บทความธรรมะ Dhamma Articles >
เงินล้านถ้าเอาไปซื้อรถ ใช้ได้ไม่กี่ปีก็ต้องเปลี่ยนคันใหม่ แต่ล้านนี้เปลี่ยนเอามาทำบุญหลังคา เพื่อเป็นศูนย์กลางของพระพุทธศาสนา รวมพุทธบุตรล้าน รวมคนล้าน สร้างคนดีไปอีกเป็นพันปี และล้านนี้จะทำให้ครอบครัวของผมปลื้มไปอีกนาน อ่านเรื่องต่อ
กระทั่งวันที่ 23 กันยายน วันที่ลูกได้ชิตังเมปิดโมดูล ลูกปลื้มมากโดยเฉพาะคำอวยพรของพระเดชพระคุณหลวงพ่อให้ลูกได้เข้าถึงธรรม ครั้นลูกกลับมาบ้านอธิษฐานจิตขอพรจากพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ จึงตั้งใจเพิ่มชั่วโมงนั่งธรรมะ จากวันละ 1ชั่วโมง เป็น 2ชั่วโมง อ่านเรื่องต่อ
มโหสถใช้เวลาครุ่นคิดเพียงชั่วครู่เท่านั้น ก็สามารถที่จะเฉลยคำตอบในทันทีว่า “เรื่องนี้ไม่ยากดอก อย่าเดือดเนื้อร้อนใจไปเลย เพราะอันที่จริง โคมงคลที่พระราชาตรัสถามถึง ทรงหมายเอาไก่สีขาวปลอดนั่นเอง เพราะตามธรรมดา ไก่ย่อมมีเขาที่เท้าคือเดือย มีโหนกที่ศีรษะคือหงอน และขันวันละ ๓ เวลาเป็นปกติ ฉะนั้น ท่านจงทำตามคำของเราก็แล้วกัน” อ่านเรื่องต่อ
นักปราชญ์ได้กล่าวถึงพระคุณของพ่อแม่ว่า มีมากเกินกว่าที่จะพรรณนาให้หมดสิ้นได้ และเป็นการยากที่จะทดแทนพระคุณของท่านได้หมด เพราะนอกจากจะกตัญญูรู้คุณ และตอบแทนพระคุณแล้ว เรายังต้องประกาศคุณความดีของท่าน ด้วยการทำตนให้เป็นคนดี หมั่นประพฤติปฏิบัติธรรม ให้กาย วาจา ใจ สะอาดบริสุทธิ์ ดังเช่นการตอบแทนพระีุคุณโยมแม่ของพระสารีบุตร อ่านเรื่องต่อ
อาจจะมีคนคิดว่า การเข้าวัดฟังธรรมเป็นเรื่องของสว. (สูงวัย) แต่ชาวศรีลังกาไม่คิดเช่นนั้น เพราะลูกเด็กเล็กแดงในประเทศนี้ จะตามพ่อ-แม่ไปวัดตั้งแต่ยังเป็นทารก รวมทั้งยังถืออุโบสถศีลตามพ่อ-แม่ด้วย โดยเด็กๆจะถือศีลแปดจนถึงเวลา 6โมงเย็นของทุกวันพระ แม้เมื่อย่างเข้าสู่วัยรุ่น ก็จะไปวัดกับเพื่อนๆ อ่านเรื่องต่อ
ลูก อยากจะขอฝากถึงนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทั่วโลก ว่า “การเป็นคนว่ายาก ไม่ดีเลยค่ะ” ในโลกนี้มีสิ่งต่างๆอีกมาก ที่เรายังไม่รู้ เมื่อไม่รู้ก็อย่าเพิ่งตัดสินว่า ดีหรือไม่ดี จงใช้การพิจารณาแบบกาลามสูตรดูก่อนเถิด มันเป็นจริงดังคำกล่าวของคุณครูไม่ใหญ่ที่ว่า “พวกเขาไม่รู้ว่า ตัวเองยังไม่รู้” อ่านเรื่องต่อ
วันหนึ่ง พระภิกษุผู้เป็นบุตรเศรษฐีได้ข่าวจากเพื่อนภิกษุอาคันตุกะว่า โยมพ่อโยมแม่ของท่านกำลังลำบากต้องขอทานเขากิน ท่านรู้สึกสงสารขึ้นมาอย่างจับใจ ประกอบกับช่วงนั้นท่านรู้สึกท้อแท้เพราะผลการปฏิบัติธรรมที่ไม่ก้าวหน้า จึงคิดอยากสึกออกไปเป็นคฤหัสถ์ เพื่อเลี้ยงดูมารดาบิดา อ่านเรื่องต่อ
เมื่อวันที่ 29 กันยายน ที่ผ่านมา ลูกได้มาถวายปัจจัยพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ลูกดีใจและตื้นตันใจมากๆ เป็นเงินก้อนสุดท้ายที่สะสมจากการทำงานหลังการผ่าตัด ลูกตัดใจปิดบัญชีถวายทำบุญ Module เพราะชีวิตที่ผ่านห้วงความเป็นความตายมา วินาทีนั้นลูกซึ้งเลยค่ะว่า สิ่งที่เราจะนึกถึงได้ดีที่สุด คือ บุญเท่านั้น ลูกเชื่อในบุญ เพราะบุญเป็นเครื่องประกันชีวิตที่ดีที่สุด อ่านเรื่องต่อ
