Mobile Versionโรงเรียนวัดศรีวิสุทธาราม (วิไลราษฎร์อุปถัมภ์)จังหวัดพิษณุโลกวันพุธที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ.2550กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ ที่เคารพอย่างสูงค่ะลูกชื่อ ละเมียด ศรีไตรรัตน์ อายุ 53ปี เป็นคนพิษณุโลก รับราชการครูมาเป็นเวลา 34ปีแล้วค่ะ ก่อนที่ครูน้อยอย่างลูก จะได้มารู้จักกับคุณครูไม่ใหญ่ ชีวิตของลูกเป็นเหมือนครูที่ด้อยโอกาสในทางธรรมเสียจริงๆค่ะ ลูกดำเนินชีวิตที่ผิดพลาด ประมาทในการดำรงตน ประพฤติตนผิดศีลบ้าง (เป็นบางข้อ) ไม่เข้าใจในบุญ ไม่เชื่อในกฎแห่งกรรม
จนกระทั่งปี พ.ศ.2536 ลูกชายได้เรียน ม.1 ที่ โรงเรียนพิษณุโลกพิทยาคม และเข้าชมรมพุทธของโรงเรียน ซึ่งมี อาจารย์ชูศรี ยันต์ทิพย์ เป็นอาจารย์ที่ปรึกษา วันหนึ่งลูกชายได้มาขอบรรพชาสามเณร ภาคฤดูร้อน ที่ ธุดงคสถานพิษณุโลก ซึ่งลูกรู้สึกแปลกใจมากๆค่ะ การบวชของลูกชายทำให้ลูกได้รู้จักกับวัดพระธรรมกาย เมื่อลาสิกขามาแล้ว เขาเปลี่ยนไปมากค่ะ จากเด็กที่ขี้อาย ไม่ค่อยกล้าแสดงออก เขากลายเป็นคนที่มั่นใจในตัวเอง เป็นผู้นำในทุกเรื่องเมื่อกลับไปโรงเรียน เขาได้กลายเป็นเด็กคนใหม่ที่นำเพื่อนๆในโรงเรียน สวดมนต์ จัดงานตักบาตร เป็นคณะกรรมการชมรมพุทธ มัธยม ช่วยพี่ๆชมรมพุทธ มหาวิทยาลัย จัดกิจกรรม การสอบตอบปัญหาธรรมะทางก้าวหน้า ในโรงเรียน เรียกว่า ช่วยจัดด้วยและสอบเองด้วย ผลการเรียนก็ดีขึ้นเรื่อยๆ จนได้โควตาเรียนต่อในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่โดยไม่ต้องสอบเมื่อเรียนจบแล้ว ก็เข้าอุปสมบทเป็น พระธรรมทายาทรุ่น 60ปี พระราชภาวนาวิสุทธิ์ หลังจากลาสิกขาแล้ว ก็ได้ไปทำหน้าที่เป็นคุณครูสอนอยู่ที่โรงเรียนพิงครัตน์ จังหวัดเชียงใหม่ โรงเรียนส่งเสริมคุณธรรมดีเด่นระดับประเทศ และเป็นโรงเรียนต้นแบบในการศึกษาดูงานแก่คณะครู และผู้บริหารทั่วประเทศอีกด้วยค่ะการเปลี่ยนแปลงของลูกชาย ตั้งแต่ได้มาพบกับคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้เข้าวัดพระธรรมกาย ทำให้ชีวิตของลูกเริ่มหันมาสนใจศึกษาธรรมะ จากเดิมที่ลูกเป็นครูสอนภาษาไทย ลูกก็ขอผู้บริหารสอนวิชาพระพุทธศาสนา เพิ่มอีกหนึ่งวิชา สอนมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2540 เพราะลูกอยากได้บุญ สอนเด็กไป ก็สอนตัวเองไปด้วยค่ะ
