บทความธรรมะ Dhamma Articles >
เหล่าอำมาตย์และเสนาบดีผู้มีศักดิ์ใหญ่ทั้งหลาย ต่างมีความหวัง ได้้อธิษฐานว่า “ขอให้ผุสสรถจงมาจอดอยู่หน้าบ้านของเราเถิด” แต่ปุโรหิตก็ห้ามชาวพระนครไว้ ปล่อยให้ผุสสรถแล่นต่อไป โดยกล่าวว่า ถึงจะแล่นไปสิ้นร้อยโยชน์ก็อย่าให้กลับ จนกว่าจะพบผู้มีบุญบารมี อ่านเรื่องต่อ
" ท่านเป็นสัตว์ไม่กินหญ้าจึงไม่เป็นที่สงสัยของควาญช้าง ฉะนั้น ท่านต้องเข้าไปในโรงช้าง ฉวยโอกาสคาบหญ้ามาให้ฉันเถิด ส่วนตัวฉันเองเป็นสัตว์ไม่กินเนื้อ จึงไม่เป็นที่สงสัยของพ่อครัว เพราะฉะนั้น ฉันจะเข้าไปในโรงครัวนำเนื้อมาให้ท่าน " อ่านเรื่องต่อ
หลังจากบวชแล้ว ชีวิตของผมก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ผมมีงานที่ดี และมีความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับครอบครัว ผมได้เรียนรู้จากการบวชว่า ชีวิตของการอยู่วัด ต้องอดทนมาก หากมีอะไรมากระทบใจ ก็ปล่อยให้มันผ่านไป คือ จากเดิมผมเจออะไรก็เก็บมาคิดหมด คิดเล็กคิดน้อย แต่ตอนนี้ผม let it be (ปล่อยให้มันเป็นไป) ได้เลยครับ อ่านเรื่องต่อ
ลูกคิดว่าไหน ๆ มาวัดแล้วจะแอบสำรวจ และสังเกตทุกสิ่งรอบตัวในวัดตามที่สื่อลงข่าว
จากวันเป็นเดือนเป็นปีจนถึง ทุกวันนี้ ลูกกลับเห็นแต่สิ่งดี ๆ เห็นแต่ภาพประทับใจเสมอมา ลูกจึง “รักวัด..โดยไม่รู้ตัว” ทำบุญทุกบุญ และมาวัดทุกวันไม่ขาดเลยค่ะ อ่านเรื่องต่อ
เมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา ลูกปวดหูมาก เหมือนได้ยินเสียงสว่านดังในหูตลอดเวลา หมอบอกว่า ลูกเรียนหนักเกินไป พักผ่อนน้อย ทำให้เลือดไปเลี้ยงที่หูไม่พอ แถมยังไม่มียารักษาอีก ลูกจึงนึกถึงคำสอนของหลวงพ่อว่า “คนเรา...ถ้าบุญหย่อนก็จะมีอุปสรรค...โรคภัยก็จะเกิด” ลูกจึงเพิ่มเวลาในการนั่งสมาธิมากขึ้น ตอนนี้อาการของลูกดีขึ้นมากแล้วค่ะ อ่านเรื่องต่อ
เธอเคยเข้าใจหมู่คณะผิด ต่อมาเมื่อมีโอกาสมาวัด เธอจึงมีความเข้าใจที่ถูกต้อง และทำบุญทุกบุญ มาวัดเป็นประจำไม่เคยขาด...เธอเป็นลูกกตัญญู ดูแลคุณพ่อในยามเจ็บป่วย และช่วยให้ท่านอยู่ในบุญจนวาระสุดท้าย...เคยเกิดเรื่องประหลาดกับเธอ เมื่อครั้งที่เธอไปที่จังหวัดนครราชสีมา จู่ๆตั้งแต่เช้าจนถึงเย็น เธอก็ไม่รู้สึกตัว เพื่อนๆต่างบอกว่า ในช่วงเวลานั้นเธอเปลี่ยนไป เหมือนไม่ใช่ตัวเธอ...เธอเป็นอะไรกันแน่...และคำถาม ทหารที่ทำหน้าที่ทิ้งระเบิดในสงคราม จะได้รับวิบากกรรมอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ อ่านเรื่องต่อ
