บทความธรรมะ Dhamma Articles >
ในที่สุดศาลาหลังนี้จึงปรากฏว่าสง่างามล้ำสมัย เปรียบได้กับสุธรรมาเทวสภาบนสรวงสวรรค์ ได้ชะลอมาสู่ภพมนุษย์ ด้วยเหตุที่มโหสถบัณฑิตได้จัดการทุกสิ่ง โดยมุ่งเพิ่มพูนทานบารมีของตนให้ยิ่งๆขึ้นไป ศาลาหลังนี้จึงได้ก่อประโยชน์แก่มหาชนเป็นอันมาก ในกาลนั้น มโหสถบัณฑิตได้รับความเคารพ นบนอบ บูชา ได้เป็นเสมือนกาลสมัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์น้อยๆ เสด็จอุบัติขึ้นในโลกทีเดียว อ่านเรื่องต่อ
พระราชาพระองค์หนึ่ง ทรงพระนามว่า นัคคชิ พระองค์ทรงทอดพระเนตรเห็นหญิงคนหนึ่งที่สวมกำไลแก้วมณี แล้วทรงดำริว่า กำไล แขนนี้ เมื่ออยู่ข้างละอันไม่กระทบกัน ครั้นเมื่อย้ายมาอยู่รวมกันจึงกระทบกัน สัตว์ทั้งหลายก็เช่นเดียวกัน หากแยกกันอยู่จะไม่ส่งเสียง ไม่ทำร้ายกัน เมื่อมี ๒ คน หรือ ๓ คนขึ้นไป จะกระทบกระทั่งกัน มีการทะเลาะวิวาททำร้ายกันเป็นต้น อ่านเรื่องต่อ
ทหารตำรวจ บางครั้งปราบปรามโจรผู้ร้ายจนเสียชีวิตตามหน้าที่ บาปกรรมที่เกิดขึ้นนี้น้อยกว่าการทำปาณาติบาตทั่วไปหรือไม่ คนเรามีนิสัยเห็นแก่ตัวเพราะอะไร ควรวางตัวกับเพื่อนร่วมงานเห็นแก่ตัวอย่างไร อ่านเรื่องต่อ
เคล็ด (ไม่) ลับที่ทำให้หนูได้รางวัลต่างๆ และสามารถทำสิ่งต่างๆ ได้เป็นอย่างดีนั้น หนูขอยืนยันว่า “เกิดจากการที่หนูมีสมาธิ” ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นการตั้งใจฟังคุณครู ชอบซักถามผู้ใหญ่ ชอบศึกษาค้นคว้า ถ้าไม่มีสมาธิแล้ว ใจเราก็จะไปคิดเรื่องอื่นมากมาย ทำให้ยากที่จะเรียนได้อย่างเข้าใจ อ่านเรื่องต่อ
บางครั้งความเจ็บป่วยทำให้ลูกท้อ แต่เมื่อนึกถึงพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ลูกก็คิดว่าคนที่ท้อแท้เบื่อหน่ายเป็นคนตายก่อนหมดอายุ พระเดชพระคุณหลวงพ่อป่วยยิ่งกว่าเรา ท่านยังไม่ย่อท้อ ยังคงอดทนนั่งเทศน์สอนนักเรียนอนุบาลฝันในฝันได้ทุกคืน เป็นเวลานานหลายๆชั่วโมง เพราะอยากให้ทุกคนได้รับความสุขแห่งธรรม ทำให้ลูกมีกำลังใจฮึดสู้ต่อโรคร้าย และทำหน้าที่ผู้นำบุญมาจนปัจจุบัน อ่านเรื่องต่อ
พระราชาทรงมองดูลำต้น พลางดำริว่า ต้น มะม่วงต้นนี้ เมื่อเช้านี้เอง ยังเต็มไปด้วยผล เป็นพวงสวยงาม ทำความอิ่มตาเบิกบานใจให้แก่ผู้พบ เห็นที่ผ่านมาผ่านไป มาบัดนี้ ถูกเก็บผลหมดแล้ว มีกิ่งหักห้อยรุ่งริ่งดูไม่งาม แม้เราก็ควรเป็นเหมือนต้นไม้ที่ไม่มีผล พระองค์ทรงกำหนดไตรลักษณ์เช่นนี้ ทรงเจริญวิปัสสนา จนได้บรรลุปัจเจกโพธิญาณ อ่านเรื่องต่อ
สักพักหนึ่ง องค์พระท่านก็ค่อยๆ ใสขึ้นๆ ลูกรู้สึกมีความสุขมาก ขณะที่กำลังมีความสุขเพลินๆ จู่ๆ ลูกก็ถูกดูดอย่างแรง เหมือนตัวลูกเข้าไปอยู่ในดวงแก้วใสๆ ในกลางองค์พระอีกทีหนึ่ง พลูกรู้สึกเย็นกายเย็นใจ มีความสุขมาก แม้จะเลิกนั่งแล้วก็ตาม ความรู้สึกยังคงเป็นเหมือนเดิม คือ ใจยังอยู่ในดวงแก้วใสๆนั้นตลอดเวลา อ่านเรื่องต่อ
