บทความธรรมะ Dhamma Articles >
อาจารย์เสนกะยังไม่หยุดอยู่เพียงเท่านั้น กลับพูดต่อไปด้วยสีหน้าเคร่งเครียดยิ่งขึ้นไปอีกว่า “เวลา นี้พวกเราน่ะ หากจะเปรียบกับวัตถุที่มีแสง ก็เป็นเพียงแสงของดวงดาว จริงอยู่เมื่อดวงอาทิตย์ลาลับไป ความมืดที่ปกคลุมม่านฟ้าก็พอทำให้แสงดาวแพรวพราวได้บ้าง แต่ในเวลาที่ดวงจันทร์ทอแสงนวลขึ้น ถึงเวลานั้น ใครเล่าจะเห็นความสุกสกาวของแสงดาว... อ่านเรื่องต่อ
เมื่อวันที่ 5 เมษายน ซึ่งเป็นวันพระใหญ่ ก็มีการลงสวดพระปาติโมกข์ ในระหว่างที่กระผมฟังพระปาติโมกข์อยู่นั้น ก็ได้หลับตาเบาๆ ทำใจหยุดนิ่งเฉยๆ อยู่ที่ศูนย์กลางกายอย่างสบายๆ สิ่งอัศจรรย์ก็เกิดขึ้นครับ ซึ่งในตลอดชีวิตของกระผมไม่เคยประสบมาก่อน คือ อยู่ๆก็มีองค์พระแก้วใสเกตุดอกบัวตูมมาปรากฏอยู่กลางท้อง อ่านเรื่องต่อ
บางคนมาช่วยเตรียมงาน แล้วก็นอนค้างคืนบนรถ รอตักบาตรตอนเช้าเลย คนมากันเยอะมาก มากจนล้นไปทุกตรอกซอกซอย พอนับดูจึงได้รู้ว่ามากันเป็นจำนวนมากถึง 20,000คน และเมื่อได้เห็นภาพพุทธบุตรเดินแปรแถวกันอย่างสงบเสงี่ยม สง่างาม ก็ชวนให้น้ำตาแห่งความปีติไหลลงอาบแก้มของผู้มาร่วมงาน อ่านเรื่องต่อ
ทันทีที่พระสาคตะเดินมาบิณฑบาต แต่ละครัวเรือนต่างพากันกล่าวเชื้อเชิญให้ดื่มน้ำสุราชั้นเลิศ พระสาคตะไม่อยากขัดศรัทธา จึงดื่มสุราจากทุกๆ ครัวเรือนที่เขาถวาย เมื่อดื่มมากเข้า ก็เริ่มเมาประคองสติไม่อยู่ เมื่อจะเดินออกนอกเมืองเพื่อกลับวัด ก็เดินโซเซไปมา แล้วล้มกลิ้งเกลือกลงบนพื้นถนน บาตรและอาหารที่บิณฑบาตได้มา กระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง ขณะนั้นพระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จออกจากเมือง อ่านเรื่องต่อ
ขณะนั้นเป็นเวลาบ่าย นางอมราผู้ซึ่งบัดนี้ได้รับพระราชทานตำแหน่งสะใภ้หลวง และให้เฉลิมนามว่า “อมราเทวี” นางประดับกายด้วยผ้าแพรพรรณอันประณีตและเครื่องประดับเลอค่าที่ได้รับพระ ราชทานจากเจ้าเหนือหัว นางค่อยๆก้าวขึ้นสู่วอทองที่ตบแต่งอย่างอลังการ ด้วยท่วงทีงามสง่าดุจนางพญาหงส์ทอง อ่านเรื่องต่อ
เมื่อได้มาอยู่ที่สวนลิ้นจี่ สถานที่สงบ เย็นสบาย ซึ่งเหมาะมากๆกับการบำเพ็ญสมณธรรม และยังมีกิจกรรมพิเศษ ที่มีชื่อ กิจกรรมว่า “รุ่น 64ปี ยกชั้นเข้าถึงธรรม บูชาธรรมพระพ่อ” ซึ่งเป็นกิจกรรมส่งเสริมให้ตรึกธรรมะทั้งในรอบและนอกรอบครับ เพื่อยกชั้นเข้าถึงธรรมให้เป็นของขวัญวันคล้ายวันเกิด บูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงพ่อก่อนถึงวันคุ้มครองโลกครับ อ่านเรื่องต่อ
