สนแก้ววนารามอำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่ กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงลูกชื่อ พระกันตพัฒน์ อิทฺธิกนฺโต อายุ 39ปี พระธรรมทายาทโครงการบูชาธรรมพระราชภาวนาวิสุทธิ์ ก่อนบวชดำรงตำแหน่งกรรมการผู้จัดการบริษัทเพียวไลฟ์ จำกัด ซึ่งเป็นบริษัทที่ทำธุรกิจเครือข่ายขายอาหารเสริม น้องใหม่ไฟแรงในปี พ.ศ.2547 ลูกได้มาวัดพระธรรมกาย ได้ฟังธรรมะจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อว่า “เบื้องหลังความสุข ความสำเร็จในชีวิต ก็คือบุญ” ลูกและ คุณทิพย์_โยมภรรยา จึงเริ่มนั่งสมาธิ(Meditation)และอธิษฐานจิตขอบารมีคุณยายอาจารย์เพื่อตั้งบริษัทเพียวไลฟ์ ซึ่งแปลว่า ชีวิตที่บริสุทธิ์ ลูกเชื่อว่าธุรกิจนั้นต้องดำเนินการด้วยความบริสุทธิ์ ผู้บริหารและสมาชิกต้องตั้งมั่นในคุณธรรมหลังจากที่ลูกเริ่มทำบุญกับวัดพระธรรมกาย นั่งสมาธิกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ บริษัทของเราก็เติบโตมาตลอด ภายในระยะเวลาสองปีเศษๆ ลูกสามารถนำพาบริษัทให้เติบโตแบบก้าวกระโดด จากสมาชิกเริ่มต้นหลักพัน ตอนนี้เป็นห้าหมื่นกว่าคนแล้วครับเมื่อลูกได้ไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ ลูกได้อยู่กับตัวเองมากขึ้น ทำให้เข้าใจชีวิตชัดเจนยิ่งขึ้น และรู้ซึ้งถึงคุณค่าของทุกวินาทีในชีวิตที่เหลืออยู่ โดยเฉพาะเวลาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ลูกอยากจะช่วยพระเดชพระคุณหลวงพ่อเต็มที่ เต็มกำลัง ลูกมีความรู้สึกว่าอยากจะบวชเพื่อบูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงพ่อมาก เพราะในความรู้สึกของลูก พระเดชพระคุณหลวงพ่อเหน็ดเหนื่อยเพื่อพวกเราคำพูดที่ว่า “ลำพังตัวพระเองก็สุขพอ ใยต้องรอผองเราเข้าถึงธรรม” ทำให้ลูกตัดสินใจบวชเพื่อจะศึกษาเพื่อบูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และทดแทนพระคุณโยมพ่อ-โยมแม่ เมื่อลูกบอกสมาชิกที่บริษัทว่าจะไปบวช ก็มีสมาชิกในบริษัทอีก 13คนขอบวชด้วยทันทีก่อนวันบรรพชาอุปสมบท ลูกประทับใจพระอาจารย์และพระพี่เลี้ยง ที่ทำงานหนักเพื่ออบรมสั่งสอนธรรมทายาททุกคน เพื่อให้เป็นพระแท้ ลูกได้มาเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ เช่น วิธีการฉันอย่างถูกต้อง การจัดเก็บสิ่งของให้เรียบร้อย มารยาทการลุกนั่งกราบไหว้ และประทับใจในงานพิธีกรรมต่างๆที่จัดได้อย่างศักดิ์สิทธิ์ สวยงาม โดยเฉพาะพิธีตัดปอยผม ลูกปลื้มมากครับช่วงนั่งสมาธิในโบสถ์ ลูกนึกถึงปอยผมของลูกที่ร่วงหล่น และน้อมนำมาไว้ที่ศูนย์กลางกาย ที่ศูนย์กลางกายของลูกก็เกิดแสงสว่าง ลูกเกิดปีติ น้ำตาลูกผู้ชายก็หลั่งไหลออกมา เมื่อเดินออกมาจากโบสถ์เห็นญาติโยมนั่งเป็นระเบียบ มองธรรมทายาททุกคนด้วยความปลาบปลื้ม ลูกก็ยิ่งปีติ คิดว่า “โอ...นี่เรากำลังจะกลายเป็นพระแล้ว เราจะต้องนั่งสมาธิเยอะๆ ต้องเป็นพระแท้ จะได้ไม่เสียศรัทธาญาติโยม” ลูกตั้งใจจะบวชเป็นพระทั้งภายนอกและภายในให้ได้ครับเมื่อบวชแล้ว ลูกได้มาปฏิบัติธรรมที่สนแก้ววนาราม อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่ ก็ยิ่งประทับใจในความร่มรื่น สงบ เป็นธรรมชาติของสถานที่ ซึ่งเหมาะแก่การปฏิบัติธรรม เช้าของวันที่ 9 เมษายน ซึ่งเป็นวันพระใหญ่ พระจันทร์เต็มดวง เมื่อเข้าแถวเช็คชื่อ ลูกตรึกองค์พระไว้ตลอดเมื่อนั่งสมาธิ ลูกนึกถึงคำของพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่ว่า “ทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง นิ่งอย่างเดียว” เมื่อลูกเริ่มฟุ้ง ก็มีสติคิดได้ว่า “เรื่องฟุ้งให้ทิ้งไป” และนึกถึงบุญที่ได้สั่งสมมาทั้งหมด สักพักเมื่อใจร่วมสงบ ภาพรูปหล่อทองคำพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯในวิหาร