Mobile Versionจากตอนที่แล้ว เหล่าเทวดาที่ประชุมกันในเทวสภา ต่างสงสัยกันว่า ทำไมมาตลีเทพบุตรจึงช้านัก ท้าวสักกะจึงต้องใช้ทิพยเนตรตรวจดูถึงรู้ว่า มาตลีเทพสารถี กำลังนำพระเจ้าเนมิราชเสด็จเที่ยวชมอยู่ในนรก ท้าวสักกะจึงทรงบัญชาเทพบุตรองค์หนึ่งให้รีบไปทูลเชิญท้าวเธอเสด็จมา
สิ้นเสียงทูลอาราธนาของเทพบุตรองค์นั้น มาตลีเทพสารถีก็ขับเวชยันตรถบ่ายหน้ามุ่งตรงต่อเทวโลกทันที พระเจ้าเนมิราชทอดพระเนตรเห็นวิมานแก้วมณีของเทพธิดาวรุณี ประดับประดาอย่างโอฬาร พรั่งพร้อมทั้งอุทยาน และสระโบกขรณี จึงตรัสถามถึงกุศลกรรมของนางเทพธิดา
มาตลีเทพสารถีจึงกราบทูลว่า ในครั้งที่เธอเป็นมนุษย์ ได้เกิดเป็นลูกของนางทาส ทำงานรับใช้อยู่ในบ้านของพราหมณ์ ได้ช่วยจัดแจงถวายภัตตาหารแด่พระภิกษุสงฆ์จำนวน ๘ รูป กับได้ถวายวัตถุทานของตนที่มีอยู่เล็กน้อย จึงทำให้นางได้มาบันเทิงอยู่ ณ วิมานที่รุ่งเรืองแห่งนี้
ถัดจากนั้น พระเจ้าเนมิราชได้ทอดพระเนตรวิมานทอง ๗ หลัง ของเทพบุตรผู้มีฤทธิ์มาก มีหมู่เทพอัปสรฟ้อนรำขับกล่อมอยู่โดยรอบ ทรงได้ทราบจากมาตลีว่า เขาได้เป็นมหาทานบดีในสมัยของพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ชักชวนมหาชนให้ร่วมกันสร้างวิหาร ๗ หลังถวายคณะสงฆ์
ต่อจากนั้น ก็มาถึงวิมานแก้วสูง ๒๕ โยชน์ เสาของวิมานหลายร้อยต้นล้วนเป็นแก้ว ๗ ประการ ยอดเสาทุกต้นประดับด้วยกระดิ่งที่ห้อยระย้า มีธงทองธงเงินโบกพลิ้วปลิวไสว มีเหล่าเทพอัปสรผู้ฉลาดฟ้อนรำมากมาย พระเจ้าเนมิราชก็จึงได้ตรัสถามถึงกุศลกรรมของเหล่านางเทพอัปสรว่าเป็นเช่นไร
มาตลีเทพสารถีได้ทูลเล่ากุศลกรรมของนางเทพอัปสรเหล่านั้นว่า “ข้าแต่พระจอมประชา เมื่อครั้งที่นางเทพอัปสรเหล่านี้บังเกิดเป็นมนุษย์ พวกนางได้เกิดในสมัยของพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้เป็นอุบาสิกาอยู่ในกรุงพาราณสี เป็นผู้มีศีล ยินดีในการบำรุงภิกษุสงฆ์ด้วยปัจจัย ๔พวกนางมีจิตเลื่อมใสในพระรัตนตรัยเป็นปกติ ตั้งมั่นอยู่ในสัจจะ ไม่ประมาทในการรักษาอุโบสถศีล เป็นผู้สำรวมงดเว้นจากบาป ยินดีในการบริจาคทาน ละจากมนุษยโลกแล้ว จึงมาบันเทิงอยู่ ณ วิมานอันน่ารื่นรมย์นี้”จากนั้น มาตลีก็ได้ขับเทวรถมาถึงวิมานแก้วมณีต่อมา ซึ่งเป็นวิมานที่ประดิษฐานอยู่บนภูมิภาคอันราบเรียบน่ารื่นรมย์ ซึ่งผลบุญได้จัดสรรอุทยานพันธุ์ไม้ดอก และสระโบกขรณีเอาไว้เป็นส่วนๆ อย่างลงตัว เปล่งรัศมีสว่างไสวเหมือนภูเขาแก้วมณี ที่อยู่ในวงล้อมแห่งเขาแก้วไพฑูรย์
