เธอ...ค้นพบหลุมหลบภัย ที่ศูนย์กลางกาย

ผลปฏิบัติธรรม 

ของ 

กัลฯชุติมา สุขรังสรรค์ (สวิตเซอร์แลนด์) 

 

 

    ลูกชื่อ ชุติมา วี (สุขรังสรรค์) อายุ 45 ปี มาอยู่สวิตเซอร์แลนด์ได้ 4 ปีแล้วค่ะ ก่อนหน้านี้เคยใช้ชีวิตอยู่ที่อินโดนีเซีย เนื่องจากสามีทำงานเป็นทูตอาเซียนที่นั่น ชีวิตในช่วงที่ผ่านมาของลูก เป็นชนิดที่เรียกว่า สุขสบายจนน้ำตาร่วง สามีเอาใจใส่เป็นอย่างดี เงินทองมีเท่าไหร่ยกให้หมด ลูกๆก็มีคนช่วยเลี้ยง แต่ลูกกลับกลุ้มค่ะ กลุ้มอย่างชนิดที่ไม่น่าให้อภัย ขณะที่สามีมีความสุขกับการทำงาน งานเยอะจนไม่มีเวลาให้กับทางบ้าน แต่ลูกทุกข์กับการ “ว่างงาน” ค่ะ

 

    ในห้วงเวลานั้นการว่างงานเป็นทุกข์อย่างยิ่ง สามีไม่ให้ลูกทำอะไรเลย ลูกรู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีค่า ราวกับเครื่องเพชรเลอค่าที่ไม่มีคนสวมใส่  ว่างมากก็คิดมาก การที่ไม่รู้จักวิธีคิด ทำให้ชีวิตเป็นทุกข์ เหมือนเดินไปในเขาวงกต มีคำถามต่างๆเกิดขึ้นมากมาย ทำไมเราเป็นอย่างนี้ ชีวิตก็สุขสบายดี แต่ทำไมเป็นทุกข์ซะงั้น ถามเอง แต่ตอบเองไม่ได้ เหมือนจิ๊กซอร์ที่ไม่มีผลลัพธ์

 

    ลูกจึงได้นั่งคุกเข่าลงที่หน้าพระพุทธรูป บนโต๊ะหมู่บูชาในบ้าน อธิษฐานขอพระพุทธเจ้า ได้ชี้ทางดำเนินชีวิตที่เป็นเส้นตรงให้ลูกด้วยเถิด เพราะลูกไม่ชอบเดินคดเคี้ยวหรืออ้อมค้อม

 

 

 

    จนกระทั่งต่อมาในปี พ.ศ.2546 สามีได้ย้ายมาทำงานที่สวิตเซอร์แลนด์ ในองค์การสหประชาชาติเพื่อการลงทุนและพัฒนา หรือ UNCTAD (อังถัด) สำนักงานใหญ่เจนีวา คำอธิษฐานจิตของลูกก็ปรากฏแสงแรกแห่งความสำเร็จขึ้นในวันเพ็ญเดือนสิบสอง ลูกได้ไปงานลอยกระทง ในประเทศสวิตเซอร์แลนด์ และได้พบกัลยาณมิตรท่านหนึ่งซึ่งเป็นข้าราชการไทย เขาบอกว่า “ได้นิมนต์พระมาทำบุญที่บ้านเดือนละครั้ง ไปทำบุญด้วยกันสิ”

 

 

    พอรู้ว่าที่บ้านเขามีพระมา ลูกก็ดีใจ และได้ไปทำบุญถวายเพลทุกครั้ง ไม่เคยหยุดเลย ต่อมาเมื่อกัลยาณมิตรท่านนั้น ต้องย้ายไปอยู่ที่อื่น ลูกจึงคุยกับสามีว่า อยากเปิดบ้านเป็นบ้านกัลยาณมิตร สามีก็ไม่ขัดข้อง สิ่งไหนที่ทำให้ลูกมีความสุข  เขาก็สนับสนุน พระอาจารย์ก็ได้แนะนำให้ดู DMC  

 

