บวชวันต่อวัน สุขทั้งวันและสุขทุกวัน

ผลการปฏิบัติธรรม

พระธรรมทายาท รุ่น 7,000 ตำบล

 

กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ที่เคารพอย่างสูงยิ่งครับ

 

 

    กระผม พระบูชิต สุมณวํโส อายุ 27ปี พระธรรมทายาทรุ่นกองพล 7,000ตำบล กระผมเกิดและโตที่ประเทศพม่าครับ กระผมมีพี่น้อง 4คน ชีวิตในวัยเด็กของกระผม เป็นช่วงชีวิตที่กระผมไม่อยากจะจดจำเลยครับ เพราะครอบครัวของกระผมลำบากยากจนมาก ชนิดยากจนเข้มข้นแต่ไม่ถึงกับยากจนข้นแค้นนะครับ เพราะกระผมไม่ได้คิดแค้นเคืองใคร คิดแต่ว่าทำไม...เราถึงยากจนขนาดนี้ ยากจนถึงขนาดที่ไม่มีแม้เสื้อผ้าจะใส่ กระผมกับน้อง เวลาจะใส่เสื้อผ้าจะต้องสลับกันใส่คนละวัน เพราะคุณพ่อคุณแม่ไม่มีเงินจะไปซื้อเสื้อผ้ามาให้ลูกใส่ แต่กระผมก็ไม่เคยท้อแท้ต่อโชคชะตาในชีวิต กลับสู้มาตลอด

 

    จนกระทั่งอายุได้ 17ปี คุณพ่อก็ลาโลกไป กระผมต้องเป็นหลักให้กับครอบครัวดูแลแม่และน้อง จากนั้นกระผมก็เข้ามาทำงานในประเทศไทย และได้ทราบข่าวการบวช 7,000ตำบล จากผู้นำบุญชาวไทยที่เพียรพยายามชวนกระผมมาบวช แม้ว่ากระผมจะอ่านภาษาไทยไม่ได้ แต่ผู้นำบุญก็ยังช่วยอัดเสียง คำขอนิสัย คำขอบวช มาให้กระผมท่องจนกระทั่งกระผมท่องได้ และบวชได้สำเร็จ ทำให้ความฝันของกระผมเป็นจริง

 

    กระผมคิดมานานแล้วครับว่า อยากจะบวชตั้งแต่ตอนอยู่ที่ประเทศพม่า แต่เพราะความจนบีบบังคับทำให้ไม่มีโอกาสได้บวช ชาวพม่าทุกคนจะให้ความเคารพศรัทธาและเทิดทูนพระพุทธเจ้ามาก เวลาเข้าวัดก็ต้องถอดรองเท้า วันโกนวันพระในช่วงเข้าพรรษา ชาวพม่าจะหยุดงานกันทุกคน เข้าวัดไปทำบุญกัน ขนาดวัวควายยังต้องหยุดทำงานเลย ทุกคนต้องเข้าวัด พอถึงวันพระหรือวันหยุด กระผมจะไปช่วยงานที่วัดทุกครั้ง พอกลับจากวัดก็ต้องไปกราบพ่อแม่ ปู่ย่าตายาย ผู้ใหญ่ในบ้าน กระผมชอบความสงบ โดยจะสวดมนต์ไหว้พระก่อนนอนและอาราธนาศีลห้าทุกวันครับ

 

    เมื่อกระผมได้บวชที่วัดพระธรรมกาย กระผมประทับใจมาก สถานที่ที่สร้างขึ้นอย่างยิ่งใหญ่อลังการ เพื่อรองรับคนเรือนแสนเรือนล้าน ช่างสะอาด น่าศรัทธา น่าศึกษาธรรมะ สมกับความยิ่งใหญ่ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่ออยู่ที่นี่กระผมรู้สึกราวกับว่าได้อยู่ในสมัยพุทธกาล อยู่ในวัดพระเชตวันที่มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นประธาน กระผมได้อยู่ท่ามกลางพระสงฆ์เรือนหมื่น มันช่างน่ามหัศจรรย์จริงๆครับ

