บทความธรรมะ Dhamma Articles >
น้องสาวคนนี้เค้าเป็นคนแปลกมาก เราอยู่บ้านเดียวกัน แต่เธอจะคุยกับแม่และตัวลูกนับคำได้ ไม่เกินสิบคำต่อวัน ไม่ เคยซื้อข้าวให้แม่ ไม่เคยเรียกแม่ทานข้าว เธอจะซื้อเฉพาะของเธอคนเดียว วันเกิดแม่ไม่เคยมีแม้ของขวัญ และแม้แต่คำว่าขอบคุณ ที่จะมีให้แม่สักคำก็ไม่มี อ่านเรื่องต่อ
ในคืนวันที่ 4 ของการปฏิบัติธรรม ฉันก็สามารถนำใจไปวางไว้ที่ศูนย์กลางกายได้ แล้วความสุขก็แผ่ขยายออกมา ฉันเห็นแสงสว่างที่สว่างมากๆและดาวดวงเล็กๆ เป็นจุดสว่างอยู่ในแสงนั้น ในฐานที่ 7 ของใจ (the seventh state of the mind) ขนาดของดวงดาวนั้นเท่ากับหินก้อนเล็กๆ หรือลูกแก้วลูกเล็กๆเท่าหัวนิ้วก้อย อ่านเรื่องต่อ
หญิงชาวไต้หวัน...เธอต้องกำพร้าพ่อ ตั้งแต่ยังเด็ก แม่ของเธอต้องทำงานหนัก เพื่อหาเงินมาเลี้ยงลูกๆ ทั้งๆที่ไม่มีความรู้ ต่อมาแม่ของเธอมีสามีใหม่ เพื่อหวังว่าจะเป็นที่พึ่ง ช่วยกันหาเลี้ยงครอบครัว แต่ทุกอย่างกลับเลวร้ายลง...หลังจากพ้นมาจากพ่อเลี้ยง ได้อยู่กันพร้อมหน้าแม่-ลูก เธอกับแม่ก็ต้องมาทำงานหาเงินใช้หนี้ให้กับภรรยาของน้องชายอีก...เมื่อเธอมีคนรัก หวังว่า เขาคือคนที่ใช่ แต่แล้วก็ต้องผิดหวัง อ่านเรื่องต่อ
วันหนึ่ง มีอาการแปลกประหลาดเกิดขึ้นกับลูก ตื่นขึ้นมาก็มีอาการครั่นเนื้อครั่นตัวอยากจะนั่งสมาธิ ทั้งๆ ที่ไม่เคยนั่งอย่างจริงจังมาก่อนเลย หลังจากที่นั่งไปก็มีพระรูปหนึ่งผุดขึ้นมาให้เห็นและติดอยู่ในใจตลอด โดยเฉพาะในช่วงที่ใจสงบเพลินๆ ทั้งเวลา นั่ง นอน ยืน นอน ท่านก็ผุดขึ้นมาให้เห็น ลูกแปลกใจมากๆ ว่าท่านเป็นใคร เพราะไม่เคยรู้จักกันมาก่อน เห็นพระองค์นี้อยู่เป็นเดือนๆ อ่านเรื่องต่อ
ทรงคาดการณ์ว่า นี้จะต้องเป็นเส้นพระเกศาของพระราชสวามี พระองค์ทรงปลงพระเกศาแล้วก็ทรงเปลี่ยนชุดเป็นบรรพชิต สละเครื่องราชาภรณ์วางไว้แล้วก็เสด็จลงจากพระราชวังไป ก็ทรงทราบได้ว่า “บรรพชิตรูปนั้น คงไม่ใช่พระปัจเจกพุทธเจ้าเสียแล้ว จะต้องเป็นพระราชสวามีสุดที่รักของเราอย่างแน่นอน” อ่านเรื่องต่อ
ตัวลูกเอง ตลอด ๒๐ กว่าปีที่ได้มาสร้างบารมีกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อและหมู่คณะ ลูกมีความสุขมาก แต่เมื่อ ๖-๗ เดือนก่อนจนถึงปัจจุบัน ความสุขนั้นหายไปส่วนหนึ่งทีเดียว เพราะลูกป่วยเป็นโรคภูมิแพ้กำเริบอย่างมาก ผิวหนังเป็นผื่นแดงไปทั่วตัวรวมทั้งใบหน้า มีอาการคันที่ผิวหนัง ตลอดทั้งศีรษะและตามตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลากลางคืน จะมีอาการคันมากๆ อ่านเรื่องต่อ
ผมก็รู้สึกว่า ผมมี 2 ขาแล้วครับ ที่กล่าวอย่างนี้ไม่ใช่ผมพิการนะครับ แต่ผมอยากจะเปรียบเทียบว่า ที่ผ่านมาผมในฐานะที่เป็นพุทธมหายานเหมือนคนที่เดินด้วยขาข้างเดียวมาโดยตลอด ผมอยากให้มีพุทธเถรวาทอยู่ในมองโกเลียมานานแล้ว เมื่อพระอาจารย์และคณะได้นำ DMC มาติดที่นี่ เหมือนผมมีขาครบ 2 ข้างแล้ว ทีนี้จะวิ่งไปไหน เดินไปไหน ก็สามารถวิ่งไปได้เร็วๆ อ่านเรื่องต่อ
ครอบครัวชาวจีน...หญิงคนหนึ่ง ต้องแต่งงานแบบคลุมถุงชน แต่แล้วก็ต้องมารับใช้แม่สามี ต้องทำงานหนัก แต่เธอก็สู้อดทน ด้วยมีปณิธานว่า ลูกผู้หญิงชีวิตหนึ่งควรแต่งงานครั้งเดียว...ต่อมา เมื่อลูกๆคนอื่นๆได้แยกครอบครัวออกไป เธออยู่กับลูกสาวคนที่สี่ ลูกสาวคนนี้มักจะทำไม่ดีกับเธอทั้งด้วยคำพูด และการกระทำ จนเธอคิดว่า ลูกสาวคนนี้ คือ ไก่ที่เธอเคยฆ่า กลับมาเกิดเพื่อล้างแค้น อ่านเรื่องต่อ
ครั้งนี้ถึงตอนที่มโหสถบัณฑิตมารับราชการตามเดิมแล้ว และจะต้องตอบคำถามที่พระราชาทรงสดับมาจากเทวดา พระราชาได้ตรัสถามมโหสถบัณฑิตว่า เทวดาผู้สิงสถิตอยู่ที่เศวตฉัตร ได้ถามปัญหา ๔ ข้อ กับเรา เราไม่รู้คำตอบของปัญหา ๔ ข้อนั้น อาจารย์ทั้ง ๔ คน ก็ไม่รู้ เพราะฉะนั้น ท่านจงช่วยกล่าวแก้ปัญหาทั้ง ๔ ข้อ อ่านเรื่องต่อ