    ช่วงแรกๆลูกดูผ่านอินเตอร์เน็ต  ดูแล้วก็ประทับใจมาก ไม่ยอมไปไหน ไม่ให้เวลากับอย่างอื่น อยู่บ้านฟังหลวงพ่ออย่างเดียว ตอนที่เห็นหลวงพ่อครั้งแรก ลูกไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าหลวงพ่ออายุ 60 หลวงพ่อผ่องใสมากๆ แก้มชมพู Baby face ผิวหลวงพ่อมีรัศมีด้วยค่ะ ลูกประทับใจในคำสอนของหลวงพ่อที่บอกว่า “เราเกิดมาเพื่ออะไร” ตอบปัญหาให้ได้ทุกอย่าง จนลูกมั่นใจว่า นี่แหละทางลัด ไม่อ้อมค้อมที่ใฝ่หา และจากที่ไม่เคยนั่งสมาธิ(Meditation)มาก่อน เคยแต่ได้ยินแค่ว่า สมาธิมีไว้สำหรับคนแก่ที่ไปวัด พอได้ทราบว่า นั่งสมาธิแค่หลับตาสบายๆทำใจเฉยๆ ลูกก็รู้สึกว่า แค่นั่งนิ่งๆแค่นี้เอง ไม่เห็นยากตรงไหนเลย จึงได้เริ่มนั่งสมาธิตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

 

    ตอนแรกลูกจะนั่งปรับตัวให้สบาย  ฟังหลวงพ่อไปก่อนสักครึ่งชั่วโมง หาอารมณ์ดีๆ ฟังให้สบายๆ พอสบายแล้ว ลูกก็รู้สึกโล่ง โปร่ง ตอนแรกท้องโล่งๆ พอนึกถึงดวงแก้ว ก็มีดวงแก้วปรากฏขึ้น พร้อมกับมีจุดเล็กๆอยู่ตรงกลาง ลูกก็รู้สึกนิ่งๆไปที่ตรงจุดเล็กๆนั้น แล้วก็เหมือนกับจุดนั้นเป็นท่อใส ยืดยาวออกไป รู้สึกใจแว๊บ เหมือนตัวหายเข้าไปในท่อนั้น ลูกมีความสุขมากๆ หลังจากนั้นก็เอาใจตรึกไว้ที่ตรงกลางนั้นตลอดทั้งวัน จะไปซื้อกับข้าวหรือว่าทำอะไร ตรึกตลอด แม้ขณะเดินก็มีความสุข พอนึกถึงองค์พระท่านก็มาปรากฏที่ในท้องอย่างง่ายๆ บางทีก็ขนาดเท่าฝ่ามือ บางทีก็เหมือนท่านเป็นองค์เท่าตัวลูก สีขาวใส ตรึกถึงองค์พระ ดวงแก้ว และหลวงพ่อ 3 อย่างนี้ตลอดเวลา

 

 

    เหมือนลูกเดินท่องไปในกลางถนนขององค์พระแก้วใส ถนนแห่งความสุขภายใน เดินแล้วมีความสุขมากๆ เมื่อกลับมานั่งครั้งใด พอหลับตาปุ๊บ ก็มีความสุข เหมือนเป็นช่วงพักผ่อน ศูนย์กลางกายเป็นเหมือนหลุมหลบภัยของลูก  เวลาทุกข์ นิดหนึ่ง ก็หยุดใจแป๊บหนึ่ง หยุดตรงนั้นเดี๋ยวนั้น ทำอย่างนี้แล้วก็มีความสุข

 