ต่อมา ในปี พ.ศ.2547 ปีนี้เป็นปีแห่งความสว่างไสวของชีวิตลูก เมื่อลูกได้ชวนเพื่อนครูมาสอบตอบปัญหาธรรมะทางก้าวหน้ารอบครู และได้รับจานดาวธรรมที่คุณครูไม่ใหญ่ เมตตาบอกบุญให้แก่โรงเรียนทั่วประเทศ โรงเรียนของลูกได้รับจานดาวธรรม DMC มาติดตั้งที่โรงเรียน และลูกก็หาจานดาวธรรม DMC มาติดเพิ่มที่บ้านของลูกอีกด้วยผลจากการดู DMC ทำให้ลูกเข้าใจธรรมะลึกซึ้งขึ้น และรู้สึกทึ่งในเทคนิคการสอนของคุณครูไม่ใหญ่ ที่มีเทคนิคการสอนธรรมะที่แยบยล ง่ายๆ สบายๆ น้ำเสียงของคุณครูไม่ใหญ่ ทรงพลัง ทำให้ชวนฟัง เนื้อหาง่ายต่อการเข้าใจ แถมแทรกเรื่องขำขัน ทำให้มีรสชาติ ไม่น่าเบื่อ สนุก น่าติดตาม ได้ทั้งสาระและความรู้ และนำเอามาใช้ได้จริง ลูกคิดว่า ช่อง DMC ช่องนี้ช่องเดียว ที่เป็นทางออกของสังคม ที่เราน่าจะให้เด็กได้ดูกันตั้งแต่ยังเล็กๆดังนั้น ลูกจึงเริ่มนำเนื้อหาธรรมะของคุณครูไม่ใหญ่ มาสอนให้แก่เด็กในชั้นเรียน เรียกว่า C&D คือ Copy คำสอนของคุณครูไม่ใหญ่ และ Develop พัฒนาตัวเองและพัฒนาการสอนไปด้วย คราวนี้ลูกสอนด้วยความมั่นใจ เน้นย้ำให้เขาเข้าใจเรื่องกฎแห่งกรรม ให้เขารักพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และรักพระพุทธศาสนา ฝึกเขาให้เป็นผู้นำ โดยนำประสบการณ์จากการเลี้ยงลูกเกือบ 20ปีและเคล็ดลับวิชาในการฝึกเยาวชนของทางวัดมาใช้ในปี พ.ศ.2548 ลูกจึงได้ริเริ่ม โครงการมัคนายกน้อย ขึ้น (มัคนายก เป็นรากศัพท์เดิม แปลว่า ผู้นำศาสนาพิธี แต่ปัจจุบันคนมักจะใช้คำว่า มัคทายก) โดยการเชิญชวนนักเรียน ให้ไปบรรพชาเป็นสามเณรที่ ธุดงคสถานพิษณุโลก ช่วงปิดภาคเรียนฤดูร้อน ภายหลังการอบรม ลูกก็คิดว่า “เอ…เราจะต่อยอดความดีของเขาอย่างไรดีนะ” ลูกจึงตั้ง ชมรมยุวพุทธบุตร ขึ้น โดยมีลูกศิษย์ที่ผ่านการบรรพชาเป็นสามเณรมาแล้ว มารวมกลุ่มเป็นแกนนำ และเป็นผู้นำทางศีลธรรมให้แก่เพื่อนๆในโรงเรียน ปลูกฝังให้นักเรียนคนอื่นๆ ได้เห็นแบบอย่างที่ดีนักเรียนกลุ่มนี้ เขาจะเป็นผู้นำกิจกรรมทางพระพุทธศาสนาในโรงเรียน ตั้งแต่นำสวดมนต์ จัดงานตักบาตร ถวายสังฆทาน เป็นพิธีกรรายการธรรมะ โดยลูกจะใช้สื่อธรรมะของคุณครูไม่ใหญ่ และเนื้อหาที่คุณครูไม่ใหญ่เทศน์ในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา นำมาเป็นบทพิธีกรให้เด็กๆได้พูดกันในรายการ หมุนเวียนบุญกันมาเป็นพิธีกร และทำการถ่ายทอดรายการออกไปในโทรทัศน์วงจรปิดของโรงเรียน ทุกวันศุกร์ ซึ่งเด็กๆทั้งโรงเรียนจะรับชม และสวดมนต์ในห้องเรียนค่ะหลังจากที่ลูก ได้ดำเนินกิจกรรมมัคนายกน้อยมาได้ 1ปี ในปี พ.ศ.2549 กิจกรรมนี้ได้รับการคัดเลือกในโครงการ หนึ่งโรงเรียน หนึ่งนวัตกรรม ในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาพิษณุโลกเขต1 ได้รับรางวัลระดับดี ซึ่งนำชื่อเสียงมาสู่โรงเรียน ถึงแม้จะดำเนินการมาเพียงปีเดียวค่ะ