เพื่อนผู้หญิงของลูกคนหนึ่งมีนิสัยคล้ายผู้ชาย ใจร้อน วู่วาม เมื่อปี ๒๕๓๙ มีผู้ชายคนหนึ่งมาหลงรักเธอ แต่ผู้ชายคนนี้มีภรรยาและลูกแล้วแต่เพื่อนของลูกไม่ได้มีใจให้เขาเลย ต่อมาผู้ชายคนนี้ก็พาเพื่อนเขามาจับตัวเพื่อนของลูกไปที่จังหวัดระยองและ ได้จับเธอกรอกยาพิษฆ่าเธอตายและนำร่างของเธอไปทิ้งในป่า อ่านเรื่องต่อ
ซึ่งตัวของเทพบุตรเองเขาก็ออกตัวว่า “ผมเป็นพุทธนะ กินทุกอย่างได้ แต่ไม่ทำบาป ศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่เป็นอิสระ คุณเชื่อคุณก็นับถือ ไม่เชื่อก็ไม่ต้องนับถือ ไม่เป็นไร อย่าเชื่อในสิ่งที่ผมพูดต้องคิดดูก่อนแล้วลองดู” ซึ่งตอนนั้นดิฉันก็ใช้หลัก “ความเชื่อก็ส่วนความเชื่อ แต่ความจริงคือส่วนที่ต้องศึกษา และปฏิบัติให้เห็นจริง” อ่านเรื่องต่อ
ชีวิตในวัยเด็ก เขาต้องประสบอุบัติเหตุหลายครั้ง เกิดในครอบครัวเกษตรกรที่ยากจน คุณพ่อชอบดื่มเหล้า เมื่อเมาแล้วมักจะทะเลาะกับคุณแม่เป็นประจำ เมื่อทำร้ายคุณแม่ไม่ได้ก็หันมาทำร้ายลูกแทน...เมื่อได้เจอกับหมู่คณะ เส้นทางการสร้างบารมีจึงได้เริ่มขึ้น เขารับบุญที่ศูนย์การศึกษาเขาแก้วเสด็จ ตั้งแต่ยุคบุกเบิกจนถึงปัจจุบัน...ที่เขาแก้วเสด็จแห่งนี้ ในทุกวันพระขึ้น 15ค่ำ จะมีหลายคนเห็นดวงไฟกลมๆ สว่างๆ ลอยไปลอยมา อันเป็นที่มาของชื่อ “เขาแก้วเสด็จ” อ่านเรื่องต่อ
พระราชธิดาทรงทราบว่า เสนาบดีนั้นมาเพื่อราชสมบัติ จึงมีพระประสงค์จะทดสอบเสนาบดีว่า จะมีปัญญาพอที่จะรองรับสิริแห่งเศวตฉัตรได้หรือไม่ จึงรับสั่งให้ท่านเสนาบดีเข้าเฝ้า อ่านเรื่องต่อ
การปฏิบัติธรรมเป็นหัวใจในการสร้างบารมี ใคร อยากจะประสบความสำเร็จในการปฏิบัติธรรม ก็อย่าดูเบาในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของท่านั่ง การหลับตา หรือการทำใจให้สบายๆ ให้ปลอดโปร่ง ปลดปล่อยวางจากภารกิจการงานต่างๆ เป็นต้น โดยเฉพาะเรื่องปลิโพธความกังวลใจในชีวิตประจำวัน เรื่องการทำมาหากิน ครอบครัว ญาติสนิทมิตรสหาย การศึกษาเล่าเรียน หรือแม้แต่การเดินทาง อ่านเรื่องต่อ
ผมจึงตัดสินใจติดจานดาวธรรมที่อินโดนีเซีย เพราะดาวธรรมนี่เอง ที่ทำให้ผมได้รู้จัก เรื่อง บาป บุญ ทำให้เลิกอย่างเด็ดขาดได้ทุกอย่าง ทั้งเรื่อง เหล้า บุหรี่ เที่ยวผู้หญิง เพราะไม่อยากตกนรก และติดตามทำบุญทุกบุญ อ่านเรื่องต่อ
