บทความธรรมะ Dhamma Articles >
ตอนเจอ เลส-ขะ ครั้งแรกสุด ผิวของเขาก็ดูดำขลับเหมือนมาไซคนอื่นๆ แต่หลังจาก เลส-ขะ เห็นองค์พระ และนั่งสมาธิต่อเนื่องทุกวัน พอมาเจออีก ก็รู้สึกหน้านวลขึ้น หน้าตาดูแจ่มใสกว่าแต่ก่อน ตอนเจอแรกๆดำ ตอนนี้ดำจางลง เลส-ขะ บอกว่า ตั้งแต่นั่งสมาธิแล้ว เวลาเขาเดินไปไหนมาไหน รู้สึกเดินสบายขึ้นกว่าเดิม อ่านเรื่องต่อ
ปี พ.ศ.2506 หลังจากรัฐบาลที่นำโดยนายโงดินห์เดียม (ซึ่งนับถือคริสต์ และกดขี่ชาวพุทธอย่างรุนแรง) พ้นจากอำนาจแล้ว ระยะนั้น เวียดนามใต้ มีวัด 4,766วัด ในจำนวนนั้นเป็นวัดเถรวาท 400กว่าวัด พระภิกษุเถรวาทกว่า 300รูป ส่วนใหญ่มีเชื้อสายเขมร โดยมีศูนย์กลางอยู่ที่ วัดเชตวัน กรุงโฮจิมินห์ ซิตี้ (ไซ่ง่อน อ่านเรื่องต่อ
นึกถึงมาไซ ที่อยู่ในบ้านโครงไม้แล้วมีมูลวัวมาปะแห้ง ส่งกลิ่นให้ผู้มาเยือนต้องผงะ ภายในบ้านก็ปูด้วยมูลวัวเอามาทำเป็นแผ่นๆ ปูเป็นพื้น และมีแหล่งน้ำไกลบ้านต้องเดินเท้าถึงหนึ่งวัน ไม่มีไฟฟ้า อยู่ท่ามกลางดงสิงโต และโรคภัยไข้เจ็บมากมายที่มีในป่า และกว่ามาไซจะได้เงินมาแต่ละ ชิลลิ่ง ก็ลำบาก 5ปีถึงได้เงินครั้งหนึ่ง 5ปีถึงมีอาหารกินอิ่ม อ่านเรื่องต่อ
วาจาที่เปล่งออกจากปาก จะทำให้เป็นบุญเป็นกุศลก็ได้ หรือเราจะให้เป็นหอก เป็นเข็มที่มาทิ่มแทงจิตใจคนอื่นก็ได้ แต่บัณฑิตนักปราชญ์ทั้งหลาย ท่านจะใช้วาจาเป็นประดุจดอกไม้หอม เพื่อบูชาพระรัตนตรัย วาจาอย่างนี้แหละชื่อว่า อริยวาจา วาจาที่ประเสริฐ ที่เป็นทางมาแห่งความเป็นพระอริยเจ้า เป็นวาจาที่สามารถเปลี่ยนตัวเราเอง ดังเรื่องของพระอธิมุตตเถระ อ่านเรื่องต่อ
พระพุทธศาสนา ได้รับผลกระทบจากสภาพความวุ่นวายทางการเมืองและสงครามเรื่อยมา สถาบันศาสนาก็ถูกรังแกอย่างไม่เป็นธรรม จนเป็นเหตุของการสร้างความตกตะลึงให้ชาวโลก ในปี พ.ศ.2506 มีพระภิกษุและแม่ชีในเวียดนาม เผาตัวเองประท้วงฝ่ายปกครอง อ่านเรื่องต่อ
ชาวเวียดนาม มักไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านไปเรื่อย ๆ พวกเขาจะหาอะไรทำตลอดเวลา ชีวิตที่ลำบาก ยากจนขนาดกินมันต่างข้าวในสมัยสงคราม หล่อหลอมให้ต้องอดทนและทำงานหนัก...แต่ถึงกระนั้น พวกเขาก็ไม่เคยมองข้ามการศึกษา นักเรียนทุกคนเรียนฟรี โดยภาครัฐ จะบังคับให้นักเรียนในชนบทต้องเรียนจนจบ ม.ต้น ส่วนนักเรียนในเมืองต้องจบ ม.ปลาย มีมหาวิทยาลัยและวิทยาลัยทั่วประเทศถึง 200แห่ง อ่านเรื่องต่อ
การเปิดศูนย์ในครั้งนี้ กลายเป็นปรากฏการณ์ที่สร้างความตื่นตะลึง เมื่อชาวไทยในไซปรัสได้มีโอกาสเห็นพระภิกษุองค์จริงๆในผ้ากาสาวพัสตร์เหลืองอร่าม ทันทีที่คณะพระภิกษุเดินลงจากเครื่องบิน พร้อมกับเสียงสาธุการของชาวพุทธที่ไปรอรับ ทันใดนั้นแสงแฟลช จากกล้องถ่ายรูปก็วิบวับ รับกับจีวร เจ้าหน้าที่ของสนามบินออกมารุมขอถ่ายรูป ผู้คนแถวนั้นแตกตื่นกันมาก ราวกับพระท่านเป็นดาราดัง อ่านเรื่องต่อ