ปรากฏเหล่าเทพบุตรที่มีรูปร่างงดงาม สมส่วน มีรัศมีกายสว่างไสวกว่าเทพบุตรเหล่าอื่นที่ทรงเห็นมา ณ ทิพยสถานแห่งนี้ ก็ละลานไปด้วยการฟ้อนรำขับร้องประโคมดนตรีอันเป็นทิพย์ ที่มีความไพเราะเสนาะโสต เป็นที่น่าสนุกสนานครื้นเครง
พระเจ้าเนมิราชได้ทอดพระเนตรเห็นดังนั้น ก็ทรงเกิดปีติปราโมทย์ยิ่งนัก เพราะเสียงทิพย์เหล่านี้พระองค์ไม่เคยสดับที่ไหนมาก่อนเลย จึงได้ตรัสถามมาตลีเทพสารถีว่า “ท่านมาตลี ก็เทพบุตรเหล่านี้ละ ครั้งเป็นมนุษย์พวกเขาได้ทำบุญอันใดไว้ จึงได้มาเสวยทิพยสมบัติร่วมกันเช่นนี้”
มาตลีเทพสารถีจึงกราบทูลว่า “ข้าแต่พระจอมประชา ในอดีตชาติ เทพบุตรเหล่านี้ก็เป็นมนุษย์ เป็นอุบาสกผู้มีศีล ได้สร้างอาราม บ่อน้ำ สระน้ำและสะพาน ได้ปฏิบัติบำรุงพระอรหันต์โดยเคารพ คือได้ถวายจีวร อาหารบิณฑบาต คิลานปัจจัย และเสนาสนะ เป็นผู้ซื่อสัตย์ มีใจเลื่อมใสในพระรัตนตรัย ทั้งได้รักษาอุโบสถศีลทุกวันพระประจำปักษ์ เป็นผู้สำรวมในศีล งดเว้นจากบาป และยินดีในการบริจาคทาน ละจากร่างมนุษย์แล้ว จึงได้มาเป็นสหายแห่งเทวดา ดังที่ปรากฏอยู่ในสายพระเนตรในขณะนี้”
เวชยันตรถนำเสด็จพระเจ้าเนมิราชมาถึงวิมานหลังต่อมา เป็นวิมานแก้วผลึก ที่ประดับด้วยยอดมากมาย ดารดาษด้วยป่าไม้ทิพย์ที่ปกคลุมด้วยบุปผชาตินานาชนิด แวดล้อมด้วยสระน้ำที่มีน้ำใสสะอาด เจื้อยแจ้วไปด้วยเสียงทิพย์ของหมู่วิหคนานาพันธ์ มีหมู่นางเทพอัปสรแวดล้อม
ได้ทรงทราบจากมาตลีเทพสารถีว่า เทพบุตรผู้เป็นเจ้าของวิมานนั้น ในครั้งเป็นมนุษย์ได้เกิดเป็นคฤหบดีในมิถิลานคร เป็นทานบดีใหญ่ ได้สร้างอาราม บ่อน้ำ สระน้ำ และทำสะพาน ได้ปรนนิบัติพระอรหันต์ โดยได้ถวายจีวร อาหารบิณฑบาต คิลานเภสัช และเสนาสนะ มีใจซื่อตรง เลื่อมใสในพระรัตนตรัย เป็นผู้รักษาอุโบสถศีลทุกวันพระประจำปักษ์ ถึงพร้อมด้วยศีล งดเว้นจากบาปอกุศล และยินดีในการบริจาคทาน ละร่างมนุษย์นั้นแล้ว ก็ได้มาบันเทิง ณ วิมานแห่งนี้พระเจ้าเนมิราชทรงมีความอิ่มเอมเบิกบานพระหฤทัยอย่างยิ่ง ชื่นชมวิมานต่างๆ มิรู้เบื่อ ทุกวิมานล้วนนำมาซึ่งความหรรษาพระหฤทัยเป็นอย่างยิ่ง เมื่อเทวรถมาถึงวิมานทองอีกหลังหนึ่ง ที่ดาษดื่นไปด้วยดอกไม้ทิพย์มากยิ่งกว่าวิมานก่อนๆ สมบูรณ์ด้วยสุธาโภชน์อันเป็นทิพย์ ตระการตาไปด้วยหมู่นางเทพอัปสรที่ฟ้อนรำขับกล่อม ผลไม้ทิพย์เล่า ก็ออกผลให้เจ้าของวิมานหวานชื่น ทั้งดกดื่นอยู่เต็มต้นตลอดกาลไม่เปลี่ยนแปลง