ลูกมีความหวังลึกๆว่า นักเรียนกลุ่มมัคนายกน้อยนี้ เขาจะกลายเป็นต้นบุญต้นแบบให้กับเพื่อนๆ และนักเรียนทั้งโรงเรียน ทำให้เกิดเป็นกระแสคุณธรรมความดี ที่จะนำไปสู่จิตใจของเด็กทุกๆคน และจะเป็นการปลูกฝังวัฒนธรรมชาวพุทธ ให้เกิดขึ้นในใจของเขาตลอดไปค่ะในการสอนทุกชั่วโมงของลูก ลูกจะฝึกให้เด็กนั่งสมาธิ(Meditation) 10-15นาที ก่อนเรียน เวลาช่วงนี้เป็นเวลาแห่งความสุขของลูกค่ะ เพราะพอนั่งสมาธิเสร็จ ลูกก็จะถามเด็กๆว่า “วันนี้นั่งสมาธิเป็นอย่างไรบ้างจ๊ะ” เด็กๆก็จะยกมือ แย่งกันตอบ เด็กบางคนบอกว่า “ตะกี๊นี้ดวงแก้วของผม อยู่ๆก็กลายเป็นองค์พระพุทธรูปแก้วใสๆ ครับคุณครู” บางคนกลับไปบ้านก็ไปชวนคุณพ่อ-คุณแม่ให้รักษาศีล ให้เลิกเหล้า บุหรี่ อบายมุข จนมีผู้ปกครองหลายๆคน มาขอบคุณลูกสิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิตของลูก ผลของการเปลี่ยนแปลงไปของลูกศิษย์ตัวน้อย มีคุณค่าและความหมายกับชีวิตการเป็นครูของลูกมากค่ะ กว่าจะมาถึงวันนี้ วันที่ลูกปลื้มสุดๆกับการเป็นครู ที่ลูกทำหน้าที่ด้วยชีวิตและจิตวิญญาณ ทุ่มเทการสอนในวิชาพระพุทธศาสนา ตามแบบอย่างที่ลูกเห็นคุณครูไม่ใหญ่ ทำให้ดูเป็นแบบอย่างใน DMC ลูกเคยเหนื่อย เคยล้าค่ะ บางครั้งก็เคยมีความคิด อยากที่จะเกษียณอายุราชการก่อนกำหนดแต่เมื่อนึกถึง พระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสอง นึกถึงภารกิจที่ท่านสู้อุตส่าห์อบรมสั่งสอนลูกศิษย์ และชาวพุทธทั่วโลกขนาดนี้ ถึงแม้ว่าเราจะเหน็ดเหนื่อยขนาดไหน ก็ยังไม่เท่ากับเศษเสี้ยวของความเหน็ดเหนื่อยกับภารกิจที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสองได้รับ เมื่อคิดอย่างนี้ ความเหนื่อยล้า ของลูกก็หายไป แต่กลับกลายเป็นกำลังใจ และเป็นพลังใจให้ลูกก้าวเดินต่อไปในหน้าที่ครู หน้าที่ที่คุณครูไม่ใหญ่ให้นิยามว่า “เป็นหน้าที่ของพระบรมโพธิสัตว์”ลูกจะตั้งใจทำหน้าที่นี้ให้ดีที่สุดค่ะ และขอตั้งสัจจะวาจาต่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อว่า ช่วงอายุราชการของลูกที่เหลืออีก 7ปีนี้ ลูกจะขออุทิศกาย วาจา ใจ อบรมสั่งสอนลูกศิษย์ ให้รักในพระพุทธศาสนา ให้เป็นคนดีมีศีลธรรม เพื่อสืบทอดอายุพระพุทธศาสนาสืบต่อไปค่ะกราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงกัลยาณมิตร ละเมียด ศรีไตรรัตน์(คุณครูโรงเรียนวัดศรีวิสุทธาราม จังหวัดพิษณุโลก)
http://goo.gl/Y7Pta
พิมพ์บทความนี้