แล้วอยู่ๆเสียงพิธีกรงานบวชก็ดังขึ้น ผมลืมตาขึ้นพร้อมกับน้ำตาลูกผู้ชายที่ไหลออกมา ผมรีบเช็ดน้ำตาเพราะอายสาธุชน ผมปลื้มมาก ปีติมาก อย่างบอกไม่ถูก ปลื้มมากที่การบวชครั้งนี้ ผมได้เป็นเนื้อนาบุญให้โยมพ่อ โยมแม่และญาติโยมสาธุชน ทุกย่างก้าวของผม คือ การจรดใจไว้ที่กลางท้อง และกลางองค์พระ อ่านเรื่องต่อ
โยมพ่อโยมแม่ของสามเณร เห็นพวกโจรกำลังเตรียมมีดเตรียมหลาวต่อหน้าต่อตา ทั้งหวาดกลัวต่อมรณภัย ทั้งโกรธเคืองตัดพ้อสามเณรที่ไม่ยอมบอก ว่า ในป่ามีโจรคอยดักทำร้าย ปล่อยให้พ่อแม่มาหาที่ตายแท้ๆ สงสัยสามเณรคงเป็นพวกเดียวกับโจร ๕๐๐ เหล่านี้เป็นแน่ พวกโจรได้ยินเสียงพร่ำบ่นของคนทั้งสอง จึงรู้ว่าสามเณรเป็นคนรักษาคำพูด แม้เป็นโยมพ่อโยมแม่ก็ไม่ยอมบอก เพราะกลัวจะเสียสัจจะที่ให้ไว้กับโจร อ่านเรื่องต่อ
จะเห็นได้ว่า การกล่าววาจาทุพภาษิต เช่น คำหยาบ คำด่านั้น ไม่ดีเลย เหมือนที่พราหมณ์พูดกับโคนันทิวิสาล ในการเดิมพันครั้งแรก ทำให้ต้องเสียทรัพย์แก่เศรษฐีและอับอายขายหน้า แต่ครั้นพราหมณ์กล่าวถ้อยคำที่ไพเราะเสนาะหู และเสริมสร้างกำลังใจให้แก่กัน ก็สามารถกู้ชื่อเสียงกลับคืนมาได้ และยังได้ทรัพย์สินอีกมากมาย เพราะคำพูดที่ไพเราะนั้นมีฤทธิ์ มีอานุภาพ อ่านเรื่องต่อ
ไม้ท่อนนั้นแม้มองด้วยสายตาจะเห็นว่าเท่ากันทั้งสอง ด้าน แต่เมื่อได้วางลงไปในน้ำ แทนจะจมลงไปในน้ำเท่ากัน กลับกลายเป็นว่า ข้างหนึ่งกลับจมลงไปมากกว่าอีกข้างหนึ่ง เมื่อผลปรากฏเป็นเช่นนี้ มโหสถกุมารจึงชี้บอกมหาชนในที่นั้น ให้สังเกตดูลักษณะการจมลงของท่อนไม้ว่า อ่านเรื่องต่อ
สิริวัฒกะเศรษฐีกล่าว พลางยื่นท่อนไม้ตะเคียนคืบหนึ่งส่งให้มโหสถดู “พระราชาทรงมีพระบรม ราชโองการมา ให้พวกเราพิจารณาท่อนไม้นี้ว่า ทางไหนเป็นโคน ทางไหนเป็นปลาย แม้นไม่รู้จะทรงปรับสินไหม 1000 กหาปณะ เราทุกคนในที่นี้ ต่างจนปัญญาไปตามๆกัน ยังไม่อาจจะชี้ได้เลย ว่าทางไหนเป็นโคน ทางไหนเป็นปลาย ลูกพอจะรู้ได้ไหมล่ะ” อ่านเรื่องต่อ
เขาวาดรูปไม่ถึง 3นาที ยอดกัลยาณมิตร จึงหยิบกระดาษมาดู เห็นเป็นรูป คน ในท่านั่งสมาธิ วาดสวยและเห็นรายละเอียดชัดเจน คือ ขาขวาทับขาซ้าย และบนศีรษะ มีปุ่มโค้งๆ เป็นรูปลักษณะดอกบัว...ภาพที่เห็น ทำให้ยอดกัลยาณมิตร ตะลึงมาก เขาพยายามพูดอีกว่า “เป็นคน sit and sleep” (หมายถึง คนนั่งหลับตา) อ่านเรื่องต่อ
เราเป็นผู้มีปกติกล่าวสรรเสริญพระชินวรเจ้าทุกเมื่อ เพราะ กรรมนั้น เราจึงเป็นผู้มีร่างกายและกลิ่นปากหอม เพียบพร้อมด้วยความสุขมีปัญญากล้า มีปัญญาร่าเริง มีปัญญาไว มีปัญญามากและมีปฏิภาณอันวิจิตร อ่านเรื่องต่อ
สมัยนั้นจะมีคนมาหาพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯให้ช่วยเหลือในเรื่องต่างๆมากมายทุกวัน ต้องจดวันเดือนปีเกิดยื่นให้ตามลำดับ เกียรติคุณและอานุภาพของพระเดชพระคุณหลวงปู่ วัดปากน้ำฯ เป็นที่เลื่องลือมาก มีเป็น 1,000เรื่อง เล่าเท่าไหร่ก็ไม่รู้จบ อ่านเรื่องต่อ