 

    เมื่อกระผมได้เห็นคุณครูไม่ใหญ่ครั้งแรก กระผมก็รู้สึกว่า...ใช่เลย พระองค์นี้แหละที่กระผมแสวงหามานาน นี่แหละ คือ ครูของเรา ที่กระผมอยากจะทุ่มเทชีวิต จะฝากชีวิตไว้กับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ กระผมศรัทธาพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆครับ คำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ทำให้มีคนดีเกิดขึ้นทุกวัน มีแต่บุญเพิ่มขึ้น คนรักบุญกลัวบาปมากยิ่งขึ้น

 

    ช่วงที่กระผมยังเป็นนาคธรรมทายาท กระผมนั่งสมาธิ(Meditation)เห็นแต่ความสว่าง ช่วงนั้นแม้กระผมจะป่วยแต่กระผมก็ไม่ท้อ กระผมทำตามคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ กระผมอยากบวชให้ได้สองชั้น ก็ตั้งใจนั่งสมาธิทั้งๆที่ป่วย ตอนบวชเป็นสามเณรแล้วได้ขึ้นไปนั่งสมาธิบนรัตนบัลลังก์ กระผมนั่งสมาธิแล้วเห็นดวงแก้วเล็กๆเท่าลูกแก้วที่สว่างมากๆ แล้วดวงแก้วก็ขยายใหญ่ขึ้นใหญ่ขึ้น จากนั้น ก็เห็นองค์พระอยู่ในดวงแก้วนั้น องค์พระ...ท่านหมุนรอบตัว มีแสงสว่างงดงามมากๆครับ

 

    ทุกวันนี้ กระผมก็ยังนั่งสมาธิอยู่ มีเวลาเท่าไหร่ก็นั่งสมาธิ ตอนนี้ทันทีที่หลับตาก็จะเห็นแสงสว่างเลย พอหายใจลึกๆนึกถึงองค์พระก็จะเห็นท่านทันทีครับ

 

    พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ ไม่น่าเชื่อเลยนะครับว่า ในท้องของคนเราที่มีอวัยวะมีตับไตไส้พุง แต่จะมีองค์พระใสๆ โดยท่านจะนั่งนิ่งๆ ทุกวันนี้กระผมจะพยายามรักษาองค์พระไว้เป็นอย่างดี กระผมกลัวท่านจะหายไป เพราะตอนมีองค์พระอยู่ในท้องกับตอนที่กระผมไม่เห็นท่าน ความสุขช่างแตกต่างกันมากๆครับ

 

    ตอนนี้ กระผมมีความสุขทุกวินาที สุขทั้งวันและก็สุขทุกวัน เวลากระผมทำภารกิจหรือจะเดินไปไหน กระผมก็จะนึกประคองท่านไว้ครับ จะคอยมองดูท่านในกลางและภาวนาหายใจเข้าออกว่า สัมมา...อะระหัง ไปเรื่อยๆ และจะอธิษฐานจิตด้วย ตอนนี้กระผมเข้าใจแล้วครับว่าที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอนว่า มนุษย์ทุกคนเกิดมามีพระอยู่ในตัวนั้นเป็นอย่างนี้นี่เองครับ

 

    พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ กระผมตั้งใจว่ากระผมจะเอาบุญจากการบวชในครั้งนี้ อุทิศให้กับโยมพ่อที่ละโลกไปแล้ว และเอาบุญส่งให้โยมแม่ที่ประเทศพม่า ตอนนี้น้องๆของกระผมก็โตๆกันแล้ว โยมแม่ก็มีชีวิตที่สุขสบายมากขึ้น กระผมจึงตั้งใจที่จะบวชไปเรื่อยๆแบบวันต่อวันครับ และขอสมัครเป็นพระลูกชายของพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยคนนะครับ กระผมจะเชื่อฟังและทำตามคำสอนที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ พระอาจารย์ และพระพี่เลี้ยง สอนทุกอย่างครับ และขอน้อมนำบุญที่เกิดจากการปฏิบัติธรรม ขอให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อแข็งแรง ขาหายเจ็บไวๆ ให้หนุ่มตลอดกาล และแข็งแรงตลอดไปนะครับ