พระเจ้าเนมิราชก็ได้ตรัสถามถึงเหตุเกิดแห่งสมบัติในวิมานนี้อีกว่า “โอ ท่านมาตลี ก็วิมานหลังนี้ละทำไมจึงเป็นทองอร่ามตา เทพบุตรเจ้าของวิมานทำบุญพิเศษอะไรมาเล่า จึงได้มาเสวยทิพยสมบัติที่ประณีตถึงเพียงนี้”
มาตลีก็ได้กราบทูลแด่พระองค์ว่า “ข้าแต่พระจอมประชา กุศลกรรมของเจ้าของวิมานหลังนี้ก็คล้ายกับวิมานหลังก่อน คือ เทพบุตรผู้เป็นเจ้าของนั้น ในอดีตได้เป็นคฤหบดีประจำอยู่ ณ กรุงมิถิลา ได้สร้างบ่อน้ำ อาราม สระน้ำ และสะพาน ปฏิบัติบำรุงพระอรหันต์โดยเคารพ อีกทั้งได้ถวายจีวร อาหารบิณฑบาต คิลานปัจจัย และเสนาสนะด้วยทั้งใจที่เปี่ยมไปด้วยความเลื่อมใส รวมถึงได้รักษาอุโบสถศีลในวันพระประจำปักษ์ของทุกๆ ปักษ์อีกด้วย แต่เขาทำอย่างประณีต ทำด้วยใจที่ประณีตกว่า จึงได้มาเป็นเจ้าของวิมานอันเลอค่าหลังนี้ พระเจ้าข้า”
พระเจ้าเนมิราชทรงมีพระหฤทัยที่แสนจะเบิกบาน ประทับบนทิพยานที่โลดแล่นดั่งใจปรารถนา ได้เสด็จมาถึงวิมานทองที่มีรัศมีฉาบทาเหมือนดวงอาทิตย์อ่อนๆ ที่กำลังจะโผล่พ้นขอบฟ้าในยามเช้าตรู่ งดงามตระการด้วยสมบัติอันเป็นทิพย์ที่มากมายสุดจะประมาณค่าได้
มาตลีเทพบุตรได้กราบทูลประกอบการนำชมว่า “ข้าแต่พระจอมประชา เทพบุตรเจ้าของวิมานนี้ ในอดีตได้เป็นคฤหบดีในกรุงสาวัตถี ท่านได้ถวายข้าวปลาอาหารแด่ภิกษุสงฆ์ผู้เป็นเนื้อนาบุญของโลกอยู่เป็นประจำ ได้บริจาคเงินเพื่อสร้างที่พักสงฆ์ ถวายจีวร คิลานปัจจัยและเสนาสนะแด่ภิกษุสงฆ์ผู้เป็นอาคันตุกะที่ได้เดินทางมาพักแรม ณ อารามที่ตัวเองได้สร้างไว้ ส่วนในวันพระของทุกปักษ์ก็ได้รักษาอุโบสถศีลกระทั่งสิ้นอายุขัย ละจากโลกมนุษย์แล้ว จึงมาบันเทิงอยู่ในวิมานหลังนี้พระเจ้าข้า”พระเจ้าเนมิราชได้สดับคำถวายรายงาน ก็ทรงเบิกบานพระหฤทัยอัศจรรย์ในผลบุญที่ได้ทรงเห็น แต่เหตุการณ์เบื้องหน้าจะเป็นอย่างไรนั้น โปรดติดตามตอนต่อไป
พระธรรมเทศนาโดย : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย)
http://goo.gl/xd9wG
พิมพ์บทความนี้
