Mobile Versionกล้าสู้อุปสรรคหนทางหมื่นลี้ เริ่มต้นที่ก้าวแรกภาษิตจีนกล่าวว่า “หนทางหมื่นลี้ เริ่มต้นที่ก้าวแรก” ก้าวแรกจึงเป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่ เพราะทำให้มีก้าวที่สอง ก้าวที่สามตามมา จนถึงก้าวสุดท้ายบนเส้นชัย แต่กว่าจะเกิดก้าวแรกได้ต้องมีความ “กล้า” กล้าที่จะขว้างใจไปวางไว้ที่ตำแหน่งหมื่นลี้ แล้วตัดสินใจก้าวเดินไปสู่จุดที่ใจหวังตั้งไว้ ความกล้าจึงเป็นคุณลักษณะคู่คนอัศจรรย์ของโลกมาแต่บรรพกาลและสุดยอดคนอัศจรรย์ของจักรวาล คือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงเป็นแบบอย่างของผู้กล้าในผู้กล้าทั้งหลาย แม้แต่ในสมัยที่ยังเป็นพระโพธิสัตว์มิได้ตรัสรู้ ก็ยังกล้าที่จะเผชิญต่ออุปสรรคทั้งหลายไม่ปล่อยให้ความกลัวครอบงำใจได้นานๆ เมื่อความกลัวเกิดขึ้นที่ไหน ก็กล้าสู้อยู่ตรงนั้นจนกว่าจะชนะ ดังที่พระองค์ตรัสเล่าไว้ดังนี้พระพุทธองค์ทรงเป็นแบบอย่างของผู้กล้าในผู้กล้าทั้งหลายสมัยหนึ่งพระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระเชตวันอารามของอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี ครั้งนั้นพราหมณ์ชื่อชาณุสโสณิเข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาค ถึงที่ประทับ กราบทูลถามปัญหาว่า“ข้าแต่ท่านพระโคดม เสนาสนะอันเงียบสงัดคือป่าโปร่งและป่าทึบ อยู่ลำบาก ทำวิเวกได้ยาก ในการอยู่โดดเดี่ยวก็อภิรมย์ได้ยาก ป่าทั้งหลายเห็นจะชักนำจิตของภิกษุ ผู้ยังไม่ได้สมาธิหวาดหวั่น”พระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงตรัสเหตุแห่งความสะดุ้งกลัว และไม่สะดุ้งกลัวของการอยู่ในเสนาสนะป่า ๑๖ ประการ มีกายกรรม วจีกรรม มโนกรรมบริสุทธิ์ เป็นต้น จากนั้นได้ตรัสเล่าเหตุการณ์เมื่อยังเป็นพระโพธิสัตว์ไม่ได้ตรัสรู้ ทรงฝึกตนให้เอาชนะความกลัวที่เกิดขึ้น ขณะอยู่ในป่าโดยทรงทดลองไปอยู่ที่อารามเจดีย์ วนเจดีย์ รุกขเจดีย์ อันน่าสะพรึงกลัว น่าขนพองสยองเกล้าในคืนเดือนมืด ๑๔ ค่ำ ๑๕ ค่ำ และ ๘ ค่ำ แห่งปักษ์ เมื่ออยู่ในเสนาสนะนั้น เสียงสัตว์ป่ามา นกยูงทำไม้ตกลงมา หรือลมพัดเศษใบไม้ให้ตกลงมา ความกลัวก็เกิดขึ้นกับพระองค์ จึงทรงดำริว่า“เพราะเหตุไร เราจึงคิดกังวล แต่เรื่องความกลัวอยู่อย่างเดียว ทางที่ดีเราควรจะกำจัดความกลัวและความขลาดที่เกิดขึ้นแก่เราในอิริยาบถที่เราเป็นอยู่นั้นๆเสียเมื่อเรากำลัง(เดิน) จงกรมอยู่ ความกลัวและความขลาดเกิดขึ้นแก่เรา เราจะไม่ยืน ไม่นั่ง ไม่นอน จะจงกรมอยู่จนกว่าจะกำจัดความกลัวและความขลาดนั้นได้
การเดินจงกรมคือการเดินอย่างมีสติทุกย่างก้าวเมื่อเรายืนอยู่ ความกลัวและความขลาดเกิดขึ้นแก่เรา เราจะไม่จงกรม ไม่นั่ง ไม่นอน จะยืนอยู่จนกว่าจะกำจัดความกลัวและความขลาดนั้นได้เมื่อเรานั่งอยู่ ความกลัวและความขลาดเกิดขึ้นแก่เรา เราจะไม่จงกรม ไม่นั่ง ไม่นอน จะยืนอยู่จนกว่าจะกำจัดความกลัวและความขลาดนั้นได้เมื่อเรานอนอยู่ ความกลัวและความขลาดเกิดขึ้นแก่เรา เราจะไม่จงกรม ไม่นั่ง ไม่นอน จะยืนอยู่จนกว่าจะกำจัดความกลัวและความขลาดนั้นได้”กลัว กับ กล้า เป็นคนละสุดขั้ว เมื่อมีความกล้าก็ปราศจากความกลัว หากกล้าๆกลัวๆ ก็คือพะวักพะวน ไม่สามารถตัดสินใจทำอะไรได้ ความสำเร็จก็ห่างไกล ฉะนั้นเราท่านทั้งหลาย มาสะสมนิสัยแห่งความกล้ากันเถิด กล้าที่จะก้าวข้ามความกลัว กล้าที่จะเปลี่ยแปลง กล้าที่จะทำความดี โดยไม่ครั่นคร้ามต่ออุปสรรคใดๆ เมื่อนั้นความสำเร็จก็จะมาถึงในไม่ช้าอย่างแน่นอนแรงบันดาลใจจากพระไตรปิฎก
โดยพระมหาเถระ รุ่นปี พ.ศ. 2534 หน้า 13 - 15
http://goo.gl/dauNj
พิมพ์บทความนี้
