Mobile Versionคำถาม : ถ้าเราเอาสุนัขที่แก่แล้วไปฉีดยาให้เขานอนหลับไม่ตื่นไปเลยจะเป็นบาปกับเราไหมคะ คุณสามีที่เป็นฝรั่งให้เราเอาเขาไปฉีดยานอนหลับ แต่ไม่อยากทำอย่างนั้นค่ะ
พระอาจารย์ : ดีแล้วคุณโยม อย่าไปทำนะ ถามว่าบาปไหมตอบว่าบาป ก็คือการฆ่าอย่างหนึ่งแม้จะดูไม่ค่อยทรมานแต่ก็คือฆ่า เอาง่ายๆ ตัวเราเองมีใครบอกไม่ค่อยสบายใช่ไหมเดี๋ยวจะฉีดยาให้ ให้หลับไม่ตื่นไปเลยนะเอาไหม หรือคนไหนบอกกลุ้มมากชีวิตมีความทุกข์ รู้สึกมีปัญหาเยอะ ฉะนั้นมีใครมาฉีดยาให้เราหลับไม่ตื่นไปเลยดีหรือเปล่า ตอบ “ไม่ดี” เรารักชีวิตของเราอย่างไรสัตว์อื่นเขาก็รักชีวิตของเขาอย่างนั้นเหมือนกัน เพราะฉะนั้นอย่าไปทำ ให้เช็คดูง่ายๆ ว่าถือเป็นการผิดศีลปาณาติบาตหรือเปล่า ถ้าครบองค์ห้าศีลขาดทันที คือหนึ่ง สัตว์นั้นมีชีวิตอยู่ สองคือเรารู้ว่ามันมีชีวิตด้วย สามคือมีจิตคิดจะฆ่า สี่คือลงมือ ห้าคือสัตว์นั้นตายสมใจนึก กรณีนี้มีชีวิตไหม “มี” เรารู้ไหมว่ามันมีชีวิต ก็ทำไมจะไม่รู้ก็สุนัขของเรา มีจิตคิดจะฆ่าไหม ตั้งใจฉีดยานี่แหละคือการตั้งใจให้เขาหลับไม่ตื่นไปเลยนั่นคือมีจิตคิดจะฆ่า แล้วก็ลงมือฆ่า แล้วมันตายสมใจนึก ศีลเราขาดทันที วิบากกรรมบังเกิดขึ้น จะบอกว่าฆ่าด้วยเป็นการุณยฆาตอย่างไรก็แล้วแต่ก็คือบาปทั้งนั้น การุณยฆาตอาจจะบาปน้อยหน่อยแต่ก็คือบาป คำว่าน้อยหน่อยคือจากบาปเป็นล้านอาจจะเหลือสักเก้าแสนอย่างไรก็บาปเยอะ ฉะนั้นไม่คุ้มกัน “อย่าทำ” เจริญพร
พิมพ์บทความนี้