หลายคนถึงกับหลั่งน้ำตาเพราะความปลื้มปีติ และประทับใจที่ได้เป็นหนึ่งในบุคคลประวัติศาสตร์ อีกทั้งได้มีโอกาสเห็นภาพคณะสงฆ์จำนวนมากขนาดนี้ จนมีเสียงบอกต่อๆกันมาว่า “1,400ปีตั้งแต่มีเมืองฮอดมา เพิ่งจะมีครั้งนี้แหละ เป็นครั้งประวัติศาสตร์เลย ปลื้มใจจริงๆที่ได้เห็นพระจำนวนมากขนาดนี้” อ่านเรื่องต่อ
เรื่องมีอยู่ว่า ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ มีเทวดาองค์หนึ่งได้เห็นจุตินิมิต เหงื่อไหลออกจากรักแร้ ทิพยภูษาอาภรณ์จากที่เคยเปล่งปลั่งสว่างไสว ก็เศร้าหมองลงทันตา มีความรุ่มร้อนขึ้นมาในกาย ท่านรู้ชัดว่า ถึงคราวตนเองจะต้องจุติแล้ว จึงเกิดความเสียดายในทิพยสมบัติที่เคยครอบครอง แต่ก็ไม่รู้ว่า จะทำอย่างไรดี จึงจะได้ครอบครองสมบัติเหล่านี้อีก อ่านเรื่องต่อ
นางอมราได้ยินพระนางเจ้าอุทุมเทวีตรัสทักทายสามีของ ตนเช่นนั้น ก็รู้สึกแปลกใจยิ่งนัก จึงเหลียวมามองมโหสถผู้เป็นสามีด้วยสีหน้างงงวย แต่มโหสถกลับยิ้มให้นางอย่างปกติ เป็นเหตุให้นางยิ่งฉงนใจ พร้อมกันนั้นก็มีคำถามเกิดขึ้นในใจมากมาย อ่านเรื่องต่อ
เมื่อลูกชายขี้เมาได้หม้อสารพัดนึก แทนที่จะทำตามโอวาทที่ท้าวสักกะให้ไว้ กลับยิ้มย่องคิดว่า ตัวเรานี้ช่างโชคดีเหลือเกิน มีเทวดาคอยช่วยเหลือ จึงเที่ยวดื่มสุรากับเพื่อนๆ ไม่ยอมทำมาหากิน วันหนึ่ง ลูกชายเมามาก และด้วยความคึกคะนอง ได้โยนหม้อขึ้นไปในอากาศ แต่โชคร้ายที่เกิดรับพลาด หม้อได้ตกลงมาแตก อ่านเรื่องต่อ
ภายหลังฉุดนางมาได้ ชายเหล่านั้นก็พานางไปพบมโหสถผู้เป็นนาย นางอมราแม้มายืนอยู่เฉพาะหน้าของมโหสถ แต่ก็ยังจำโสมทัตสามีของนางไม่ได้เลย แม้แต่จะเฉลียวใจสักนิดหนึ่งก็ไม่มี เพราะเหตุที่ก่อนนั้นมโหสถได้ปลอมตัวเป็นช่างชุนธรรมดาๆ ซึ่งต่างจากมโหสถในบัดนี้ราวกับคนละคน อ่านเรื่องต่อ
สำหรับการมาบวช เพื่อบูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงพ่อในครั้งนี้ กระผมตั้งใจมากว่า จะต้องบวชให้เป็นพระทั้งภายนอกและภายใน เป็นพระแท้ให้ได้ ดังนั้น ตั้งแต่เข้าโครงการมา กระผมก็ตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเองตามที่พระอาจารย์ และพระพี่เลี้ยงแนะนำทุกอย่างเลยครับ ซึ่งมีผลทำให้ผลการปฏิบัติธรรมของกระผมก้าวหน้าขึ้นตามลำดับครับ อ่านเรื่องต่อ
