ตาดี มีบุญถึงได้เห็น

ผลการปฏิบัติธรรม

กัลยาณมิตรวีรยาจิตต์ แสงโพธิ์สุข (ประเทศไทย)

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

    “ตาดี ไม่มีบุญก็ไม่เห็น ตาดี มีบุญถึงได้เห็น” พระอาจารย์ท่านหนึ่งพูดกับลูกแบบนี้ ทีแรกฟังไม่เข้าใจ ตอนนี้อยากกราบบอกพระเดชพระคุณหลวงพ่อเจ้าค่ะว่า ลูกตาดี มีบุญจริงๆ ได้เห็นพระภายในแล้วเจ้าค่ะ แต่ก็แปลกนะเจ้าคะ ทั้งๆที่ท่านอยู่ในตัวลูกและคนทั้งโลกแท้ๆ แต่เรากลับมองไม่เห็น มัวแต่คอยแสวงหาที่พึ่งจากที่อื่นอยู่ร่ำไป อุปมาเหมือนเราถามพระธรรมกายว่า “Where are you?” (พระธรรมกาย...ท่านอยู่ที่ไหนหรือ) ความจริงท่านก็อยากจะบอกว่า “Here I am.” (ฉันอยู่ที่นี่นะ...ในกลางตัวนี่ไง)

 

 

    ลูกชื่อ วีรยาจิตต์ แสงโพธิ์สุข อายุ 56ปี เป็นหัวหน้าตึกสงฆ์และตึกพิเศษรวม โรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศร์ จังหวัดปราจีนบุรี มีหน้าที่ควบคุมการปฏิบัติงานของพยาบาล และทำงานด้านการบริหารการพยาบาลเป็นหลัก ก่อนแต่งงาน ครอบครัวของลูกมีฐานะยากจน มีอาชีพขายของโดยใช้รถเข็น ลูกมีพี่น้อง 12คน ชีวิตลำบากมาก ลูกสนใจการปฏิบัติธรรมมานานแล้ว เพราะอยากให้ชีวิตดีขึ้น เคยไปปฏิบัติแบบ บริกรรมยุบหนอ พองหนอ แต่ก็ทำไม่ได้ คงเพราะไม่ถูกจริตของลูก

 

    เมื่อปี พ.ศ.2540 ลูกได้ร่วมสร้างพระธรรมกายประจำตัว 3องค์ ตามคำชวนของคนรู้จัก แต่พออ่านข่าวโจมตีวัดก็ไม่ได้คิดมาวัดเลย ตอนนี้ได้แต่เสียดายบุญ และวันเวลาที่เสียไปมากว่า ทำไมลูกจึงไปหลงเชื่อนักข่าวเฉพาะบางท่าน ที่เป็นเด็กปั้น...ปั้นน้ำเป็นตัว

 

    ช่วงต้นปี พ.ศ.2550 ลูกไปนั่งสมาธิ(Meditation)ในช่วงพักที่ชมรมจริยธรรมของโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศร์ นั่งครั้งละ 30นาที ลูกไปทุกวันต่อเนื่อง 2-3เดือน จนถึงเดือนพฤษภาคม คุณจตุพร เจริญนิยม ที่อยู่ชมรมจริยธรรม ที่มีทั้งจริยธรรมและความชอบธรรม...กาย จึงได้จัดโครงการให้ผู้บริหารจำนวน 50คนได้ไปปฏิบัติธรรมที่ ธุดงคสถานเขาแก้วเสด็จ จังหวัดปราจีนบุรี ลูกกระตือรือร้นมากที่ได้ไป ลูกชอบและประทับใจมาก ที่มีพระอาจารย์สอนให้ทำสมาธิตาม เพราะเป็นสิ่งที่ลูกค้นหามานาน

 

    ขณะนั่งธรรมะ ลูกรู้สึกสบาย ผ่อนคลาย เห็นแสงสว่างบ้างเล็กน้อย หลังจากกลับมาแล้ว ลูกจึงได้ติดจาน DMC ตามคำแนะนำของคุณจตุพร ครั้งแรกที่เห็นคุณครูไม่ใหญ่ในจอ รู้สึกทึ่ง และรู้สึกเหลือเชื่อ ที่ท่าน มีผิวพรรณผ่องใสมากเช่นนี้ แถมยังดูอ่อนกว่าวัยมาก DMC เป็นทีวีรีแล็กซ์ ฟังแล้วสบายใจ ลูกชอบรายการกรณีศึกษากฎแห่งกรรม และผลการปฏิบัติธรรม ที่มีแต่เรื่องธรรมะสาระดีที่ไม่ธรรมดา เป็นรายการธรรมะที่สอนศิลปะการใช้ชีวิตให้ลูกค่ะ ฟังพระเดชพระคุณหลวงพ่ออ่านไป ลูกจะพยายามปฏิบัติตามวิธีของคนอื่นไปด้วย เพื่อให้ตนเองทำได้เช่นนั้นบ้าง ลูกหันมาติดวิตามิน D (Dhamma) และ DMC แทนติดละครที่เคยติดงอมแงม จากนั้นก็เริ่มไปวัดเพื่อวัดใจสม่ำเสมอ

 

