มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑ ( ศุภนิมิต )

เรื่องมโหสถบัณฑิตแห่งมิถิลานครนี้ เป็นเรื่องที่ค่อนข้างยาว แต่มีเนื้อหาสาระที่น่ารู้น่าศึกษามาก เป็นเรื่องเกี่ยวกับการใช้ปัญญา และปฏิภาณอันเฉียบแหลมของพระบรมโพธิสัตว์ แม้บางครั้งจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่คับขัน ขนาดเอาชีวิตเกือบไม่รอด แต่ท่านก็ยังมีจิตใจมั่นคง ใช้สติปัญญาเปลี่ยนวิกฤติมาเป็นโอกาส จนสามารถเอาชนะอุปสรรคต่างๆ ได้

ไม่ได้อยากออกเลย

เรื่องราวชีวิตครอบครัวของพระธรรมทายาท ภาคเข้าพรรษา รุ่นที่19...โยมพ่อของท่าน การงานเจริญก้าวหน้ารวดเร็ว ได้รับตำแหน่งสูงๆ แต่เงินเดือนกลับไม่มากเมื่อเทียบกับผู้ที่อยู่ในตำแหน่งเดียวกัน...ตัวของท่านเอง เมื่อครั้งยังเป็นฆราวาส ไม่ว่าทำงานที่ใดมักจะอยู่ได้ไม่นาน กิจการนั้นๆมักจะอยู่ไม่ยืด ทำให้ท่านต้องเปลี่ยนงานบ่อยๆ แต่ท่านมักจะได้ตำแหน่งและเงินเดือนดีขึ้น...ทุกเรื่องราว...ที่นี่...มีคำตอบ

เด็กไทยยุคไฮเทค

ชายคนหนึ่ง...ในวัยเด็ก เคยมีความเลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธศาสนาอย่างมาก แต่เมื่อโตขึ้น ด้วยเหตุหลายอย่าง ทำให้เขากลายเป็นคนไม่มีศาสนา มีอบายมุขเป็นความบันเทิง...แต่เมื่อเขาได้มาเจอกับหมู่คณะ เขาได้ทุ่มเทสร้างบารมีอย่างเต็มที่ ขนาดนำเงินก้อนสุดท้ายทำบุญจนเหลือเงินติดบัญชีธนาคารเพียงแค่ 3บาท...คำถาม การทุ่มเททำบุญอย่างสุดชีวิต จะมีอานิสงส์อย่างไร และระหว่างทำบุญด้วยเงินแล้วอธิษฐานกับเอาแรงช่วยงานพระพุทธศาสนาแล้วอธิษฐาน ผลที่ได้รับจะต่างกันอย่างไร

由你决定

如果我的儿子还活着的话，我将会是能浇湿烦心的雨水，是风雪中的碳火，是寂寞中能解闷的音乐，是能引路的北斗星。虽然如今我已失去了挚爱的儿子，但还得过着夫妻经常争吵的生活。我的生活曾经是非常平淡的，但现在却改变了。

ศิลา…อาถรรพ์

พระภิกษุรูปหนึ่ง ท่านรักในการอยู่ธุดงค์ ปลีกวิเวก...เมื่อครั้งที่ท่านได้เดินทางไปที่วัดเก่าแก่แห่งหนึ่ง ท่านได้ไปพบหินสีดำ มีลักษณะคล้ายเสมา จึงเอ่ยปากขอลอยๆ แล้วนำติดตัวกลับมาวัดที่ท่านพำนักอยู่...หลังจากนั้นก็เกิดเหตุการณ์ผิดธรรมชาติหลายอย่าง และเมื่อเวลาท่านนั่งสมาธิ ท่านยังเห็นนิมิตประหลาดอีกด้วย...7 วันต่อมา ในขณะที่สาธุชนราว 30 ชีวิต กำลังร่วมกันปฏิบัติธรรม ได้เกิดพายุฝนฟ้าคะนองอย่างน่ากลัว ผู้คนพากันแตกตื่น หอฉันซึ่งยังสร้างไม่เสร็จได้พังลงมา ในเหตุการณ์ครั้งนี้ โยมแม่ของท่านคือผู้เคราะห์ร้าย ถูกเสาของหอฉันล้มลงมาทับกลางหลัง และได้เสียชีวิตในเวลาต่อมา...ศิลานี้มีอาถรรพ์อย่างไร หรือไม่...การที่ท่านนำศิลานี้กลับมาเป็นเหตุให้โยมแม่ของท่านต้องเสียชีวิต หรือไม่...ที่นี่...มีคำตอบ...