ก็เริ่มปรากฏชัดขึ้นมาตรงหน้าลูก ลูกได้น้อมนำภาพของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯเข้าสู่กลางท้องในขณะนั้น เมื่อลูกได้นำใจไปแตะเบาๆที่ศูนย์กลางกายพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ใจของลูกและศูนย์กลางกายก็รวมเป็นหนึ่งเดียวกัน ภาพของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯหายไป เหลือแต่ใจของลูกที่วางนิ่งๆอยู่ที่ศูนย์กลางกาย ลูกดูต่อไปเฉยๆ ไม่ได้นึกอะไรทั้งสิ้น วางใจให้นิ่งๆ เบาๆ สบายๆ สักพักก็มีแสงสว่างพุ่งออกจากศูนย์กลางกาย สว่างทั่วตัวเต็มไปหมด ลูกมีความสุขมาก สักพักลูกก็เห็นภาพดวงแก้วใสๆ ปรากฏชัดขึ้นเป็นดวงกลมโตขนาดเล็กกว่าดวงจันทร์ในคืนวันเพ็ญเล็กน้อย สักพักองค์พระใสๆก็ปรากฏขึ้น สว่างมาก ลูกมองดูอยู่ด้วยความนิ่ง และเกิดความสุขอย่างบอกไม่ถูกในวันที่ 10 เมษายน ลูกนั่งธรรมะที่โคนไม้ในช่วงบ่าย ลมที่พัดเบาๆ เย็นสบาย ทำให้ลูกนึกถึงรูปหล่อทองคำพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ และน้อมลงสู่ศูนย์กลางกายได้ง่าย เมื่อลูกวางใจเบาๆที่กลางองค์พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ตอนนั้นลูกคิดแต่เพียงว่า การนั่งธรรมะนั้นเหมือนกับแม่ไก่กกไข่เท่านั้น ทำไปเบาๆ ไม่ได้คิดอะไร ลูกได้เซตใจให้เป็นซีโร่ ไม่คิดเรื่องอะไรทั้งสิ้น สักพักใจของลูกก็ไปรวมที่ศูนย์กลางกายเป็นดวงเดียว ลูกประหลาดใจว่าการรวมใจเป็นหนึ่งมันง่ายอย่างนี้เองหรือเมื่อรวมใจได้เป็นหนึ่งพลังก็เกิด สักพักก็เกิดลำแสงพุ่งสว่างออกมา น้ำตาลูกไหลทะลัก ขนลุกชูชัน เหมือนได้สัมผัสองค์พระที่อยู่ภายใน หลังจากนั้นสักพัก ลูกก็ถอนออกจากสมาธิ นั่งในท่าสบายๆ พิงโคนไม้อยู่ เมื่อเสียงเพลงเรียกแถว “ปันความสุข” ดังขึ้น ศูนย์กลางกายของลูกก็สว่างขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ เห็นเป็นองค์พระผุดขึ้นเป็นสายเมื่อลูกวางใจที่ศูนย์กลางกายก็เห็นองค์พระใสสว่างมาก ผุดขึ้นจากศูนย์กลางกายเยอะมาก นับไม่ทันเลยครับ น้ำตาของลูกก็ไหลพรูอีกครั้ง ลูกรู้สึกว่า โอ...ไม่น่าเชื่อเลย เคยได้ยินคนอื่นเขาเข้าถึง แต่ตอนนี้เกิดขึ้นกับลูกจริงๆ ความสุขจริงๆ มันเป็นเช่นนี้เอง เป็นความสุขภายในที่เราไม่สามารถหาที่อื่นได้อีกแล้ว ชีวิตพระมันสุขอย่างนี้เอง สุขกว่าชีวิตคฤหัสถ์เยอะแยะเลยตั้งแต่ตอนนั้น แม้ลูกจะหลับ จะตื่น นั่ง นอน ยืน เดิน ก็จะมีองค์พระสว่าง ผุดเป็นสายๆ อยู่ที่กลางท้องตลอด และเห็นองค์พระใหญ่จากทุกทิศทุกทาง คือ มองได้จากทุกทิศเลยครับ ลูกรู้สึกโปร่งโล่ง ไม่รู้จะอธิบายอย่างไร นอกจากจะใช้คำว่า Alert_เบิกบานเท่านั้น ความกังวล ความฟุ้งซ่าน หายไปหมด มีแต่ใจที่เบิกบาน เหมือนพบเนื้อคู่ที่แท้จริง คือ องค์พระภายใน มีแต่ความสุข ความอบอุ่นอยู่ภายใน จิตใจมีพลัง ฮึกเหิม อยากจะปฏิบัติให้ยิ่งๆขึ้นไป และอยากจะถวายบุญถวายองค์พระให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ให้หายจากอาการเจ็บป่วย เจ็บขาโดยไวนะครับลูกตั้งใจว่าหลังจบโครงการ ลูกจะนำสิ่งดีๆจากการบวชไปใช้ในชีวิต ลูกโชคดีมากที่ได้มาพบพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และจะขอร่วมสานฝันของพระเดชพระคุณหลวงพ่อทุกเรื่อง และจะประคับประคองสมาชิกทั้งบริษัทกว่าห้าหมื่นคน ให้รักบุญ รักการสร้างบารมี ติดตามตามติดพระเดชพระคุณหลวงพ่อไปจนถึงที่สุดแห่งธรรมเลยครับในโอกาสบุญใหญ่ของการปิดเจดีย์ ในวันคุ้มครองโลก 22 เมษายน พ.ศ.2552 ลูกและทีมงานบริษัทเพียวไลฟ์ จำกัด ขอร่วมบุญสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว รุ่นปิดเจดีย์จำนวน 200องค์ครับกราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงพระกันตพัฒน์ อิทฺธิกนฺโต
http://goo.gl/TDGxa