    หลังจากได้นั่งสมาธิ ได้พบพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เหมือนชีวิตได้พบกับจิ๊กซอร์ที่หายไป ชิ้นส่วนของความรู้สึกที่ลอยเคว้งคว้างในอากาศว่าง ก็กลับคืนสู่ที่ทางของตน เรื่องที่เคยทุกข์กลับตรงกันข้าม ถ้าสามีกำลังงานยุ่งไม่เป็นไร ลูกจะดีใจมากตอนเขายุ่ง เพราะลูกจะได้มีเวลานั่งสมาธิได้เต็มที่  ขนาดช่วงไหนสามียุ่งไม่มาก ลูกก็จะมานั่งถามเขาว่า “เมื่อไหร่ you จะไปต่างประเทศ” คือลูกอยากได้เวลาของตัวเองกลับคืนมาเพื่อตัวเอง แถมบางทีเวลากลางวันเขาจะโทรศัพท์มาคุยด้วย ลูกก็ติดสายคุยเรื่องงานบุญกับกัลยาณมิตรท่านอื่นอยู่ จนเขาน้อยใจไปหลายเดือน มีช่วงหนึ่งสามี e-mail มาบอกคิวว่า แต่ละวันนับจากนี้ลูกจะมีคิวต้องไปทำอะไรบ้าง สามีบอกว่า “ผมเองทำงานของผมแล้ว ยังต้องมานั่งเป็นเลขาให้คุณอีกหรือ” บางจังหวะพอคุยโทรศัพท์ติดต่อประสานงานมาก จนสามีแซวลูกว่าเป็น “World Class Operator”

 

    สามีของลูก ชื่อ  ด๊อกเตอร์ กีวี อายุ 44 ปีค่ะ เป็นชาวจีนมาเลเซีย เป็นชาวพุทธที่ตั้งใจปฏิบัติ ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ เขาจะนั่งสมาธิในเวลามีพระมา และจะนั่งเงียบๆในห้องพระ เพราะปกติเขาจะนอนในห้องพระอยู่แล้ว  ส่วนลูกชาย ลูกสาวทั้ง 2 ของลูก พอเห็นผู้ใหญ่มานั่งสมาธิก็มานั่งตามด้วย แต่ละคนมีผลการปฏิบัติธรรมดังนี้ค่ะ

 

    “กราบนมัสการหลวงพ่อครับ ผมชื่อ พังยู้ อายุ 15 ขวบ ผมชอบเล่นบาสเกตบอลครับ ผมนึกบาสเกตบอลเป็นนิมิตในกลางท้อง แล้วบาสเกตบอลก็กลายเป็นบอลแก้วใส ลูกบาสแก้วนั้นก็พุ่งขึ้นมาหาผมเป็นแสงสว่างครับ” 

 

    “หนูชื่อ เหมยฟาง อายุ 11 ปี ค่ะ เวลานั่งสมาธิ  หนูนึกถึงคริสตัลบอลค่ะ  แล้วหนูก็เห็นคริสตัลบอลสว่างแจ้งเหมือนดวงอาทิตย์  บางทีใหญ่  บางทีเล็ก  เหมือนส้ม  มันแจ้งแต่ไม่แสบตา  มีความสุขไม่อยากลุกเลยค่ะ หนูนั่งสมาธิ 1-2 ครั้ง เวลากลับมาจากโรงเรียน  และก่อนนอน  หนูชอบการนั่งสมาธิ  สนุกดี ทำให้หนูเรียนดีขึ้นค่ะ  แล้วก็ไม่ร้องไห้เยอะ นั่งสมาธิแล้ว ตัวเบา บางทีตัวลอยๆทั้งตัว หนูมีความสามารถ คือ เล่นเปียโน  ช่วยงานแม่ที่ศูนย์  โดยหนูคุยกับคน บางทีช่วยแม่ล้างจาน กวาดบ้าน  ดู DMC ทุกวัน หนูรักหลวงพ่อเท่าโลก อยากช่วยหลวงพ่อ อยากให้หลวงพ่อหายป่วย ให้หลวงพ่ออายุยืนนาน”

 

    ขณะนี้ลูกๆที่สวิส พยายามทำหน้าที่รวมกลุ่มเพื่อสร้างศูนย์ปฏิบัติธรรมเพื่อให้เป็นที่แสวงหาความสุขภายใน ของเหล่าทูตานุทูตที่เป็นตัวแทนของแต่ละประเทศมาทำหน้าที่ที่องค์การสหประชาชาติและเครือข่ายที่เจนีวานี้ค่ะ กราบขอบารมีหลวงพ่อให้พวกเราสามารถทำได้สำเร็จด้วยค่ะ

 

 

http://goo.gl/caLuz