ผู้หญิงคนหนึ่ง ในชีวิตของเธอพบกับเรื่องราวแปลกๆมากมาย เธอเคยเห็นควายเผือก ที่มีเทพบุตรอยู่ข้างใน เห็นสัตว์คล้ายม้า ซึ่งมีคนบอกเธอว่าคือ “ควาน” มีประสบการณ์เหมือนกับภาพยนตร์ชื่อดัง ทวิภพ และอีกหลากหลาย...เรื่องราวต่างๆที่กล่าวมา เป็นเรื่องเหลือเชื่อแต่จริง หรือเรื่องไม่จริงที่เหลือเชื่อ ที่นี่มีคำตอบ... อ่านเรื่องต่อ
One woman has encountered lots of mystery stories in her life. She met the white water buffalo and the strange horse, called “Kwan”. She felt as if she traveled to the past. Are there stories real? DMC has the answers. อ่านเรื่องต่อ
“著名的瀑布，美味的水果城，特香的胡椒，多样的宝石，沾达彭的草席，神奇的现象”以上是我介绍家乡的口号，而最后一句是我把自己的经验加进去的。由于我遇到许多神奇的现象，那些都是知识科技所无法解释的，所以我只好写信，依赖“梦中梦幼稚园”学校用佛学来为我解答。 อ่านเรื่องต่อ
ผู้หญิงคนหนึ่ง ในชีวิตของเธอพบกับเรื่องราวแปลกๆมากมาย เธอเคยเห็นควายเผือก ที่มีเทพบุตรอยู่ข้างใน เห็นสัตว์คล้ายม้า ซึ่งมีคนบอกเธอว่าคือ “ควาน” มีประสบการณ์เหมือนกับภาพยนตร์ชื่อดัง ทวิภพ และอีกหลากหลาย...เรื่องราวต่างๆที่กล่าวมา เป็นเรื่องเหลือเชื่อแต่จริง หรือเรื่องไม่จริงที่เหลือเชื่อ ที่นี่มีคำตอบ อ่านเรื่องต่อ
ตอนนี้ อาชัยนั่งสมาธิ มีดวงแก้ว มีองค์พระใสๆๆเยอะๆๆ ผุดขึ้นมาเป็นสาย อาชัยเห็นหลวงปู่ด้วย หลวงปู่ช่วยอาชัยตลอดครับ, อาชัยอยากบอกหลวงพ่อว่า “หลวงพ่อหล่อกว่าอาชัย หลวงพ่อหล่อหลายๆๆเด้อครับเด้อ หลวงพ่อเป็นผู้งามล๊ายหลาย งามอีหลีอีหลอกะด้อกะเดี้ย อาชัยรักหลวงพ่อหลายๆๆเด้อ” อ่านเรื่องต่อ
วันหนึ่งขณะที่มโหสถกุมารกำลังวิ่งเล่นกับเหล่าสหาย ภายในสนามเด็กเล่นท่ามกลางหมู่บ้าน พลันมหาเมฆก็ตั้งเค้าทะมึน ไม่ช้าก็โปรยปรายละอองฝนลงมา สายฝนตกกระหน่ำถี่ขึ้นเป็นลำดับ จนเหล่ากุมารต้องรีบวิ่งหนีฝนกันอลหม่าน มโหสถกุมารเห็นความเป็นไปเช่นนั้น ก็ให้นึกสมเพชเวทนา จึงคิด..? อ่านเรื่องต่อ
ในอดีตกาล ที่เกาะตัมพปัณณิทวีป มีเมืองยักษ์ชื่อ สิริสวัตถุ เป็นที่อยู่อาศัยของพวกนางยักษิณี เมื่อเรือของพ่อค้าอับปางลง พวกนางยักษิณีรู้ว่า เหยื่ออันโอชะกำลังมาถึง จึงพากันประดับตกแต่งร่างกาย ถือของขบเคี้ยวของบริโภค พวกนางต่างเล้าโลมเหล่าพ่อค้าด้วยมารยาหญิง และพาพ่อค้าไปเมืองยักษ์ทันที เหตุการณ์ต่อไปจะเป็นอย่างไรนั้น อ่านเรื่องต่อ
เรื่องมีอยู่ว่า พญาปฐวินทรนาคราช ผู้ได้เสวยสุขอยู่ในนาคพิภพ สมบูรณ์ด้วยสมบัติอันโอฬารล้วนด้วยรัตนชาติ พรั่งพร้อมด้วยเบญจกามคุณทั้งห้า ครั้นได้เสวยสุขสมบัติอันซ้ำซากจำเจอย่างนั้นนานวันเข้า เกิดความเบื่อหน่ายในนาคพิภพ อันเป็นปกติของหมู่สัตว์ที่ต้องเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏ จึงดำริอยู่ในใจว่า"แม้เราจะสมบูรณ์พรั่งพร้อมด้วยรัตนสมบัติมากมาย แต่ก็ไม่ได้ประเสริฐเท่าใด เพราะยังไม่พ้นจากกำเนิดของสัตว์ที่ต้องเลื้อยคลานไปได้" อ่านเรื่องต่อ
