Mobile Versionข่มใจไม่ให้ลุยกลับคำถาม: อยากฝึกให้เป็นคนมีน้ำอดน้ำทนค่ะ เวลาเจอคำพูดมากระทบทีไรก็อยากจะลุกไปลุยกับคนที่ว่าเราทันที แต่ก็รู้ว่าไม่ดีค่ะ
พระอาจารย์ : พูดง่ายๆ ว่าออกจะเป็นคนเจ้าโทสะ ซึ่งโทสะเป็นกิเลสที่พระพุทธเจ้าพระองค์ตรัสว่าเกิดขึ้นง่าย อะไรมากระทบก็เหมือนไฟลุกขึ้นมาเลยและให้โทษมาก พอโกรธปึงปังบางคนคว้าปืนมายิงคนอื่นจะเกิดปัญหาเยอะ เกิดง่ายมีโทษมากแต่ว่าหายเร็ว พอผ่านไปเรื่องคลี่คลายอารมณ์โกรธก็คลี่คลายเร็วกว่าอารมณ์รักหรือว่าอารมณ์หลง พอรู้อย่างนี้แล้วเรารู้ธรรมชาติของความโกรธของโทสะแล้ว สำคัญที่ตอนเกิดทำยังไงคุมให้อยู่เท่านั้นเอง
อย่าให้ลุแก่อำนาจโทสะให้เกิดโทษภัยใหญ่หลวงแล้วมันจะผ่านช่วงนั้นไป พอผ่านช่วงนั้นไปคลี่คลายได้แล้วมันก็จางลง มันจะพุ่งขึ้นมาเหมือนภูเขาไฟระเบิดเดี๋ยวมันก็สงบ ขอให้คุมจังหวะที่มันพุ่งขึ้นมาให้อยู่
ถ้าถามว่าจะคุมยังไงคือ ตรองให้ไกลๆว่าถ้าทำไปแล้วจะเกิดอะไรขึ้นมา ไม่ใช่พอโกรธเขาแล้วเอาพวกไปยิงกันเพราะคิดว่าเขาหยามศักดิ์ศรีและสุดท้ายก็ต้องหนีตำรวจถ้าโดนจับได้ก็ต้องติดคุก 20ปีมันจะคุ้มไหมกับความสะใจ มันมองหน้าเราแต่เราคว้ามีดแทงหรือเอาปืนยิงเลยแบบนี้มันไม่คุ้มกันเลย
มองให้ไกลๆ ถ้ารักตัวเองต้องไม่ลุแก่อำนาจโทสะ ใครมาว่าเราหรือมีอะไรมากระทบเราแล้วเราอยากจะลุกขึ้นไปลุยกับเค้าจริงๆคือเราอยากจะลุยตัวเอง เราอยากจะทำร้ายตัวเองให้หนักให้ลำบากๆให้รู้ความจริงตรงนี้ก่อน แล้วในเชิงปฏิบัติคือให้ตั้งใจรักษาศีลให้ดีอย่างน้อยศีล5จะได้เป็นตัวคุมกาย วาจาเราเองไว้ให้รัดกุม แล้วถ้าวันพระรักษาศีล8ได้จะดีมากๆ แล้วก็ให้นั่งสมาธิ(Meditation)อย่างสม่ำเสมอ ใจเราจะสงบจะนิ่งมีสติไม่ลุแก่อำนาจโทสะที่ทำให้ต้องเสียใจภายหลัง เจริญพร
http://goo.gl/rAzwTa
พิมพ์บทความนี้