นอกจากนี้ งานครั้งนี้ยังได้รับเกียรติจากท่านพ่อเมืองเพชรบูรณ์ นายต่อพงษ์ อ่ำพันธุ์ ผู้ว่าราชการจังหวัดเพชรบูรณ์ เดินทางมาเป็นประธานฝ่ายฆราวาส แล้วก็เป็นประธานจัดงานเองด้วย ซึ่งท่านก็ได้ให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องการรับส่งคณะสงฆ์ซึ่งมีจำนวนมากถึง 1,500รูป ท่านกล่าวด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มว่า “ผมภูมิใจกับการจัดงานครั้งนี้จริงๆ” อ่านเรื่องต่อ
ดิฉันคิดว่า สมาธิคือของสากล ไม่ใช่สำหรับศาสนาพุทธเท่านั้น แต่ทุกคนสามารถทำสมาธิได้ โดยไม่ต้องคำนึงถึงอายุ ศาสนา วัฒนธรรม และเชื้อชาติค่ะ เราทุกคนสามารถรวมกันเป็นหนึ่งเดียวกันได้ด้วยสมาธิ เราทุกคนรวมกันเป็นหนึ่ง และหนึ่งเดียวคือเราทุกคน อ่านเรื่องต่อ
ภายใน ๗ วันนั้น ทั้งเมืองจะหยุดการทำงานทุกอย่าง มีแต่การละเล่นมหรสพ และการดื่มสุราเท่านั้น โดยภรรยาจะจัดแจงหาสุรามาให้สามีดื่ม และคอยต้อนรับเลี้ยงแขกที่มาเยือน เมื่อครบ ๗ วัน ทุกคนจะเลิกดื่มกันทันที และต่างเริ่มงานกันตามปกติ แต่พวกภรรยาเห็นว่า สุราที่เตรียมไว้ยังมีเหลืออยู่ จึงอยากจะดื่มบ้าง อ่านเรื่องต่อ
ชายหนุ่มจึงรีบฉวยโอกาสขึ้นไปนั่งบนเรือนทันที แล้วก็เริ่มพูดเกี้ยวพาราสีนาง ด้วยท่าทางกรุ้มกริ่ม หวังจะให้นางเอออวยด้วย “นางผู้เจริญ ความรักของบุรุษย่อมเกิดได้ในสตรี มิได้เลือกวัยและฐานะ แม้สตรีก็เช่นกัน วัยและฐานะของบุรุษจะห้ามความรักของสตรีมิได้เลย ฉะนั้นขอนางจงได้ปรานีต่อฉันผู้มอบทุกอย่างแก่นางด้วยเถิด” อ่านเรื่องต่อ
ดังนั้นปลายปีพ.ศ.2550 พระปลัดสุธรรม สุธมฺโม กัลยาณมิตรกุลนิษฐ์ นารอด (คุณนก) และครอบครัวของผม จึงได้กราบขออนุญาต คุณครูไม่ใหญ่ (พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์) จัดโครงการปฏิบัติธรรม The Middle Way ให้แก่ชาวพื้นเมืองที่ประเทศออสเตรเลีย ซึ่งตรงกับนโยบายของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่อยากให้มนุษย์ทั่วโลกรู้จักการนั่งสมาธิ อ่านเรื่องต่อ
หลายคนมองว่า การปลุกคนกรุงเทพฯให้ตื่นมาตักบาตรน่าจะเป็นเรื่องยาก จะทำได้หรือ แต่วันนี้ก็เป็นบทพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นแล้วว่า คนกรุงเทพฯมีใจรักในพระพุทธศาสนา และอยากจะมีส่วนร่วมในการทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาเพียงใด เพราะผู้คนที่มาร่วมงานในวันนี้มีจำนวนมากกว่าหมื่นคน ทำเอาลานกว้างหน้าเซ็นทรัลเวิลด์เล็กไปถนัดตา อ่านเรื่องต่อ