ยิ้มระดับโลก

คุณแม่ของผม เกิดมาในฐานะที่ร่ำรวย เกิดที่กรุงเทพฯแถวโบ้เบ้ คนแถวนั้นมักจะเล่าเรื่องคุณแม่ตอนสาวๆให้ผมฟังว่า คุณแม่เหมือนนางฟ้า มีความสง่างามภูมิฐานมาก รอยยิ้มของคุณแม่นั้นงดงามมากๆ แต่หลังจากแต่งงานกลับไม่ได้ใช้สมบัติเหล่านั้น เพราะไม่มีความปีติยินดีในบุญ เรื่องมีอยู่ว่า

มงคลที่ ๓ บูชาบุคคลที่ควรบูชา - การบูชาที่แท้จริง

พระธรรมารามเถระ แปลว่า ผู้ยินดีในการปฏิบัติธรรม เมื่อ ท่านรู้ว่า อีกไม่นานพระพุทธองค์จะปรินิพพาน ก็มีความคิดว่า ตัวเราเองยังไม่บรรลุคุณวิเศษอะไรเลย อีกไม่นานพระพุทธองค์ก็จะปรินิพพานแล้ว อย่ามัวเสียเวลาเลย เราจะบูชาธรรมพระพุทธองค์ด้วยการปฏิบัติธรรมให้บรรลุอรหัตให้ได้ โลกทั้งโลกของท่านมีแต่การทำหยุดในหยุดอย่างเดียว ลมหายใจของท่านเป็นไปเพื่อการหยุดนิ่งเท่านั้น

อดีตกุมภัณฑ์ฝ่ามือยมโลก

ชายคนหนึ่ง เป็นคนขยัน มีความซื่อสัตย์ ไม่เอาเปรียบใคร เป็นคนอารมณ์ดี แต่เมื่อกลับถึงบ้าน มักจะดุด่าภรรยา และเฆี่ยนตีลูกๆด้วยความรุนแรงอยู่เสมอๆ แม้แต่ตัวเขาเองก็มักจะพูดเสมอว่า “ไม่รู้ทำไม เห็นหน้าลูกเมียแล้ว อยากจะด่าและทำร้ายทุกครั้ง”...แต่แล้ว วันหนึ่ง เขาก็บอกกับใครๆว่า มีคนมาพาเขาไปเที่ยวนรก-สวรรค์ นับแต่นั้นมา พฤติกรรมของเขาก็เปลี่ยนไป ขอขมาภรรยา และปรนนิบัติภรรยาอย่างดี ทำบุญตักบาตรเสมอๆ...อะไร เป็นสาเหตุให้เขาชอบดุด่าภรรยา และชอบเฆี่ยนตีลูกๆ เขาได้ไปเที่ยวนรก-สวรรค์ มาจริงหรือไม่...ที่นี่...มีทุกคำตอบ...

รักต่างภพของนางนาค

เรื่องราวสุดเหลือเชื่อ...ความรักต่างภพระหว่างนาคและมนุษย์...ชายคนหนึ่ง มีวิชาทางด้านไสยเวท เขาได้บอกกับลูกสาวว่า นอกจากภรรยาในเมืองมนุษย์แล้ว เขายังมีภรรยาเป็นนาค ในลำน้ำโขงอีก 2 ตน...นาคทั้งสองยังได้มาช่วยเหลือเขาในการหาปลาในลำน้ำโขงด้วย...บ่อยครั้งที่ลูกสาวของเขา จะเห็นงูขนาดมหึมา ขนาบข้างไปกับเรือของเขาด้วย...ลูกสาวของเขายังเคยเห็นพญานาคจำนวนหนึ่งแหวกว่ายอยู่ในแม่น้ำโขง...เรื่องของพญานาคในลำน้ำโขงเป็นเรื่องจริง หรือเป็นเพียงแต่คำร่ำลือเท่านั้น...ที่นี่...มีคำตอบ

Want to cremate her

I am so excited and happy that I finally sat down and wrote up my own case study. If there were no law of karma from other case studies, I would not have a chance to write up my case today. This is because I may be in prison from killing others. Therefore, I would like to send my story to the most graceful person who devotes himself to broadcast brightness to me and others. He is Luang Phaw who I pay most respect.