องมีใครมาอธิบายเลยผมกราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆ ที่ทำให้มีโครงการดีๆเกิดขึ้น และพระเดชพระคุณหลวงพ่อยังมีแนวคิด และวิธีการในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาได้อย่างน่าสนใจ สามารถสร้างองค์กรที่มีการบริหารได้เป็นอย่างดี มีวิธีการสอนไปทั่วโลก ที่ไม่เหมือนใคร สามารถอธิบายเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่ายได้ ผมขอให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นผู้นำของพวกเราในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาต่อไปนานๆและตอนนี้ผมได้ขอลางาน ในช่วงระหว่างวันที่ 20 – 26 สิงหาคม นี้ เดินทางมาประเทศไทย เพื่อทำหน้าที่พี่เลี้ยงให้กับชาวต่างประเทศคนใหม่ที่จะมาเข้าร่วมโครงการ The Middle Way รุ่นที่ 9 นี้ครับ ผมอยากช่วยให้พวกเขาเหล่านั้นได้สัมผัสความสุขภายในอย่างที่ผมเคยได้รับมาก่อนครับ
http://goo.gl/TUe2k
พิมพ์บทความนี้