 

กระผมมีคำถามที่ใคร่ขอความเมตตา พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ชี้แนะดังนี้ครับ

 

 

1.เมื่อกระผมได้บวชเป็นพระแล้ว ได้เห็นพระในตัว จะมีวิธีการรักษาประคับประคององค์พระ หรือประสบการณ์ภายในที่เห็น ให้อยู่กับตัวตลอดไปได้อย่างไรครับ เพราะกิจวัตรและกิจกรรมมีมากมายครับ

2.กระผมอยากเอาบุญที่บวชนี้ให้กับโยมพ่อที่ละโลกไปแล้ว และโยมแม่ที่ยังมีชีวิตอยู่ จะมีวิธีอุทิศบุญให้ท่านได้อย่างไรครับ

3.กระผมมีความตั้งใจจะบวชตลอดชีวิต กระผมจะทำความตั้งใจนี้ให้สำเร็จในชาตินี้ได้หรือไม่ครับ 

 

กราบคารวะด้วยความเคารพอย่างสูง

 

พระบูชิต สุมณวํโส

 

 

คำตอบของพระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ (คุณครูไม่ใหญ่)

 

1.ไม่ยาก เพราะกิจวัตรกิจกรรมที่มีมากมายนั้น เป็นทางมาแห่งบุญกุศลและบารมีของเรา วิธีรักษาก็ต้องนึกถึงท่านให้ได้ตลอดเวลา ดังที่ได้ทำมาอย่างนั้นแหละ ทุกลมหายใจเข้าออก เมื่อเราเห็นท่านชัดในแจ่ม ทั้งหลับตาลืมตา นั่งนอนยืนเดิน ทุกภารกิจ กิจวัตร กิจกรรม เมื่อติดตลอดเวลาอย่างนี้แล้วจะไม่มีวันหาย ให้ทำอย่างนี้

• ต้องไม่ประมาทที่จะมองดูท่านแม้แต่เพียงวันเดียว อย่าว่างเว้นจากการมองท่านในกลางกาย อย่าห่างเหินจากท่าน ดูท่านไปเรื่อยๆ เดี๋ยวท่านจะอยู่กับเรา ถ้าเรานึกถึงท่าน ท่านก็จะนึกถึงเรา

2.หยุดใจเข้าไปที่กลางองค์พระให้ใสๆ ให้ใสเกินความใสใดๆในโลก จนกระทั่งเรากับท่านเป็นหนึ่งเดียวกัน ใช้ศูนย์กลางกายร่วมกัน ใช้กายเดียวกัน เราเป็นท่าน ท่านเป็นเรา และช่วงนั้นมีความสุขมากๆ มีความบริสุทธิ์มากๆ มีความสว่างมากๆ เห็นท่านชัดมากๆ ใสมากๆ ช่วงนั้นแหละนึกถึงโยมพ่อโยมแม่เอาไว้ในกลางองค์พระ และนึกเอาบุญให้ท่าน ให้เห็นท่านใสเท่ากับเห็นองค์พระใสๆ ทำอย่างนี้ทุกวัน บุญนี้จะไปถึงท่านทั้งสอง

 

3.ทำได้ถ้าได้ทำ ให้บวชไปวันต่อวันอย่างนี้ และอย่าสึก อยู่กับพระในตัวมีความสุขไปเรื่อยๆ ทำดังนี้ก็จะได้บวชตลอดชีวิต

http://goo.gl/1eoVj