แสงสว่างกลางดวงจันทร์

ผลการปฏิบัติธรรม

คุณแมนดี้ ทร็อลลิป (Mandy Trollip)

จากโครงการ The Middle Way ครั้งที่ 4

ระหว่างวันที่ 16-20 พฤศจิกายน พ.ศ.2551

ณ วัดพุทธโจฮันเนสเบิร์ก

 

กราบนมัสการท่านเจ้าอาวาสธัมมชโยที่เคารพอย่างสูงค่ะ

 

    ดิฉันชื่อ แมนดี้...ค่ะ อยู่ไม่ไกลจากวัดเท่าไหร่ค่ะ ทันทีที่ได้ทราบจากเพื่อนว่า มี Meditation Centre อยู่ใกล้ๆบ้าน ดิฉันรีบเดินทางมาที่วัดทันที เพราะดิฉันเป็นคนที่สนใจเรื่องการทำสมาธิ(Meditation)อยู่แล้ว

 

    ถ้าดิฉันจะบอกชื่อบริษัทล่ะก็ ทุกคนจะร้อง...อ๋อ...ว่า ทำไมพวกเราสนใจเรื่องเหล่านี้ บริษัทของเราชื่อ The Soul Khaya คือ บริษัทที่เกี่ยวข้องกับการทำนุบำรุงร่างกายและจิตวิญญาณ ดิฉันและเพื่อนอีกคนหนึ่งที่ไป วัดพุทธโจฮันเนสเบิร์ก ด้วยกัน เมื่อได้ยินคำว่า Dhammakaya ดิฉันตื่นเต้นว่าอย่างน้อย ยังมีคนอื่นที่รู้จักคำว่า กายา หรือว่า Body เหมือนกับเราเช่นกัน พระอาจารย์จึงบอกว่า ธรรมกาย คือ กายแห่งการบรรลุธรรม ดิฉันคิดว่าน่าสนใจมากค่ะ

 

    เราดูแลทั้งความงามทางร่างกายและจิตใจ เรามีบริการ สปาและบิวตี้ เพื่อดูแลร่างกายให้สดชื่นเยาว์วัย และขณะเดียวกันเรามี โยคะและสมาธิ เพื่อดูแลจิตใจให้สดชื่นผ่องใส

 

    เมื่อได้มานั่งสมาธิในวันอาทิตย์ และได้มีประกาศว่าจะมีคอร์สสมาธิ The Middle Way รุ่นที่4 ระหว่างวันที่ 16-20 พฤศจิกายน...เท่านั้น ดิฉันกับเพื่อนชื่อ มิเชล ก็รีบมาสมัครทันที เรารีบจ่ายค่าอบรมทันที เพราะกลัวว่าที่จะเต็ม

 

    การนั่งหลังตรง 90องศาเป็นสิ่งที่สำคัญมาก ทำให้เรามีสติที่ดีขึ้น ทำให้หลับยาก ดิฉันจะนั่งบนเก้าอี้เป็นส่วนใหญ่ แต่บางครั้งก็ลงมานั่งที่อาสนะ เป็นการเปลี่ยนบรรยากาศ เนื่องจากดิฉันก็ฝึกโยคะด้วย ทำให้นั่งขัดสมาธิบนพื้นได้ไม่ยากจนเกินไปค่ะ

 

    เมื่อนั่งไปได้สักพัก ใจเริ่มนิ่งดี จู่ๆก็เกิดอาการวิงเวียนศีรษะอย่างมาก อยากจะอาเจียน และร้อนไปหมดทั้งตัวเลยค่ะ มันร้อนมาก ร้อนจากข้างใน ร้อนไปทั่วตัว จนดิฉันอยากจะเลิกนั่งเลยค่ะ แต่พระอาจารย์บอกว่า “กรณีของคุณแมนดี้ ไม่ได้เป็นของแปลกใหม่อะไรเลย เพราะในคอร์สก่อนหน้า ก็มีนักเรียนอีกคนหนึ่งเป็นเหมือนคุณแมนดี้ เป็นเหมือนกันทุกอย่างเลย แล้วก็ผ่านได้ เพราะฉะนั้นคุณแมนดี้จะต้องทำได้เช่นกัน”

 

    พระอาจารย์...ท่านพูดถูกค่ะ เมื่อเข้าสู่วันที่สาม ดิฉันนั่งไปเรื่อยๆ ใจก็ขยายไปเรื่อยๆ จู่ๆอาการนั้นก็หายไปเลยค่ะ หายไปเฉยๆและดิฉันขออนุญาตเล่าประสบการณ์สมาธิให้ท่านเจ้าอาวาสฟังนะคะ

 

    ตอนที่ใจของเราอยู่เฉยๆ ได้สักระยะหนึ่ง สิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็ได้เกิดขึ้น คือ ความรู้สึกโล่งว่างจะเข้ามาครอบคลุมทุกสิ่งทุกอย่าง ซึ่งความว่างอย่างนี้ เราจะสมมติขึ้นมาเองไม่ได้ มันต้องเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเอง สัมผัสได้ด้วยตนเองเท่านั้น พอใจว่างต่อเนื่องแล้ว แสงสว่างของดวงจันทร์ก็ปรากฏเกิดขึ้นที่ศูนย์กลางกาย...

 

 

 

 

 

    ดวงจันทร์ส่องสว่างอยู่ในใจ แต่ว่าไม่นานความสว่างได้เพิ่มขึ้น สว่างมากค่ะ จนไม่สามารถอธิบายได้ว่า จะเปรียบกับอะไรที่จะสว่างขนาดนั้น ดวงจันทร์ของดิฉันมีจุดสว่างอยู่ตรงกลาง เป็นจุดที่สว่างมาก อยู่ท่ามกลางดวงจันทร์ที่สว่างอยู่แล้ว ทั้งหมดนี้ คือ ศูนย์กลางกายในกลางลำตัวค่ะ

 

    จุดสว่างกลางดวงจันทร์ ไม่ได้อยู่แบบไร้ที่อยู่ แต่อยู่ในกลางของความว่างทรงกลมที่ใหญ่มาก ดิฉันสัมผัสได้ถึงขนาดอันใหญ่มหึมาของมัน ใหญ่จนกระทั่งบอกไม่ได้เลยว่า มันมีขอบเขตสุดไปถึงไหน จุดสว่างกลางกายได้นำความรู้สึกสุขสงบที่ท่วมร่างกายทุกส่วน เป็นความสวยงามของชีวิตที่ได้ทำสมาธิ และเห็นดวงจันทร์ภายในศูนย์กลางกาย ได้เห็นจุดสว่างที่กลางดวงจันทร์ ได้อยู่ภายในดวงกลมขนาดใหญ่เกินขอบฟ้า สามารถพูดได้ว่า นี่คือความสุขที่แท้จริงค่ะ เป็นความสุขที่มีปริมาณมหาศาล ที่ครอบคลุมชีวิตและจิตวิญญาณไว้อย่างสิ้นเชิงค่ะ

 

    ดิฉันขอขอบพระคุณ ท่านเจ้าอาวาสธัมมชโย สำหรับโครงการ The Middle Way ที่เซ้าท์แอฟริกา และกราบนมัสการมา ณ ที่นี้ค่ะ

ผลการปฏิบัติธรรม คุณแมนดี้ ทร็อลลิป

http://goo.gl/rVxLB