    วันที่ 11-17 พฤศจิกายน พ.ศ.2550 ลูกไปปฏิบัติธรรมที่ สวนพนาวัฒน์ พอวันที่3 ลูกนั่งประคองใจนิ่งๆ เคลิ้มๆ เบาๆ รู้สึกนิ่งมาก คล้ายจะหลับ แต่ไม่หลับ จึงได้เข้าประตูแห่งความละเอียดภายใน เมื่อหลับตาเป็นก็เห็นภาพ ไม่นานนัก ลูกก็เห็นดวงแก้วใส เห็นดวงแก้วมีขนาดใหญ่ขึ้น แล้วมีองค์พระสีทองผุดซ้อนขึ้นมาเรื่อยๆ เป็นจำนวนมาก จากศูนย์กลางกายเหนือสะดือ 2นิ้วมือ คล้ายบันไดเลื่อน เลื่อนไปหาพระในตัว เหมือนเป็นบันไดองค์พระ

 

    พระธรรมกาย ท่านได้เชื่อมต่อความสุขให้ลูก ลูกรู้สึกปลื้มปีติมาก หลังจากลูกหลับไปในคืนนั้น ลูกตื่นมาตอนตีสาม ความปีติยังคงชุ่มชื่นอยู่ในใจ ลูกจึงลุกขึ้นนั่งสมาธิต่อ ก็เห็นดวงแก้วและองค์พระที่ใสมากขึ้น พอตีสี่ เขาก็เรียก ก็ไปห้องปฏิบัติธรรม ครั้งนี้เมื่อหลับตาเบาๆ ก็เข้ากลาง ลูกนั่งสมาธิแล้วเหมือนถูกดูดลงไปลึกมาก รู้สึกหายใจไม่ออก คิดว่าคล้ายกำลังจะตาย แต่ก็นิ่งไปเรื่อยๆ

 

    หลังจากนั้น ก็รู้สึกสบายขึ้น โล่งขึ้น รู้สึกเหมือนองค์พระใสมาทาบอยู่ที่ตัวเรา ราวกับว่า เราไม่มีตัวตนของเรา ตัวเราเป็นองค์พระไปเลย รู้สึกอิ่มเอิบมาก เสียดายที่พระอาจารย์กล่าว “สัพเพฯ...” ตอนนั้นตัวยังเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับองค์พระอยู่ รู้สึกว่าลืมตาไม่ขึ้น ต้องใช้เวลาสักพักจึงจะลืมตาขึ้น องค์พระท่านได้ป้อนความสุขสุดๆให้สุดสุขแก่ลูก อย่างที่ไม่เคยรู้สึกปีติสุขเช่นนี้มาก่อน

 

    หลังจากนั้น ลูกก็มาปฏิบัติธรรมที่วัดทุกวันอาทิตย์ และนั่งสมาธิที่บ้านทุกวัน ตอนเช้าหนึ่งชั่วโมง และก่อนนอนหนึ่งชั่วโมง โดยที่ยังคงเห็นองค์พระใสอยู่ตลอด ทุกครั้งที่นั่งสมาธิ พอลงนั่งแป๊บเดียวก็เห็นอย่างง่ายๆ

 

    เมื่อลูกพบความสุขจากการปฏิบัติธรรมแล้ว ลูกตั้งใจชักชวน และแนะนำผู้อื่น ให้นั่งสมาธิ ให้ทำบุญ พูดได้ตลอด ใครคุยเรื่องอื่นอยู่ พอมีจังหวะลูกก็แนะนำเรื่องสมาธิ เดี๋ยวนี้ลูกเปลี่ยนไปมาก เมื่อก่อนใจร้อนมุทะลุมาก ความดันอารมณ์สูง เดี๋ยวนี้ใจเย็น จนความดันอารมณ์ดีสูง รับฟังคนอื่นมากขึ้น และตั้งใจทุ่มเททำบุญตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอนทุกอย่าง

 

    สามีของลูกก็เปลี่ยนไป เขาดีกับลูกมากขึ้น ฟังลูกมากขึ้น ลูกทั้ง 2คน ก็เข้าใจเรื่องบุญมากขึ้น นอกจากนี้ ความดันบุญสูงยังส่งผล ให้ลูกมีชีวิตที่คิดไม่ถึง คือ ได้เลื่อนตำแหน่งจากระดับ7 เป็นระดับ8 ซึ่งลูกหวังได้เลื่อนขั้นมานานแล้ว เพราะเงินเดือนตันอยู่ระดับ7 มาหลายปี หลังจากได้ปฏิบัติธรรมมีก็พี่คนหนึ่งลาออก สละตำแหน่งเป็นอัศจรรย์ ลูกรีบทำงานวิจัยส่งไปก็ผ่านหมด ได้อนุมัติทันที การเลื่อนตำแหน่งส่งผล ให้ได้รับเงินเดือนมากขึ้นเป็นหมื่น ช่างเป็นบุญที่เหนือระดับ คุ้มเหนือความคาดหมายจริงๆค่ะ

 

    ท้ายที่สุดนี้ ลูกต้องขอขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ลูกมีวันนี้เพราะได้พบพระเดชพระคุณหลวงพ่อ มีพระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นต้นบุญต้นแบบ และลูกขอตามติดเพื่อรับใช้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายไปทุกภพทุกชาติเจ้าค่ะ

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงสุด

 

ลูก วีรยาจิตต์  แสงโพธิ์สุข

http://goo.gl/Ph3VT