หนูสหัสชัย ชวนคุณแม่ทำบุญตั้งแต่อยู่ในท้อง
ฉันชื่อ ไอวี่ แชน เป็นชาวฮ่องกง ได้มาวัดพระธรรมกายครั้งแรก เมื่ออาทิตย์ต้นเดือนปี พ.ศ.2542 จากการแนะนำของ กัลยาณมิตรแตงโม ตอนนั้นฉันไม่เข้าใจภาษาไทย แตงโมจึงบอกฉันเกี่ยวกับศูนย์กลางกาย และให้ฉันทำใจสบายๆ ฉันจึงไม่คิดอะไรเลย เพียงแค่หลับตาเบาๆ ฉันสัมผัสถึงสายลมพัดมาอ่อนๆ ได้ยินเสียงนกร้อง
สักพักหนึ่ง ฉันก็รู้สึกถึงความสว่าง แล้วเหมือนตัวเองกำลังผ่านหลุมหรืออุโมงค์ ที่มีความสว่างมากๆ และตรงปลายอุโมงค์ มีจุดเล็กๆ คล้ายดวงดาว ตรงวินาทีนั้น น้ำตาก็ไหลออกมา เพราะฉันไม่เคยมีความสุขแบบนี้มาก่อนในชีวิต ไม่อาจหาซื้อได้ด้วยเงินทอง วันนั้นฉันรู้สึกปลื้มปีติมาก แม้กลับฮ่องกงแล้วฉันก็ยังคงปฏิบัติธรรมเสมอๆ