ลูกตัดสินใจนำเงินเก็บก้อนเดียวที่ลูกมีอยู่ เป็นเงินที่เตรียมไว้ เพื่อเริ่มต้นทำกิจการของตัวเอง นำมาทำบุญหลังคาทั้งหมด 10ตรม. ลูกทำตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอนว่า “ถ้ามีบุญ จะทำอะไรก็สำเร็จทุกอย่าง” ลูกคิดว่า ขอตั้งต้นกิจการด้วยบุญก้อนใหญ่ก้อนนี้ค่ะ พวกเรากลุ่มประตูน้ำได้ตั้งเป้าไว้ 10โมดูล และออกทำหน้าที่ทุกวันตอนนี้ใกล้จะครบตามเป้าแล้วค่ะ อ่านเรื่องต่อ
นับแต่นั้นมา พระเจ้าวิเทหราชก็ได้ผูกปัญหาส่งไปทดสอบชาวปาจีนยวมัชฌคามอย่างต่อเนื่องมิ ได้ขาด ทั้งนี้ทรงมีพระราชประสงค์จะวัดปัญญานุภาพของมโหสถบัณฑิตแต่เพียงผู้เดียว เท่านั้น แต่ครั้นจะทรงส่งปัญหาไปถึงมโหสถโดยตรง ก็เกรงว่าจะเป็นการจำเพาะเจาะจงจนเกินไป ดังนั้น จึงได้มอบให้เป็นภาระของชาวปาจีนยวมัชฌคามทุกคนที่จะต้องรับผิดชอบร่วมกัน แต่นับวันปัญหานั้นก็จะยิ่งทวีความยากขึ้นไปเรื่อยๆ อ่านเรื่องต่อ
ข้าพเจ้าจักเพลิดเพลิน และปรารถนาความเจริญแก่บุตรเหล่าใด บุตรเหล่านั้นถูกภรรยา ยุยง รุกรานข้าพเจ้าเหมือนสุนัขรุกรานสุกร ฉะนั้น บุตรเหล่านั้น เป็นอสัตบุรุษ แต่มาเรียกข้าพเจ้าว่า พ่อ อ่านเรื่องต่อ
พระเดชพระคุณหลวงพ่อคะ ถ้าไม่อยากได้จึงได้ใช่ไหมคะ...ในรอบต่อๆมา ลูกทำใจเย็นๆ หยุดนิ่งเฉยไปตามลำดับ ใจลูกเคลื่อนผ่านกายเทวดานั้น ผ่านไปเร็วมาก ผ่าน ผ่าน ผ่าน จนหยุดนิ่ง อยู่กลางองค์พระชัดใสสว่าง ใจของลูกขยายเท่าองค์พระ แล้วก็ขยายอีก สนิทเป็นองค์พระ ลูกมีความสุขมากๆ สุขแบบนิ่งนิ่งภายใน อ่านเรื่องต่อ
ลูกรู้ว่า สามีมีเงินเก็บอยู่ก้อนหนึ่งซึ่งเก็บไว้ด้วยความรัก ตั้งใจจะเอาไว้ให้ลูกไปซื้อรถยนต์คันแรก แต่ลูกอยากให้เขาได้ทำบุญ ได้ปลื้ม เพราะชีวิตเราลำบากมาด้วยกัน ถ้าจะสบายไปสวรรค์ ไปดุสิตบุรี ก็อยากไปอยู่ด้วยกัน ลูกคิดว่า รถเราจะซื้อเมื่อไหร่ก็ได้ ซื้อแบบผ่อนก็ได้ ไม่ต้องซื้อเป็นเงินสด แต่บุญใหญ่ครั้งนี้สิ ถ้าเราไม่รีบทำแบบสุดๆตอนนี้ มันก็จะไม่ปลื้ม เราก็จะอดบุญ อ่านเรื่องต่อ
ความมืดมิดที่ปกคลุมดวงจิตของคนอกตัญญู มืดยิ่งกว่ากลางคืนที่ไร้แสงจันทร์ เพราะ ยามราตรีแม้ไม่มีแสงจันทร์ ก็ยังมีแสงจากดวงดาว แสงหิ่งห้อย แต่ถ้าเป็นคนอกตัญญูจิตใจมืดบอดแล้ว แม้แสงสว่างแห่งความดีทั้งหลายก็ไม่อาจส่องเข้าไปในจิตใจเขาได้ เขาจะมองไม่เห็นคุณความดีของใครเลย เหมือนเรื่องของนายพรานใจบาป อ่านเรื่องต่อ
ในช่วงชีวิตนี้ คิดว่าที่เราได้ทำบุญแบบคุ้มสุด ก็ตอนมาวัดพระธรรมกาย วันคุ้มครองโลก 22 เมษายน ปีนี้ เพราะมาครั้งเดียวได้ทำบุญสองหมื่นวัด เพราะฉะนั้นลูกจึงปลื้มมาก คิดว่า เราคงทำบุญมาหลายชาติแล้ว จึงได้มีโอกาสมาทำบุญอย่างนี้ จากนั้นก็มีอีก คือ วันวิสาขบูชา, ล่าสุดเมื่อวันที่ 26 กันยายน ในวันครูธรรมกายที่ผ่านมา ลูกได้เห็นภาพคนมาทำบุญเยอะๆแล้ว มีความสุขมากค่ะ อ่านเรื่องต่อ
