พอติดดาวเสร็จ แล้วเห็นคุณครูไม่ใหญ่ขึ้นมาที่จอได้ ผมจะมีความสุขใจชุ่มชื่นหล่อเลี้ยงทั้งวัน ผมติดจานดาวธรรมในอเมริกาได้กว่า 200 ดวงแล้ว
แต่ก่อนนั้น ผมเคยไปนั่งสมาธิที่อื่น นั่งไปก็ปวดขามาก เวลาปวดขา เขาจะไม่ให้เราขยับ แต่จะให้ภาวนา ปวดหนอๆ ยิ่งภาวนา ผมกลับรู้สึกว่า ผมปวดจริงๆ และปวดมากๆ เข้าไปทุกทีจนผมเครียดมาก
แต่พอรู้จักคุณครูไม่ใหญ่ สอนทำใจสบายๆ ทำแล้วผมรู้สึกกระปรี้กระเปร่า กระชุ่มกระชวยเหมือนกลับสู่วัยหนุ่มรอบ 2 ซึ่งจากประสบการณ์การทำเสาอากาศเครื่องบินได้สอนผมว่า ถ้าเราปรับเสาสัญญาณได้อย่างสมบูรณ์ ก็จะติดต่อกับศูนย์สัญญาณภาคพื้นได้ ผมก็มาคิดว่า ใจเราก็เหมือนเสาสัญญาณ ถ้าเราปรับใจเอาไว้ที่ศูนย์กลางกายได้อย่างถูกส่วน ก็จะสามารถรับสัญญาณความสุข จากศูนย์สัญญาณภายในได้
ผมก็ไม่คิดอะไรมาก นิ่งๆเฉยๆ อย่างเดียว เฉยๆ ไป 30 นาที จนใจเริ่มพอเหมาะ แล้วผมก็เห็นดวงแก้วผุดขึ้นมาเรื่อยๆ ที่กลางท้อง เป็นดวงสีขาวอมฟ้าสวยๆ ใสๆ ผุดขึ้นมา จนนับไม่ทัน มีความสุขมาก เป็นสุขที่บอกไม่ถูก รู้สึกนั่งสบายๆ จนลืมไปว่า เรากำลังนั่งสมาธิอยู่ มันรู้สึกเพลินๆ เบาๆ เหมือนเวลานั่งบนเครื่องบิน ไม่อยากลุกเลย อยากนั่งต่อไปเรื่อยๆ ทุกวันนี้ผมนั่งสมาธิวันละ 2 ชั่วโมงครับ