กลอนวันแม่โดย "เจ้าคุณพิพิธ"พระเทพปฏิภาณวาที (เจ้าคุณพิธ)วัดสุทัศนเทพวรารามราชวรมหาวิหาร เขตพระนคร กรุงเทพฯ
บทกลอน "มาลัยไหว้แม่"
อะนันตะคุณะสัมปันนา ชะเนตติ ชะนะกา อฺโภมัยหัง มาตาปิตูนัง วะ ปาเท วันทามิ สาทะรัง
มะลิจากดวงใจ ร้อยมาลัยพวงมาลีกตัญญูกตเวที เป็นเส้นด้ายสายผูกพันดอกตูมอันงามสม ดุจดังนมของแม่นั้นสีชาวผ่องพราวพรรณ คือสีสันแห่งน้ำนมนมแม่กระแสสาย เลือดในกายแม่ผสมเป็นอาหารอันอุดม ที่พระพรหมแม่ประทานยามที่ลูกหิวโหย ร้องโอดโอยแม่สงสารมิก่นบ่นรำคาญ ให้ดูดนมจนสมใจบางครั้งน้ำนมแห้ง ลูกดูดแรงก็เลือดไหลดื่มเลือดของแม่ไป แม่ทนได้เพื่อลูกยาลูกทวนและหวนคิด โอ...ชีวิติลูกนี้หนาดื่มเลือดของแม่มา ทุกหยาดหยดเกินจดจารมาลัยน้อยร้อยเป็นพวง น้ำตาร่วมสงสาร
รีบไปไหว้กราบกราน เท้าของท่านผู้มารดากราบแนบสองแทบเท้า เอาผมเผ้าเกล้าเกศารับรองสองบาทา เอาน้ำตาล้างธุลีตั้งจิตอธิษฐาน นับแต่กาล ณ วันนี้กตัญญูกตเวที ลูกประกาศเป็นสัจจาเลี้ยงแม่ยามแก่เฒ่า มิให้เศร้าแม่เจ้าขาช่วยทำกิจนานา ให้สำเร็จเสร็จสมบูรณ์ทำตนเป็นคนดี เพิ่มศักดิ์ศรีมิเสื่อมสูญเสริมส่งวงศ์ตระกูล ให้จำรูญจำรัสลอยทรัพย์สินทั้งสิ้นหนา พิจารณาคราใช้สอยส่งเสริมและเพิ่มพลอย ให้สินทรัพย์นับทวียามป่วยช่วยรักษา มิระอาเบือนหน้าหนีหมดใดใครว่าดี ลูกเร่งรี่ไปเชิญมาหมอบเฝ้าทุกเช้าค่ำ ป้อนข้าวน้ำนะแม่จ๋าเจ็บปวดนวดแขนขา อาบน้ำท่าไร้ราคีแม่จ๋ารับมาลัย จากดวงใจลูกคนนี้กตัญญูกตเวที พร้อมกราบที่บาทาเอย
![](https://www.dmc.tv/qrcode/cache/qr-code-200-22648.png)